Το διαβόητο πλέον Qatargate που συγκλονίζει τη Γηραιά ήπειρο, δεν είναι απλά ένα σκάνδαλο διαφθοράς. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο: Μια κατασκοπευτική ιστορία που θα μπορούσε να προέρχεται από την πένα του Τζον λε Καρέ. Οι δωροδοκίες από το Εμιράτο σε Ευρωπαίους αξιωματούχους δεν δίνονταν μόνο για να πουν καλά λόγια για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Oσο και αν γίνεται λόγος για “Qatargate”, το εμιράτο του Κόλπου δεν είναι η μόνη χώρα που βρέθηκε στο επίκεντρο των επιχειρήσεων. Οι Βελγικές υπηρεσίες πληροφοριών είχαν επικεντρώσει την προσοχή τους πάνω απ’ όλα στην Μαροκινή «Dged», δηλαδή το κέντρο κατασκοπείας και αντικατασκοπείας του κράτους του Μαγκρέμπ.
Σύμφωνα με την ιταλική La Repubblica,στην υπόθεση βρέθηκαν αντιμέτωπες δύο μυστικές υπηρεσίες: Από τη μία πλευρά η« Vsse» -η μυστική υπηρεσία του Βελγίου. Μιας οργάνωσης που Ιδρύθηκε το 1830 και είναι η παλαιότερη υπηρεσία Πληροφοριών, μετά από εκείνη του Βατικανού. Στην αντίπαλη πλευρά ήταν η «Dged», η μυστική υπηρεσίας του Μαρόκου. Στην επιχείρηση μετείχαν επίσης υπηρεσίες Πληροφοριών και από άλλες πέντε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος ήταν να εξαρθρωθούν δίκτυα διεφθαρμένων αξιωματούχων που συνεργάζονταν με τα καθεστώτα του Κατάρ, αλλά και τη μυστική υπηρεσία του Μαρόκου, που συνεργάζονταν με το Εμιράτο.
Η Ιταλική εφημερίδα γράφει ότι το σχέδιο των ευρωπαϊκών μυστικών υπηρεσιών καταστρώθηκε πριν από πέντε μήνες. Η βελγική μυστική υπηρεσία ανακάλυψε ότι υπήρχε ένα «δίκτυο» που λειτουργούσε «για λογαριασμό» του Μαρόκου και του Κατάρ. Ενημερώθηκε η εισαγγελία των Βρυξελλών, που έδωσε το πράσινο φως. Σε ότι αφορά το Κατάρ, το δίκτυο είχε στόχο να παρεμβαίνει στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στο Ευρωκοινοβούλιο. Δωροδοκώντας Ευρωπαίους πολιτικούς σε καίριες θέσεις. Επικεφαλής του δικτύου αυτού ήταν ένας «πυρήνας» μυστικών πρακτόρων από το Μαρόκο.
Και στη μέση η …Σαχάρα
Το φόντο είναι ο ρόλος του Μαρόκου στη Δυτική Σαχάρα. Η σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα, πρώην ισπανική αποικία που θεωρείται “μη αυτόνομο έδαφος” από τον ΟΗΕ, φέρνει αντιμέτωπο εδώ και δεκαετίες το Μαρόκο με τους αυτονομιστές Σαχράουι του Μετώπου Πολισάριο, οι οποίοι υποστηρίζονται από το Αλγέρι. Το Ραμπάτ, που ελέγχει σχεδόν το 80% του εδάφους αυτού, προτείνει ένα σχέδιο αυτονομίας υπό την κυριαρχία του, ενώ το Μέτωπο Πολισάριο ζητεί δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης. Το Μαρόκο θέλει να πιέσει την ΕΕ να μην εμποδίσει την κατοχή αυτού του τμήματος της Αφρικής. Και μέσα στο Μέγαρο του Ευρωκοινοβουλίου που έχει πάρει το όνομα του Αλτιέρο Σπινέλι υπάρχει μια σαφώς «επηρεασμένη» πολιτική πτέρυγα: η σοσιαλιστική ομάδα των S&D. Οι Μαροκινοί πράκτορες βασίστηκαν στην υποστήριξη συμπατριωτών τους, που είναι διαπιστευμένοι ως διπλωμάτες. Όπως ο Αμπντεραχίμ Ατμούν, πρεσβευτής του Μαρόκου στην Πολωνία.
Οι τρεις Ιταλοί
Τρεις Ιταλοί πλησίασαν για λογαριασμό των Μαροκινών πρακτόρων την ευρωκοινοβουλευτική ομάδα των Σοσιαλιστών και Σοσιαλδημοκρατών στις Βρυξέλλες, ανάμεσά τους και την τέως αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή: Πρόκειται για τον πρώην ευρωβουλευτή Αντόνιο Πανζέρι, τον σύντροφο της Καϊλή, Φρανσέσκο Τζιόρτζι και τον Αντρέα Κοτζολίνο, πρώην βουλευτή. Οι δύο πρώτοι είναι ήδη προφυλακισμένοι. Ο τρίτος, ο Κοτζολίνο μέχρι τώρα δεν έχει ανακριθεί καν από τον ομοσπονδιακό εισαγγελέα των Βρυξελλών. Στο ένταλμα σύλληψης, μάλιστα, αναφέρονται οι αναλύσεις των πληροφοριών των Βρυξελλών: οι τρεις της «κλίκας» συνεργάζονται με τις μαροκινές υπηρεσίες: «Δεν υπάρχει αμφιβολία», αναφέρεται στο ένταλμα. Οι βελγικές μυστικές υπηρεσίες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Κοτζολίνο, Πανζέρι και τον Τζόρτζι είχαν στενές σχέσεις με τον μαροκινό πρέσβη στη Βαρσοβία, Ατμούν , αλλά -σε ορισμένες περιπτώσεις -ακόμη και με τους επικεφαλής των μαροκινών υπηρεσιών πληροφοριών. Οι Βέλγοι πράκτορες της «Vsse» εστίασαν την προσοχή τους σε κάποιες συναντήσεις στις Βρυξέλλες των τριών Ιταλών με τον Μαροκινό πρέσβη Ατμούν στην Πολωνία, ο οποίος θα τους δεχόταν και στη Βαρσοβία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό: Οι Βέλγοι Ερεύνησαν επίσης ταξίδια που είχαν πραγματοποιήσει ο Κοτζολίνο και ο Πανζέρι στο Μαρόκο. Τα αεροπορικά εισιτήρια είχαν πληρώσει μάλιστα οι μυστικές υπηρεσίες του Μαρόκου.
