Ολοκληρώθηκε η Διακλαδική Συμμαχική Δράση με την επωνυμία «Neptune Strike 23-1», στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου, με τη συμμετοχή ναυτικών κι αεροπορικών δυνάμεων καθώς και δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων (Special Operations Forces – SOF) του ΝΑΤΟ, υπό τη διοίκηση και τον Έλεγχο του Στρατηγείου της Ναυτικής Δύναμης Κρούσης και Υποστήριξης του ΝΑΤΟ (Naval Striking and Support Forces NATO – STRIKFORNATO).
Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, η συμμετοχή στη «Neptune Strike 23-1» εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του ΓΕΕΘΑ σε ό,τι αφορά στις διεθνείς συνεργασίες των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες παγίως υποστηρίζουν και αναδεικνύουν τον σταθεροποιητικό ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή, αποτελεί συνέχεια της «Neptune Strike 22-1» και «Neptune Strike 22-2» και συνέβαλε στην ενδυνάμωση της συνέργειας και της διαλειτουργικότητας, καθώς και στην επαύξηση της μαχητικής ικανότητας των συμμετεχόντων σε συμμαχικό επίπεδο.
Η «Neptune Strike 23-1» έλαβε χώρα από τη Δευτέρα 20 έως την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, με αντικείμενο την ένταξη και υπαγωγή των δυνάμεων του Carrier Strike Group 10 (CSG-10) στο Στρατηγείο Συμμαχικών Επιχειρήσεων (Allied Command Operations – ACO), στο πλαίσιο της διάθεσης ισχυρών δυνάμεων αποτροπής στον SACEUR (Supreme Allied Commander Europe) για την υποστήριξη των Διακλαδικών Δυνάμεων Επιχειρήσεων (Joint Task Forces – JTFs) που δρουν στην περιοχή ευθύνης του.
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις συμμετείχαν στη Δράση με προσωπικό και μέσα των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και της νεότευκτης Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) του ΓΕΕΘΑ, όπως:
- Το 2ο ΑΚΕ (Αεροπορικός Έλεγχος Μέσων Αεράμυνας – Κέντρο Σύνθεσης και Παραγωγής Αεροπορικής Εικόνας) στην Πάρνηθα, για τον συντονισμό των επιχειρήσεων αεράμυνας και την καθοδήγηση των αεροσκαφών στις περιοχές των ασκήσεων.
- τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη Rafale σε ρόλο Defensive Counter Air (DCA).
- δύο αεροσκάφη Mirage 2000-5 σε ρόλο Offensive Counter Air (OCA).
- έξι αεροσκάφη F-16 Block 30, Block 52 και Block 52+ Advanced.
- ένα ελικόπτερο Super Puma AS-332 Έρευνας – Διάσωσης.
- ένα αεροσκάφος EMB–145H της 380 Μοίρας Αερομεταφερόμενου Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ).
- ένα αντιαεροπορικό σύστημα «Βέλος» Skyguard.
- ένα σκάφος Ανορθόδοξου Πολέμου – Ταχείας Μεταφοράς MARK V (ΣΑΠ-ΤΜ/Mk-V).
- Μία ομάδα διάσωσης και μία ομάδα για την τερματική καθοδήγηση πυρών (Joint Τerminal Αttack Controller – JTAC) των αεροσκαφών.
Από πλευράς συμμαχικών δυνάμεων συμμετείχαν:
- Το αεροπλανοφόρο USS GEORGE H.W. BUSH (GHWB) των ΗΠΑ με τα οργανικά του Α/Φ και τα πλοία συνοδείας του.
- Το ισπανικό Αεροπλανοφόρο ESPS JUAN CARLOS I (JCI) με τα οργανικά του Α/Φ και τα πλοία συνοδείας του.
- Το ιταλικό Αεροπλανοφόρο ITS CAVOUR (CAV) με τα οργανικά του Α/Φ και το πλοίο συνοδείας του.
- Το Αντιτορπιλικό USS ARLEIGH BURKE (DDG-51).
- Μέσα της Air to Ground Surveillance Force (NAGSF) του ΝΑΤΟ.
- Ένα UAV MQ-9 REAPER της USAFE από την Αεροπορική Βάση Λάρισας.
Συνολικά και κατά τη διάρκεια της Δράσης οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις συμμετείχαν στα ακόλουθα σύνθετα επιχειρησιακά σενάρια:
- Καταστολή ενοποιημένης αεράμυνας {(Intergrated Air Defense System (IADS) Takedown}.
- Επιθετικές Αεροπορικές Επιχειρήσεις (Offensive Counter Air – OCA).
- Αμυντικές Αεροπορικές Επιχειρήσεις (Defensive Counter Air – DCA).
- Πολεμικά Γυμνάσια των τριών αεροπλανοφόρων USS GHWB, ESPS JCI και ITS CAV (Tri Carrier Fight).
- Πυρά από αεροσκάφη των USS GHWB και ESPS JCI με κατάδειξη από Ελεγκτές Τερματικής Καθοδήγησης (Joint Terminal Attack Controller – JTAC) για προσβολή στόχων στο ΠΒ ΚΑΡΑΒΙΑ.
- Έρευνα και Διάσωση Μάχης (Combat Search and Rescue – CSAR).
