Ο κύβος ερρίφθη και η ΑΑΔΕ βγάζει μπροστά τα μεγάλα μέσα: τη νέα μονάδα «Δυνάμεις Ελέγχου Οικονομικών Συναλλαγών» ή, όπως θα τη μάθουμε πολύ σύντομα, «ΔΕΟΣ». Ράμπο με φορολογικές ταυτότητες, ψηφιακά όπλα και ολίγη από Τεχνητή Νοημοσύνη ετοιμάζονται να κυνηγήσουν την «μεγάλη φοροδιαφυγή». Ο στόχος; Να μαζέψουμε έσοδα για να δούμε – επιτέλους – και καμία φοροελάφρυνση της προκοπής.
Από τους μποναμάδες στον ΕΝΦΙΑ
Δεν θα τις δούμε άμεσα. Γιατί ο πρωθυπουργός μαγειρεύει κάτι «μικρομποναμάδες» για να σερβίρει τα μεγάλα πιάτα στη ΔΕΘ. Ο Σεπτέμβρης φέτος δεν θα έχει μικροαυξήασεις «για να κάνουν οι συνάνθρωποί μας Χριστούγεννα» (αξέχαστα θα μας μείνουν τα 55 λεπτά μεικτά στα νυχτερινά των αστυνομικών). Αντίθετα δεν αποκλείεται να μας φέρει 13η σύνταξη, χαμηλότερους συντελεστές, μειώσεις στα τεκμήρια. Και – κρατηθείτε – ίσως μπει στο τραπέζι ακόμη και το Άγιο Δισκοπότηρο: η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για την πρώτη κατοικία. Για να σταματήσουμε, επιτέλους, να πληρώνουμε «ενοίκιο» για το σπίτι που πήραμε με αίμα και δάνεια… Αλλά ας περιμένουμε με μικρό καλάθι.
Το ελληνικό FBI και η «Φωνή»
Μα δεν είναι μόνο οι φόροι που πονοκεφαλιάζουν το Μαξίμου. Τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών στη «νύχτα» έχουν γίνει πια καθημερινό δελτίο. Το «ελληνικό FBI» (που το βαφτίσαμε έτσι από αισιοδοξία – μην ξεχνάμε ότι ο Τραμπ θέλει να καταργήσει το δικό του FBI) έχει στρέψει το βλέμμα του στο Ντουμπάι. Εκεί όπου έχει καταφύγει και λιάζεται ο Γεωργιανός Έντικ ή «Φωνή», ο οποίος με τους «Ουκρανούς» του ή «τσιγαράδες» έχει ξεκληρίσει τη μισή Greek Mafia. Φέρεται να είναι το πρόσωπο πίσω από όχι μόνο από την πρόσφατη δολοφονία Μοσχούρη, αλλά και από τα συμβόλαια θανάτου για τους Σκαφτούρο, Ρουμπέτη, Ζαμπούνη και άλλους με τους είχε είχε ξεσπάσει (και μαίνεται) ανηλεής πόλεμος για το λαθρεμπόριο τσιγάρων, την προστασία σε μαγαζιά και ευρύτερα τον έλεγχο της «νύχτας». Μάλιστα λέγεται ότι το «ελληνικό FBI» είχε προβλέψει εδώ και μήνες ότι ο Μοσχούρης θα είναι ένας από τους επόμενους στόχους. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τους μαφιόζους να δράσουν ανενόχλητοι. Εδώ έρχονται στη χώρα μας για να ξεκαθαρίσουν τους δικούς τους λογαριασμούς οι Τούρκοι…
Ένας σεΐχης στην Πελοπόννησο
Μιλώντας για Ντουμπάι, θυμήθηκα τον σεΐχη από τα εμιράτα, ο οποίος έχει έρθει στα μέρη μας και θησαυρίζει στην Πελοπόννησο. Ο λόγος για τον Ταχνούν μπιν Ζαγέντ αλ Ναϊάν, ο οποίος διαθέτει από ελαιώνες (περί τις 40.000 ρίζες σε Ερμιόνη και Μεσσηνία) έως πεντάστερα τουριστικά συγκροτήματα στα σκαριά. Το ΣτΕ πρόσφατα άναψε το πράσινο φως για νέο υπερπολυτελές ξενοδοχείο στη θέση του Ermioni Club.