Ο Μαροκινός πρέσβης
Ο ρόλος του Μαροκινού διπλωμάτη που κινείται κατά μήκος του άξονα Βαρσοβίας-Βρυξελλών είναι κεντρικός. Στο τέλος όλοι παίρνουν εντολές από αυτόν. Αλλά υπάρχει ένας ακόμη πιο σημαντικός κρίκος σε αυτήν την αλυσίδα: Ο Μανσούρ Γιασίν, γενικός διευθυντής της Μαροκινής μυστικής υπηρεσίας Dged. Οι τρεις Ιταλοί τον συνάντησαν αρκετές φορές. Ο Κοτζολίνο για παράδειγμα, το έκανε πολλές φορές και τουλάχιστον μία φορά πήγε στο Μαρόκο, το 2019.
Οι Βέλγοι πράκτορες ανακάλυψαν ότι υπήρχε συμφωνία που υπογράφηκε με τις μαροκινές μυστικές υπηρεσίες για παρέμβαση υπέρ του Μαρόκου, αλλά και του Κατάρ στο Ευρωκοινοβούλιο, με αντάλλαγμα χρήματα στους πολιτικούς που θα βοηθούσαν.
Αυτός είναι ο λόγος που όταν οι Βέλγοι πράκτορες μπήκαν στο σπίτι του Πανζέρι και της Καϊλή την περασμένη Παρασκευή, δεν εξεπλάγησαν καθόλου, ανακαλύπτοντας τις σακούλες με τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Ο «Αλγερίνος»
Οι Μαροκινοί πράκτορες εργάστηκαν και για λογαριασμό του Κατάρ. Τελικά οι κανόνες ήταν οι ίδιοι. Και παρόμοιοι στόχοι. Στην περίπτωση του Κατάρ, στόχος ήταν να γίνουν αποδεκτές οι απάνθρωπες, σε πολλές περιπτώσεις ,συνθήκες εργασίας που είχε υιοθετήσει η Ντόχα για τους ξένους εργαζόμενους για την κατασκευή των γηπέδων του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Οι αρχές του Κατάρ παρενέβησαν μάλιστα ακόμη πιο άμεσα από ό,τι οι Μαροκινές. Δεν χρησιμοποίησαν κατασκόπους, απευθείας. Αλλά την ίδια την κυβέρνηση του Εμιράτου. Μάλιστα, οι συναντήσεις γίνονται με τον υπουργό Εργασίας, Μπιν Σαμίχ αλ Μάρι. Και όλα γίνονται -σύμφωνα με το ένταλμα σύλληψης- με τη βοήθεια ενός μυστηριώδους τύπου: Το λένε Μπεταχάρ , αλλά το παρατσούκλι είναι ακόμα πιο αδιαφανές: «ο Αλγερίνος».
Φυσικά, το Κατάρ δεν είχε τους ίδιους στόχους με το Μαρόκο. Τους ενδιέφερε πάνω από όλα να φροντίσουν την εικόνα της χώρας σε σχέση με τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα. Οι ανακριτές, λοιπόν, δεν έχουν καμία αμφιβολία: Οι Ιταλοί και η Καϊλή μοιράστηκαν τα πάντα, κατά 50%. Με λίγα λόγια «στόχος ήταν τα λεφτά». Η «κλίκα» λάμβανε πληρωμές για τις δραστηριότητές της με δύο τρόπους: μέσω των λογαριασμών της ΜΚΟ «Fight Impunity» ή ακόμα και σε μετρητά. Ή με κάποια «δώρα». Στο ΔΣ της ΜΚΟ «Fight Impunity» υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί «πρώτης γραμμής», με προεξάρχοντα τον συλληφθέντα ιδρυτή και πρόεδρό της Αντόνιο Πανζέρι. Τα μετρητά μεταφέρονταν σε σακούλες με τη μεσολάβηση του Μαροκινού διπλωμάτη Ατμούν, που στάθμευε στην Πολωνία.
«Μισθοδοσία»
Ο Βέλγος εισαγγελέας Μισέλ Κλέζ εκτιμά ότι τα χρήματα ήταν μια πραγματική «μισθοδοσία» προς τους συλληφθέντες πολιτικούς, για να μπουν στην υπηρεσία του Κατάρ, αλλά και του Μαρόκου. Μόνο που μέχρι στιγμής, τα ίχνη που οδηγούν στο Ραμπάτ εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο βαθμό άκρως απόρρητα.
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία κατασκοπίας με απρόβλεπτες ακόμη πτυχές. Μια ιστορία, που θα μπορούσε να φτάσει ως την «καρδιά» της πολιτικής στις Βρυξέλλες ,αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
