Με τους πρωταγωνιστές του Qatargate να προέρχονται κυρίως από τους κόλπους των Σοσιαλιστών και Δημοκρατιών (S&D), το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα βρήκε την ευκαιρία τις τελευταίες ημέρες να περάσει στην επίθεση. Έδειξε ως υπεύθυνους τους μεγάλους πολιτικούς αντιπάλους του για μία κρίση, που χτυπάει την καρδιά της ευρωπαϊκής Δημοκρατίας, και τους κατηγόρησε για ηθικολογία και υποκρισία. Ίσως όμως να βιάστηκε να μιλήσει, σχολιάζει το Politico. Και τούτο γιατί μόλις χθες ήρθε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να ζητήσει την άρση της ασυλίας της Μαρίας Σπυράκη, μέλους του ΕΛΚ, που μάλιστα είχε αναδειχθεί στο παρελθόν «ευρωβουλευτής της χρονιάς».
Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η συγκεκριμένη έρευνα της συνδέεται με το Qatargate, αλλά η χρονική στιγμή στην οποία ήρθε, ουσιαστικά έρχεται να θυμίσει πως τα ζητήματα διαφθοράς δεν είναι «προνόμιο» κανενός πολιτικού χώρου. «Η ανακοίνωση ότι ο ανώτατος εισαγγελέας της ΕΕ ζητεί την άρση της ασυλίας της Σπυράκη έδειξε ότι καμία πολιτική ομάδα δεν έχει ασυλία όταν πρόκειται για έρευνες για τη συμπεριφορά των βουλευτών, και επιβεβαιώνει ότι ακόμη μια έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη» αναφέρει χαρακτηριστικά το Politico.
Στο μέτωπο του Qatargate η εμπλοκή του S&D δεν σταματά στην Εύα Καϊλή. Ο σύντροφός της Φραντσέσκο Τζιόρτζι, ήταν σύμβουλος για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική του Αντρέα Κοζολίνο, που είναι επίσης Σοσιαλιστής ευρωβουλευτή. Κεντρικό, οργανωτικό ρόλο φέρεται να είχε ο Πιέρ Αντόνιο Παντσέρι, πρώην ευρωβουλευτής του S&D, που έχει κριθεί προφυλακιστέος μαζί με τον Τζιόρτζι.
Αρκετοί άλλοι αξιωματούχοι που συνδέονται με το S&D έχουν εμπλακεί στο θρίλερ: Πραγματοποιήθηκε έφοδος στα γραφεία ενός βοηθού της Μαρί Αρένα, προέδρου της υποεπιτροπής του Κοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ενός βοηθού του Πιέτρο Μπαρτόλο, Ιταλού Σοσιαλιστή ευρωβουλευτή και αντιπροέδρου της επιτροπής πολιτικών ελευθεριών.
Η ομάδα S&D προχώρησε σε ορισμένες αλλαγές προσωπικού τη Δευτέρα — η Αρένα παραιτήθηκε προσωρινά από την προεδρία της επιτροπής, ενώ ο Μπαρτόλο διέκοψε τη συμμετοχή του στη νομοθεσία για τα ταξίδια χωρίς βίζα για το Κατάρ. Αλλά αυτό δεν ικανοποίησε το ΕΛΚ, το οποίο την Πέμπτη ζήτησε να παυθεί μόνιμα η Αρένα.
«Είναι… ευθύνη και καθήκον της προέδρου του S&D της DROI [υποεπιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων] να προστατεύσει την εικόνα και την αξιοπιστία της Υποεπιτροπής και του Κοινοβουλίου», ανέφεραν ανώτεροι αξιωματούχοι του ΕΛΚ σε επιστολή προς την Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα.
Πώς και γιατί άλλαξε στάση το ΕΛΚ
Αρχικά όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, παρατηρεί το Politico, το ΕΛΚ απέφυγε να επιτεθεί στους Σοσιαλιστές. Τις τελευταίες ημέρες όμως υπήρξαν αυξανόμενες εκκλήσεις από το εσωτερικό του κόμματος να κεφαλαιοποιήσουν το σκάνδαλο. Την Πέμπτη άδραξε τη στιγμή, εκδίδοντας μια σειρά από σκληρές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που φωνάζουν την αντίπαλη ομάδα της. Και εκεί που όλα έβαιναν όπως ήθελαν, ήρθε η ανακοίνωση για τη Σπυράκη. Μάλιστα το Politico αναφέρει πως «κατά ειρωνικό τρόπο, η αλλαγή στάσης από το ΕΛΚ υποκινήθηκε εν μέρει από μια συνεδρίαση του ΕΛΚ πριν από τη Σύνοδο Κορυφής το πρωί της Πέμπτης, κατά την οποία ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προέτρεψε τους συναδέλφους να τηρήσουν σκληρή γραμμή έναντι του S&D».
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός ενδιαφέρεται περισσότερο από τους περισσότερους από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο, αφού η Καϊλή προέρχεται από το αντιπολιτευόμενο κόμμα Πασόκ. του οποίου ο αρχηγός είχε πέσει θύμα παρακολούθησης» προσθέτει.
Η άστοχη κίνηση για μια πιο σκληρή στάση κατά του S&D υποστηρίχθηκε επίσης από τον Γερμανό Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής του ΕΛΚ στο Κοινοβούλιο. Ήταν μία στροφή 180 μοιρών σε σχέση με την ομιλία του την περασμένη Δευτέρα, στην οποία τόνιζε πως η υπόθεση δεν ενδείκνυται για κομματικές αντιπαραθέσεις.
«Οι κατηγορίες διαφθοράς εναντίον ενός από τους ανώτατους εκπροσώπους μας σε αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν βλάψει σημαντικά το θεσμικό μας όργανο και έχουν επηρεάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της», είχε επισημάνει, προσθέτοντας πως «η ζημιά στην ευρωπαϊκή δημοκρατία είναι πολύ μεγάλη για να χρησιμοποιηθεί τώρα για κομματικές μάχες».
Είναι σαφές πως η πολιτικοποίηση των δεινών του Κοινοβουλίου είναι πα΄ντα μια ριψοκίνδυνη κίνηση, καταλήγει το Politico.
