Ρεπορτάζ από το Καστράκι, μία από τις περιοχές που πόνεσαν περισσότερο από την τραγωδία των Τεμπών, δίνει για τις εκλογές ο ανταποκριτής του BBC στην Ελλάδα. Εξηγεί πώς το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στη χώρα ρίχνει τη σκιά του στη χώρα, αλλά και πόσο «ανθεκτικές» είναι στην Ελλάδα οι πολιτικές δυναστείες.
«Για φόντο στην εκλογική διαδικασία, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι πιο εντυπωσιακό από τη θέα, που προσφέρει το δημοτικό σχολείο Καστρακίου. Οι επισκέπτες προσελκύονται από τα διάσπαρτα μοναστήρια, που «κρέμονται» από τεράστιους βράχους. Αλλά κάτω από την επιφάνεια αυτής της εντυπωσιακής φυσικής ομορφιάς βρίσκεται μια κοινότητα που βυθίζεται στη θλίψη. Κι αυτό γιατί τρία από τα πιο λαμπερά αστέρια τους, που θα έπρεπε να είχαν ψηφίσει για πρώτη φορά, σκοτώθηκαν τον Φεβρουάριο στο χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα» γράφει.
Ήταν, θυμίζει, μεταξύ των 57 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους όταν μία αμαξοστοιχία που μετέφερε εκατοντάδες επιβάτες από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη έπεσε μετωπικά σε ένα τρένο εμπορευμάτων στην ίδια γραμμή. Ενόψει των γενικών εκλογών της Κυριακής, τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναφέρουν την καταστροφή αυτή ξανά και ξανά ως σύμπτωμα μιας διαλυμένης κυβέρνησης και ενός δυσλειτουργικού κράτους.
Αλλά πάνω από όλα, είναι μια ιστορία προσωπικής απώλειας.
«Αναστασία μου», αναστενάζει ο Δημήτρης Πλακιάς, καθώς κοιτάζει έξω από τη βεράντα του οικογενειακού του εστιατορίου και δάκρυα τρέχουν από τα μάτια του. «Είμαι τυχερός που την είχα ως κόρη, έστω και για λίγο. Θα είμαι πάντα περήφανος για εκείνη. Ήταν ένα σπάνιο κορίτσι και είχε μόνο αγάπη να δώσει» λέει στο BBC. Η Αναστασία και οι δίδυμες ξαδέλφες της, Θώμη και Χρύσα, ταξίδευαν μαζί στο επιβατικό τρένο. Ήταν μόλις 20 ετών.
Όπως πολλά από τα άλλα θύματα ήταν φοιτήτριες που επέστρεφαν στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αφού πέρασαν την αργία με την οικογένειά τους.
«Εμείς οι συγγενείς το αποκαλούμε κρατική δολοφονία των παιδιών μας και όλων των ανθρώπων που επέβαιναν σε αυτό το τρένο», λέει ο πατέρας της Αναστασίας. «Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα θα μπορούσε να γίνει αυτό;» Ο κ. Πλακιάς κουνάει το κεφάλι του όταν ο δημοσιογράφος του BBC ρωτάει αν πιστεύει ότι κάποιος αρχηγός ή κόμμα θα βοηθήσει να αποτραπεί μια παρόμοια καταστροφή.
Τα τζάκια της πολιτικής σκηνής
Η αίσθηση της αγανάκτησης, η πεποίθηση ότι τίποτα δεν θα αλλάξει επιδεινώνεται για πολλούς ψηφοφόρους από τα επώνυμα στα ψηφοδέλτια, αναφέρει το ρεπορτάζ. «Η Ελλάδα απέχει πολύ από το να είναι η μόνη κοιτίδα πολιτικών δυναστειών, αλλά ισχυρά οικογενειακά δίκτυα εξακολουθούν να κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή κατά μήκος του ιδεολογικού φάσματος» σημειώνει και θυμίζει: Ο πατέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός, η αδερφή του υπουργός Εξωτερικών και ο ανιψιός του είναι ο σημερινός δήμαρχος Αθηναίων.
Δύο ώρες οδικώς βόρεια από τα βράχια του Καστρακίου, στο χωριό Πρώτη, βλέπουμε έναν ταξιτζή να χαιρετίζει το άγαλμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ο Κωνσταντίνος και ο Κώστας Καραμανλής
«Γεια σου, μεγάλε», φωνάζει. «Αλλά αν ο Καραμανλής στην προτομή παραμένει γίγαντας πέρα από τον τάφο και πέρα από τις κομματικές γραμμές, ο ανιψιός του Κώστας Aχ. Καραμανλής – ξάδερφος πρώην πρωθυπουργού- έχει να αντιμετωπίσει την εθνική οργή» σχολιάζει ο ανταποκριτής του βρετανικού μέσου.
«Την επομένη του μοιραίου δυστυχήματος ο Κώστας Καραμανλής παραιτήθηκε από υπουργός Μεταφορών. Ωστόσο, τα δάκρυα που έχυσε δημόσια καθώς ερεύνησε τα συντρίμμια δεν τον εμπόδισαν να διεκδικήσει επανεκλογή αυτή την Κυριακή, γεγονός που έχει εξοργίσει πολλές από τις θλιμμένες οικογένειες» σημειώνει.
