Την ανάγκη ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για να γίνει πράξη η «μηδενική ανοχή στην παιδική κακοποίηση» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, εγκαινιάζοντας τη Δευτέρα στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν» τη Μονάδα Φροντίδας για την Ασφάλεια των Παιδιών «ΕΛΙΖΑ».
«Όσο συνηθίζουμε στην ένοχη σιωπή και τους σκόρπιους ψιθύρους που δύσκολα διαπερνούν τους τέσσερις τοίχους, όσο προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει ο φόβος και η ανασφάλεια των ευάλωτων οικογενειών, όσο δεν καταγγέλλουμε στις αρμόδιες αρχές περιστατικά κακοποίησης, κανένας φορέας και καμία δράση δεν θα μπορεί από μόνος του να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του» επσήμανε η κ. Σακελλαροπούλου.
Παράλληλα, συνεχάρη θερμά όλους όσοι εργάζονται στο «ΕΛΙΖΑ» για αυτόν τον ιερό σκοπό, το Διοικητικό Συμβούλιο και την πρόεδρό του, καθώς και εκείνους που μας παρακινούν προς αυτή την κατεύθυνση με το απόθεμα της γενναιοδωρίας τους.
«Στη διευθύντρια της Κλινικής, καθηγήτρια Βάνα Παπαευαγγέλου, που ανέλαβε την επίβλεψη του νέου και δύσκολου διεπιστημονικού εγχειρήματος, στα υπόλοιπα στελέχη της Μονάδας, σε όσους προσφέρουν έμπρακτα όλες τους τις δυνάμεις στα παιδιά. Το παράδειγμά τους μας γεμίζει αισιοδοξία, μας δίνει δύναμη και μας υπενθυμίζει πόσο δίκαιο είχε η Άννα Φρανκ όταν έλεγε ότι ποτέ “κανείς δεν έχει γίνει φτωχός δίνοντας”» είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η κ. Σακελλαροπούλου υπενθύμισε ότι σαν σήμερα, πριν 26 χρόνια ακριβώς, έφυγε από τη ζωή, βάναυσα κακοποιημένη από την ίδια της τη μητέρα, η εξάχρονη Ελίζα, παιδί μεταναστών που ζούσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Εύλογα χαρακτηρίστηκε από τις Αρχές ως η χειρότερη περίπτωση παιδικής κακοποίησης που «είχαν δει ποτέ». «Μια ιστορία που ακόμα σοκάρει με την αγριότητά της αλλά και για τον εξωφρενικό, γραφειοκρατικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε από τις κρατικές υπηρεσίες πρόνοιας και τη Δικαιοσύνη» υπογράμμισε η Πρόεδρος.
Όπως συμπλήρωσε, «δυστυχώς, υπάρχουν γύρω μας και άλλες Ελίζες. Ανυπεράσπιστα βρέφη και παιδιά που βιώνουν μια βαθιά οδυνηρή πραγματικότητα, μην έχοντας καμία βοήθεια. Κανένα από αυτά δεν πρέπει να φτάνει σε αυτό το σημείο, να υφίσταται αυτή τη σκοτεινή πλευρά της ζωής μόνο του. Το χρέος της Πολιτείας απέναντι σε όλες αυτές τις ευάλωτες ψυχές είναι επιβεβλημένο, αυτονόητο. Δεν επιτρέπεται να εξαντλείται σε ευχολόγια».
Σύμφωνα με την κ. Σακελλαροπούλου, σε αυτόν τον αγώνα, ευτυχώς υπάρχουν συμπολίτες μας με κοινωνικές ευαισθησίες και διάθεση προσφοράς, εξέχοντα μέλη της παιδιατρικής κοινότητας και ειδικοί, που επιλέγουν να μην μένουν απαθείς. «Όπως η κυρία Μαρίνα Καρέλλα, που τιμώντας τη μνήμη της αδικοχαμένης μικρής Νεοϋορκέζας ίδρυσε, το 2008, το Σωματείο που φέρει το όνομά της και κάλυψε ένα μεγάλο κενό στην πατρίδα μας σχετικά με την ανίχνευση και τη διερεύνηση παρόμοιων περιστατικών. Την ίδια χρονιά η οργάνωση ξεκίνησε, σε συνεργασία με τα “Παιδικά Xωριά SOS”, τη λειτουργία του πρώτου ξενώνα θεραπείας και αποκατάστασης παραμελημένων και κακοποιημένων παιδιών, ενώ ακολούθησε η δημιουργία της 1ης Μονάδας Φροντίδας στο Νοσοκομείο Παίδων Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού» συμπλήρωσε και καταλήγοντας, υπογράμμισε:
«Σήμερα, τη συμβολική αυτή ημέρα, εγκαινιάζουμε τη 2η Μονάδα στο Νοσοκομείο Αττικόν, η οποία λειτουργεί υπό τη διεύθυνση και την καθοδήγηση της Γ’ Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής και αποσκοπεί στη διεπιστημονική φροντίδα βρεφών και παιδιών με υποψία κακοποίησης ή παραμέλησης, καθώς και στην εκπόνηση ερευνητικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα συνδράμουν ουσιαστικά στη πρόληψη του ζοφερού φαινομένου της παιδικής κακοποίησης».