Ο Τσακαλώτος στο ΧΑ
Και αφού περάσαμε στις επενδύσεις, ας πάμε και μία βόλτα στη Λεωφόρο Αθηνών. Έτοιμος να περάσει την πύλη του Χρηματιστηρίου είναι ο Ορέστης Τσακαλώτος, συνιδρυτής – βασικός μέτοχος – πρόεδρος της Qualco, ο οποίος σκοπεύει να σηκώσει από την αγορά το χρηματικό ποσό των 70 εκατ. ευρώ και να οδηγήσει την εταιρεία του στο ταμπλό της Λεωφόρου Αθηνών.
Ο επιχειρηματίας, ο οποίος ξεκίνησε το επαγγελματικό του «ταξίδι» τη δεκαετία του ’90, αφού πρώτα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ στην Αγγλία, έχει δημιουργήσει έναν σημαντικό «παίχτη» στην παροχή λογισμικού, τεχνολογίας και εξατομικευμένων πλατφόρμων για τον (κοινωνικά ευαίσθητο) κλάδο των πιστώσεων και της διαχείρισης δανειακών χαρτοφυλακίων.
Είναι ενδεικτικό ότι η εταιρεία του Ορέστη Τσακαλώτου έχει παρουσία σε περισσότερες από 30 χώρες (το 30% του τζίρου προέρχεται από το εξωτερικό), ενώ το πελατολόγιο περιλαμβάνει σημαντικά ονόματα της αγοράς, όπως η Εθνική, η Eurobank, η HSBC, η Intrum, η Πειραιώς, η Helleniq Energy, η Attica Bank, η Groupama, η ERGO κ.α.
Μία από τις πλέον κομβικές επιτυχίες του ίδιου ήρθε το 2018, όταν κατάφερε να πείσει την αμερικανική Pimco να επενδύσει στην εταιρεία του, διατηρώντας μέχρι και σήμερα το 20% του μετοχικού μεριδίου. Η συγκεκριμένη κίνηση φαίνεται ότι λειτούργησε καταλυτικά για τον Ορέστη Τσακαλώτο, ο οποίος έκτοτε έχει ανεβάσει σημαντικά ρυθμούς.Είναι ενδεικτικό ότι την τελευταία 4ετία έχει προβεί σε τουλάχιστον 12 στρατηγικές εξαγορές, αποτελώντας τον εργοδότη για περισσότερα από 1.000 άτομα.
Και η «εγκλωβισμένη» μετοχή
«Εγκλωβισμένη» στα επίπεδα των 6 ευρώ παραμένει εδώ κι αρκετούς μήνες η μετοχή της Austriacard, η οποία δυσκολεύεται χαρακτηριστικά να ξεκολλήσει από την τιμή του περσινού placement, όταν ο βασικός μέτοχος, Νίκος Λύκος, διάθεσε στη διασπορά το 15% του μετοχικού κεφαλαίου. Κάπως έτσι, η αποτίμηση της εισηγμένης ανέρχεται σε λιγότερα από 220 εκατ. ευρώ, έχοντας σημαντικό discount σε σχέση με τις ομοειδείς εταιρείες του εξωτερικού.
Η διοίκηση αποδίδει την υστέρηση του «χαρτιού» στο γεγονός ότι η επενδυτική κοινότητα δεν έχει ακόμη αντιληφθεί τις πραγματικές δυνατότητες της Austriacard, η οποία είναι μια εταιρεία σαφώς μεγαλύτερη από την προκάτοχό της, δηλαδή την Inform Lykos. Γι’ αυτό τον λόγο, ο Νίκος Λύκος, από κοινού με τον Μανώλη Κοντό, προσπαθεί να αναλάβει διάφορες πρωτοβουλίες, όπως η Investor Day της 7ης Μαΐου, με στόχο την ενίσχυση της εξωστρέφειας.
Πάντως, η αγορά δεν θα έλεγε «όχι» σε μια πιθανή βελτίωση του payout ratio στο μέρισμα ή σε μια νέα εξαγορά, η οποία θα έδινε νέα δυναμική στα θεμελιώδη μεγέθη, συμβάλλοντας στην προσπάθεια ανάτασης της μετοχής.
