Skip to main content

Η αισχροκέρδεια γεννά ανισότητες και κοινωνικούς αποκλεισμούς

Του Παναγιώτη Κουρουμπλή,
Ανεξάρτητου Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας

Η ακρίβεια στους τομείς της ενέργειας, των καυσίμων και των τροφίμων, μπορεί στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες να είναι συνέπεια του πολέμου, στην Ελλάδα όμως δεν παραμένει στο επίπεδο της λεγόμενης εισαγόμενης ακρίβειας, αλλά έχει καθιερωθεί σε καθεστώς αισχροκέρδειας.

Η εφαρμογή της ρήτρας αναπροσαρμογής, εκτός των επιδοτήσεων, ανέρχεται, την περίοδο Δεκεμβρίου 2021 – Μαΐου 2022, στο 1,5 δις ευρώ.  Η εκρηκτική, καθημερινή σχεδόν, αύξηση των τιμών στα καύσιμα, επιβάλλει μια ασφυκτική κατάσταση, σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση δεν μας πείθει με όσα επικαλείται για τις αυξήσεις των τιμών. Η αλήθεια βρίσκεται στην απουσία ακόμα, ενός αξιόπιστου συστήματος εισροών – εκροών στα διυλιστήρια, στην εμπορία, στα βενζινάδικα, στα σκάφη ανεφοδιασμού (σλέπια), στον στρατό. Αυτή είναι η κύρια αιτία του λαθρεμπορίου που βασιλεύει και της αισχροκέρδειας. Θα μας απαντήσει επιτέλους η κυβέρνηση, εάν διασφαλίζονται τα στρατηγικά αποθέματα από τα διυλιστήρια κι αν αποδεσμεύτηκαν τα αποθέματα των 303.000 βαρελιών, όπως αποφάσισε ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας;

Οι τιμές των τροφίμων πυροδοτούνται καθημερινά και ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι το φαινόμενο αυτό έχει στοιχειώδη δικαιολόγηση, αφού αποδεικνύεται ότι σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα δεν μιλάμε για ακρίβεια, αλλά για αισχροκέρδεια, όταν υπάρχουν ακόμη και κρυφές τιμές.

 Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, από θεσμούς ανεξάρτητων αρχών, δίχως λόγο να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα. Η εξόχως αποκαλυπτική κατάθεση, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, του προέδρου της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνηγόρου του Καταναλωτή, θα τολμούσα να πω, ότι αποτελεί μια κραυγή απόγνωσης για το πάρτι που συντελείται στο χώρο της ενέργειας από τους παρόχους. Κάθε πάροχος λειτουργεί την ρήτρα αναπροσαρμογής σύμφωνα με την δική του ερμηνεία και όλοι μαζί, επιβάλλουν τρελές τιμές ενέργειας, στους απροστάτευτους άνεργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους πολίτες, όπως κατέθεσε στην ως άνω επιτροπή ο κ. Ζαγορίτης. Την ίδια συνηγορία για το καθεστώς αισχροκέρδειας, εξέφρασε και η Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), η οποία χρεώνει στην κυβέρνηση, την αρπαγή της αγοραστικής δύναμης των πολλών. Το πανηγύρι των επιτηδείων επιβεβαιώνεται, τέλος, από τον πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ο οποίος, απαντώντας στις πολυπληθείς καταγγελίες για την αδυναμία της ανεξάρτητης αρχής, να σπάσει το καθεστώς των καρτέλ στον τομέα της ενέργειας, δήλωσε ότι «δεν έχουμε υπαλλήλους για να ασκήσουμε πραγματικό έλεγχο» και εμμέσως πλην σαφώς, χρεώνει αυτή την αδυναμία στην πολιτική της κυβέρνησης.

Ο γράφων διακατέχεται από αδήριτα ερωτήματα σε ότι αφορά τα κρίσιμα κοινωνικά προβλήματα.

Ερώτημα πρώτο:  Πως μπορούν να κοιμούνται ήσυχα οι θεματοφύλακες του δημοσίου συμφέροντος, οι εισαγγελείς της χώρας μας; Μετά από τέτοιου είδους αιχμηρές καταγγελίες, τριών Ανεξάρτητων Αρχών οι οποίες επιβεβαιώνουν πλέον με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο, όχι μόνο το καθεστώς αισχροκέρδειας και αθέμιτου ανταγωνισμού αλλά και το καθεστώς των καρτέλ.

Ερώτημα δεύτερο: Πώς ένα νοικοκυριό που βρίσκεται στο κατώτερο ευρωπαϊκό επίπεδο αγοραστικής δύναμης στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μπορεί να αντέξει αυτή την αγριότητα των λύκων της ελληνικής αγοράς, η οποία γεννά αδυσώπητες ανισότητες και πυροδοτεί φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης; Με τον πληθωρισμό να βρίσκεται στο 12%, και με τον ενεργειακό πληθωρισμό στο 62%, όταν μάλιστα, το 47% των εργαζομένων στη χώρα μας, αμείβεται με τον κατώτατο μισθό.

 Η κυβέρνηση αποδεικνύεται συνένοχος, αυτού του συντελούμενου εγκλήματος, από την στιγμή που ΔΕΝ τόλμησε και ΔΕΝ τολμά, ακόμη και τώρα, να συγκρουστεί με τα κάθε είδους καρτέλ. Εξακολουθεί να επιδοτεί με κρατικό χρήμα τα καρτέλ, νομοθετώντας, όχι την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, αλλά την πρόβλεψη των μελλοντικών τιμών της ενέργειας, από τους ίδιους τους παρόχους.

Η πολιτική «λοταρία» της κυβέρνησης στον τομέα της ενέργειας, επιβεβαιώνεται με τα αποτελέσματα του Power Pass, καθώς επιστρέφει στα 4 εκ. πολιτών, μόνο 280 εκ. ευρώ, όταν την ίδια περίοδο, οι φίλοι της άρπαξαν 1,5 δις ευρώ.  Η ενέργεια μετατρέπεται σε λαϊκό λαχείο, αφήνοντας τον λήγοντα για τους πολλούς και τα υπερκέρδη για τους λίγους κι εκλεκτούς λύκους της αγοράς ενέργειας.