«Η συνολική αποτίμηση θα γίνει μετά τις 25 Ιουνίου. Τώρα προέχει να διορθώσουμε τη στρατηγική μας εν κινήσει. Και να διορθωθούμε εν κινήσει. Να αλλάξουμε τη καμπάνια μας. Να γίνουνε πιο συλλογικοί στη δουλειά μας. Πιο συντροφικοί και πιο αλληλέγγυοι μεταξύ μας», ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας, μεταξύ άλλων κατά την σημερινή ομιλία του, στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Τσίπρας ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη, για το αποτέλεσμα, τονίζοντας ωστόσο, πως πλέον είναι «ώρα να κηρύξουμε λήξη στο πένθος και να σημάνουμε συναγερμό μάχης».
Τα τρία λάθη
Σε μια πρώτη αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, που χαρακτήρισε «οδυνηρό σοκ» ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε ότι θα πρέπει να διερευνηθεί γιατί δεν έγιναν αντιληπτά τα μηνύματα της κοινωνίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας διερωτήθηκε ποια λάθη έγιναν και οι αναποφάσιστοι πήγαν μαζικά στη Νέα Δημοκρατία.
«Σύμφωνα με τα exit polls, ανέφερε, την τελευταία μέρα αποφάσισε τι θα ψηφίσει περίπου το 20% των ψηφοφόρων. 1.206.000 ψηφοφόροι. Από αυτούς 618.000 επέλεξαν τη ΝΔ. Και μόνο 156.000 τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναποφάσιστοι δηλαδή, αντί να ψηφίσουν όπως περιμέναμε και όπως συνήθως συμβαίνει, με το κριτήριο της δυσαρέσκειας απέναντι στη κυβέρνηση, τελικά ψήφισαν ανάποδα. Με τον φόβο μην έρθει η αντιπολίτευση» είπε και έθεσε το ερώτημα: «Γιατί συνέβη αυτό; Και γιατί ένας μεγάλος αριθμός από κείνους που μας εμπιστεύτηκαν το 2019 δεν μας εμπιστεύτηκαν το 2023;».
Η πρώτη αιτία σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα είναι «ότι η ΝΔ κατάφερε να επιβάλει την ατζέντα της. Την ατζέντα του φόβου. Και να υποστηρίξει έτσι στο δίπολο σταθερότητα – αλλαγή, ως πλειοψηφική την τάση του δικού της αφηγήματος. Να μην αλλάξουμε γιατί τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα. Και αυτό το κατάφερε αξιοποιώντας διαρκώς και δικά μας λάθη. Πολλά εκ των οποίων θα τα χαρακτήριζα αδιανόητα και καθοριστικά.
Έτσι, φτάσαμε στο σημείο να πάμε στη κάλπη και η συζήτηση στα καφενεία και στις παρέες να μην είναι για όσα συμβαίνουν το 2023.
Όσα συνέβησαν τη τελευταία 4ετία: Η ακρίβεια, η διάλυση του ΕΣΥ, το έγκλημα των Τεμπών και το επιτελικό κράτος λάφυρο, οι υποκλοπές και η κακοποίηση του κράτους δικαίου. Αλλά να συζητάμε όσα συνέβησαν 8 χρόνια πριν. Τη συζήτηση για το ευρώ. Τους δύσκολους καταναγκασμούς των μνημονίων. Καταστάσεις όμως που έχουμε αφήσει πίσω οριστικά, χάρη στα δικά μας επιτεύγματα. Και αυτό είναι το οξύμωρο. Εντούτοις αποδείχτηκε ότι η μιντιακή υπεροπλία που είχαν οι αντίπαλοί μας, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην επιβολή της προεκλογικής ατζέντας. Και σ’ αυτό συνέβαλαν βέβαια και κόμματα της ήσσονος αντιπολίτευσης, που είχαν το κύριο μέτωπό τους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ».
Η δεύτερη αιτία ήταν η «αναγκαστική επιλογή υπεράσπισης μιας στρατηγικής που εξαιτίας της άρνησης των άλλων προοδευτικών δυνάμεων, αντικειμενικά δεν μπορούσε να περπατήσει. Της στρατηγικής της απλής αναλογικής και της κυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε μια στρατηγική ήττα της Απλής Αναλογικής και ταυτόχρονα ήττα της στρατηγικής μας για την απλή αναλογική. Και αυτό βοήθησε αφάνταστα τη ΝΔ να εμπεδώσει τη δικής της ατζέντα. Αυτό ήταν το στρατηγικό ρήγμα μέσα από το οποίο πέρασε το αφήγημά περί σταθερότητας.
Η διαρκής άρνηση των προοδευτικών δυνάμεων έδινε την εικόνα μιας μη ρεαλιστικής και άρα αναξιόπιστης πρότασης διακυβέρνησης. Μιας αμήχανης πρότασης που οδηγεί σε μια ασταθή κυβέρνηση. Σε αντίθεση με την πρόταση του αντιπάλου μας που έμοιαζε πιο κατανοητή και συμπαγή : Αυτοδυναμία για να έχουμε σταθερότητα».
Η τρίτη αιτία όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας είναι «η εικόνα μας. Η εικόνα μας ως κόμματός, ως συλλογικού υποκείμενου, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ιδίως όμως τις κρίσιμες ημέρες πριν τη κάλπη. Δεν ήταν μια εικόνα που εξέπεμπε συνοχή, ευθύνη, συγκρότηση.
Οι άστοχες δημόσιες τοποθετήσεις, ακόμα και τις τελευταίες ημέρες πριν από τις εκλογές, οι παλινωδίες, το έλλειμα υπευθυνότητας, ακόμα και αντίληψης πόσο καχύποπτο ήταν το εκλογικό σώμα απέναντί μας, πόσο ρευστό και ευμετάβλητο, μας κόστισαν πανάκριβα.
Κι αυτό βάζει μπροστά σε όλους μας ένα πολύ κρίσιμο και επείγον ζήτημα. Οφείλουμε αυτή την εικόνα να την αλλάξουμε. Οφείλουμε να αλλάξουμε. Δραστικά. Ριζικά. Άμεσα. Με ηρεμία, συλλογικότητα, πολιτικό πολιτισμό. Αλλά να αλλάξουμε. Και αυτό δεν είναι ζήτημα πολιτικής κατεύθυνσης. Ούτε προς το κέντρο ούτε προς τα αριστερά να αλλάξουμε. Αλλά προς τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα, τη συλλογικότητα».
