«Για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, δεν υφίστανται αμφισβητήσεις και, πολύ περισσότερο, γκρίζες ζώνες σε ό,τι αφορά τα σύνορά μας – άρα και τα θαλάσσια – με τις γειτονικές μας χώρες, κατά συνέπεια δε και με την Τουρκία. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης της, όποτε το κρίνει σκόπιμο και με τον θεσμικό τρόπο που κρίνει πρόσφορο».
Το μήνυμα αυτό έστειλε εκ νέου σήμερα προς την Τουρκία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την αντιφώνησή του στη διάρκεια της τελετής ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη του δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, που του απένειμε και το χρυσό μετάλλιο του δήμου.
Όπως είπε, «η Ελλάδα επιδιώκει τη φιλία και τη συνεργασία με όλους τους γείτονές της, καθώς μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή και να εξασφαλιστεί η ευημερία και η πρόοδος όλων των λαών που κατοικούν σ’ αυτήν. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, διαμηνύουμε προς κάθε γείτονα χώρα, και ιδίως προς τη φίλη και γείτονα Τουρκία, ότι βάση της φιλίας και της καλής γειτονίας μας, καθώς και της ευρωπαϊκής της προοπτικής – την οποία ευνοούμε ειλικρινώς – είναι η πλήρης και πιστή τήρηση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου στο σύνολό τους. Τούτο, άλλωστε, συνιστά και θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ο κ. Παυλόπουλος εξήγησε ότι «η συγκεκριμένη νομική βάση του Διεθνούς Δικαίου, που τεκμηριώνει τη σαφήνεια αυτή του καθορισμού και των θαλάσσιων συνόρων μας – άρα και του καθορισμού της ΑΟΖ», συμπυκνώνεται, κυρίως, πρώτον στη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η οποία «δεν αναθεωρείται ούτε επικαιροποιείται», βάσει της οποίας τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο είναι σαφώς καθορισμένα, «δίχως περιθώρια οιασδήποτε αμφισβήτησης». Δεύτερον, στη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, η οποία αφορά το καθεστώς της παραχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, αλλά και στο «αυτονόητο δικαίωμα της Ελλάδας, κατά τις διατάξεις του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ περί προληπτικής νόμιμης άμυνας, να θωρακίζει αμυντικά τα σύνορά της εναντίον κάθε επιβουλής, με όλα τα διαθέσιμα μέσα, όταν και εφόσον το κρίνει σκόπιμο». Τρίτον, στη Συνθήκη του Montego Bay του 1982, διά της οποίας κωδικοποιήθηκε το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας σε νέο συμβατικό κείμενο, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Κατά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αντίστοιχη προστασία των συνόρων και του εδάφους της χώρας προσφέρει και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, το οποίο αποτελεί τμήμα του Διεθνούς Δικαίου.
Για την ΠΓΔΜ ο Προκόπης Παυλόπουλος σημείωσε ότη η Ελλάδα επιδιώκει σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και εμπράκτως αποδεικνύει ότι ευνοεί την προοπτική της στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόνισε, ωστόσο, ότι ως προς αυτό «υπάρχει μια σημαντική προϋπόθεση: Η επίλυση του ζητήματος του ονόματος σύμφωνα με την Ιστορία και το Διεθνές Δίκαιο. Για να γίνει αυτό – όπως καταστήσαμε σαφές και είναι θέση αποδεκτή και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το ΝΑΤΟ – πρέπει η γειτονική μας χώρα να επιφέρει και τις αναγκαίες αλλαγές στην έννομη τάξη της, πρωτίστως δε στο Σύνταγμά της. Και πράγματι, ανέλαβαν αυτή, την υποχρέωση. Κατόπιν τούτου, περιμένουμε την εκπλήρωσή της. Μόνον όταν τελειώσει οριστικά όλη αυτή η διαδικασία και αφού διαπιστωθεί ότι η συνταγματική αναθεώρηση εμπεριέχει όλες τις εγγυήσεις, τότε είναι δυνατό να υπάρξει πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, καθώς και οποιαδήποτε έναρξη συζητήσεων για την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο τότε είναι δυνατό να οριστικοποιηθεί και το περιεχόμενο, καθώς και η κατά το Διεθνές Δίκαιο ορθή ερμηνεία της Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, προκειμένου αυτή να έλθει προς κύρωση στην Βουλή των Ελλήνων» υπογράμμισε ο κ. Παυλόπουλος.
Αναφερόμενος στο Κυπριακό, που «αποτελεί διεθνές και, κυρίως, ευρωπαϊκό ζήτημα», επισήμανε ότι η Ελλάδα επιδιώκει «το συντομότερο δυνατό, τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, ιδίως δε αντίθετο προς τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο ως και καταστροφικό προηγούμενο για την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης» υποστήριξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Με αφορμή τη σημερινή παρουσία του και στην τελετή μετονομασίας της Λεωφόρου Βάρης-Κορωπίου σε Λεωφόρο Ευελπίδων, που συμπίπτει με την επέτειο των 190 χρόνων από την ίδρυση της Σχολής Ευελπίδων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήρε τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, που είναι «καύχημα του λαού μας, αποτελούν την αποτρεπτική δύναμη της χώρας μας έναντι οποιουδήποτε επιβουλεύεται την ακεραιότητα και τα σύνορα της Ελλάδας.
Ο κ. Παυλόπουλος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του λαού και του Έθνους προς τις Ένοπλες Δυνάμεις, γενικότερα, αλλά και στην Σχολή Ευελπίδων, ειδικότερα. «Είμαστε υπερήφανοι για το ανεπίληπτο ήθος τους και το ανυπέρβλητο φρόνημά τους. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αποδεικνύουν, καθημερινά και εμπράκτως, τι σημαίνει να είσαι άξιος απόγονος μεγάλων προγόνων, αλλά και άξιος υπερασπιστής της πατρίδας, του λαού μας και του Έθνους μας» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
naftemporiki.gr
