Από την έντυπη έκδοση
Η αριθμητική και της δεύτερης ψηφοφορίας χθες για την εκλογή του κ. Σταύρου Δήμα ως 7ου μεταπολιτευτικά Προέδρου της Δημοκρατίας (168 «υπέρ» και 131 «κατά») ενισχύει την εκτίμηση ότι η χώρα έκανε ένα ακόμη βήμα προς τη διενέργεια πρόωρων εκλογών το τέλος Ιανουαρίου ή την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου 2015.
Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, την Κυριακή, να στέρξει να υιοθετήσει τον βασικό πυρήνα προτάσεων που είχαν παρουσιάσει στη δημόσια συζήτηση ορισμένοι εκ των ανεξαρτήτων βουλευτών, μετρήθηκε χθες κι απέδωσε τη μετατόπιση μόνον οκτώ βουλευτών από το «παρών» και την αποχή της πρώτης ψηφοφορίας στο «υπέρ» της υποψηφιότητας Δήμα.
Κατά τους υπολογισμούς των επιτελείων σε κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα και με δεδομένο ότι στην τρίτη και καταληκτική ψηφοφορία απαιτούνται 180 ψήφοι, μετά και το χθεσινό αποτέλεσμα δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα -παρότι αυξήθηκαν οι πιθανότητες- για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας την ερχόμενη Δευτέρα.
Οι υπολειπόμενες 12 ψήφοι είναι ένα μέγεθος το οποίο φαίνεται -στις παρούσες συνθήκες και με τη δεδομένη πολιτική ανθρωπογεωγραφία της Βουλής- πολύ δύσκολο ή απίθανο να καλυφθεί.
Η δυσκολία του εγχειρήματος επιτείνεται και από τη διαφαινόμενη αδυναμία ή απροθυμία, ακόμη και άρνηση, να εκδηλωθούν κι άλλες πρωτοβουλίες εκ μέρους της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, πολύ περισσότερο που αυτές συνδέονται ευθέως με την αμφισβήτηση και αναίρεση της σημερινής -κυριαρχικής- θέσης του στο πολιτικό προσκήνιο…
Η επιδίωξη της κυβέρνησης να οργανώσει και να επιτύχει τη συναίνεση, για να αναδειχτεί ο διάδοχος του κ. Κάρολου Παπούλια, θα μείνει -όπως όλα δείχνουν- επιδίωξη… Εκτός κι αν την ερχόμενη Δευτέρα ένας ικανός και αναγκαίος αριθμός βουλευτών αντιληφθούν ότι καλούνται να ψηφίσουν σε ένα οιονεί δημοψήφισμα, το οποίο θα δεσμεύσει εκατομμύρια Ελλήνων τη στιγμή που η χώρα κινείται επί ξυρού ακμής.
Είμαστε πλέον σε μια κατάσταση που τόσον εναργώς περιέγραφε το 1992 ο, πρόωρα χαμένος, μέγας διανοητής Παναγιώτης Κονδύλης, ο οποίος -εκτός από την προειδοποίησή του για τους κινδύνους από τον υπέρογκο δανεισμό και τον παρασιτικό καταναλωτισμό της κοινωνίας μας- διαπίστωνε: «Η σημερινή Ελλάδα αποτελεί περίπτωση φθίνοντος έθνους, το οποίο εκλαμβάνει τις έμμονες μυθολογικές του ιδέες για τον εαυτό του ως ρεαλιστική αυτεπίγνωση. Δεν είναι διόλου περίεργο ότι η ψυχολογική αυτή κατάσταση συχνότατα παρουσιάζει συμπτώματα παθολογικού αυτισμού, γιατί το απαραίτητο υπόβαθρο και πλαίσιο της υγιούς αυτεπίγνωσης είναι η γνώση του ευρύτερου περιβάλλοντος κόσμου, μέσα στον οποίο καλείται να δράσει ένα ατομικό ή συλλογικό υποκείμενο, αποτιμώντας κατά το δυνατόν νηφάλια τις δυνατότητές του και υποκαθιστώντας τη νοσηρά εγωκεντρική αρχή της ηδονής με τη φυσιολογικά εγωκεντρική αρχή της πραγματικότητας».
Το μεσημέρι της ερχόμενης Δευτέρας θα έχουμε την απόκριση των 300 στις προκλήσεις των καιρών!
Δ.Η. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ – [email protected]