Αλλά στο καφενείο του χωριού κάποιοι εξακολουθούν να στηρίζουν τον νεότερο εκπρόσωπο του γένους Καραμανλή. Μεταξύ αυτών ο Γιάννης Σαρηγιάννης, 79 ετών.
Αποδεικνύεται ότι ο Γιάννης ήταν οδηγός της οικογένειας. Ο δημοσιογράφος τον ρωτά: Δεν θα μπορούσε και ο πρώην υπουργός Μεταφορών να έχει παραιτηθεί από την πολιτική ως ένδειξη σεβασμού προς τους νεκρούς;
«Δεν έφταιγε αυτός για αυτή η συντριβή», υποστηρίζει ο Γιάννης. «Και όσο για την οικογένειά του, είναι καλή οικογένεια. Σεμνοί άνθρωποι».
Οργή για τον νεποτισμό και την ακρίβεια
Κατευθυνθείτε νότια προς την πρωτεύουσα Αθήνα, και οι κατηγορίες για νεποτισμό και πελατειακή σχέση τροφοδοτούν την οργή πολλών ψηφοφόρων, αναφέρει το ρεπορτάζ. Αλλά όπως συμβαίνει σε τόσες πολλές εκλογικές αναμετρήσεις σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή, το υψηλό κόστος ζωής είναι το βασικό στοιχείο που βαραίνει στην ψήφο.Έξω από ένα σούπερ μάρκετ η κυρία Έλενα, συνταξιούχος και χήρα, μιλάει για την τελευταία λίστα με τα ψώνια. «Ψωμί, ντομάτα, φασόλια – η τιμή σε όλα ανέβηκε».
Αλλά το ελληνικό ΑΕΠ αυξήθηκε 6% πέρυσι, παρατηρεί ο δημοσιογράφος. «Μπορεί πράγματι να είναι να είναι έτσι, αλλά δεν το νιώθω. Ό,τι αγοράζω αυξάνεται κατά 20-30%».
Παρά την ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας, περισσότερο από το ένα τρίτο των Ελλήνων λένε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους κάθε μήνα – το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι υποκλοπές και η ντροπιαστική θέση για την ελευθερία του Τύπου
Αν αυτό είναι ένα έπαθλο που καμία χώρα δεν θέλει, το ίδιο ισχύει ετικέτα που μόλις δόθηκε στην Ελλάδα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά – αυτή της χειρότερης χώρας της ΕΕ για την ελευθερία του Τύπου.
Η αρνητική βαθμολογία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό που έγινε γνωστό ως ελληνικό Watergate, το σκάνδαλο των υποκλοπών. Πέρυσι αποκαλύφθηκε ότι πολιτικοί – συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος – και δημοσιογράφοι παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ αλλά και από spyware (predator) που είχε μολύνει τα τηλέφωνά τους.
«Ο αρχηγός της ΕΥΠ παραιτήθηκε, όπως και ο επιτελάρχης του πρωθυπουργού (που είναι ανιψιός του). Αλλά ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατάφερε να παραμείνει στη θέση του» σημειώνει ο ανταποκριτής.
«Ήταν ένα τεράστιο σκάνδαλο», εξηγεί η ερευνήτρια δημοσιογράφος Ελίζα Τριανταφύλλου, από το Inside Story. Αυτή και οι συνάδελφοί της επιδίωξαν να ρίξουν φως στην ιστορία, αλλά δεν ήταν κάτι που κυριάρχησε πριν από αυτές τις εκλογές. Αυτό το αποδίδει στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.«Δεν το αντιμετώπισαν ως κάτι πολύ σημαντικό όταν αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά και απλώς συνέχισαν να θεωρούν τις απαντήσεις της κυβέρνησης ως αληθείς».
Εάν οι δημοσκοπήσεις είναι σωστές, κανένα κόμμα δεν θα εξασφαλίσει την πλειοψηφία, επομένως οι Έλληνες είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν είτε μια κυβέρνηση συνασπισμού είτε μια δεύτερη ψηφοφορία τον Ιούλιο.
Ο Νίκος Μαλκουτζής, πολιτικός αναλυτής από το Macropolis, λέει ότι οι ψηφοφόροι θέλουν να προχωρήσουν από μια «χαμένη δεκαετία».
«Οι άνθρωποι μπορούν να δουν ότι υπάρχει ίσως μια εκκολαπτόμενη οικονομική ανάκαμψη και πρέπει να αποφασίσουν σε ποια χέρια είναι καλύτερα – και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι ο Μητσοτάκης που εμπιστεύονται περισσότερο» αναφέρει.
«Τα ίδια παλιά ονόματα μπορεί να παραμένουν καθοριστικά στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά οι ψηφοφόροι μπορεί τώρα να τους ζητήσουν να μοιραστούν την εξουσία. Πολλοί πηγαίνουν στις κάλπες ρωτώντας πότε θα μοιραστεί και η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας» καταλήγει το BBC.
