Για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό έγγραφο αποτυπώνεται επίσημα ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός της Ελλάδας.
Η Αθήνα κάνει το βήμα που οι περισσότεροι ανέμεναν αλλά λίγοι πίστευαν πως θα τολμήσει: δημοσιοποιεί χωρικά όρια που αντικατοπτρίζουν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, απαντώντας στη «Γαλάζια Πατρίδα» και το τουρκολιβυκό μνημόνιο με έναν και μόνο τρόπο — χαράζοντας χάρτη. Κυριολεκτικά. Η κίνηση δεν είναι απλώς συμβολική. Σηματοδοτεί την επιστροφή της Αθήνας σε μια πιο ενεργητική εξωτερική πολιτική.
Η τουρκική αντίδραση έρχεται αστραπιαία — και προβλέψιμη. Η Άγκυρα κάνει λόγο για «μονομερείς ενέργειες» και «παραβίαση των τουρκικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο». Λες και η Τουρκία έχει ξεχάσει πως στο μεταξύ:
- δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS),
- αρνείται εδώ και δεκαετίες την επήρεια των ελληνικών νησιών (ακόμα και της Κρήτης!),
- και επιμένει να θεωρεί ότι η Λιβύη είναι… απέναντι από την Αττάλεια.
Λίγες ώρες μετά την ελληνική κίνηση η Μιλλιέτ ανεβάζει χάρτη — την τουρκική “απάντηση”. Έναν σχεδιασμό που στηρίζεται στη μέθοδο της μέσης γραμμής ανάμεσα στις ηπειρωτικές ακτές, αγνοώντας παντελώς την ύπαρξη νησιών. Το Αιγαίο, κυριολεκτικά διχοτομημένο. Η Κρήτη, «εκτός κάδρου». Η Τουρκία επιμένει να συνομιλεί με έναν κόσμο που υπάρχει μόνο στα επιτελεία της.
Κάποιοι βλέπουν μια «ψυχρή κλιμάκωση». Άλλοι ένα «πρώτο βήμα για γεωγραφική αλήθεια». Κι άλλοι απλώς σημειώνουν πως η Τουρκία βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στην ανάγκη για εξομάλυνση με τη Δύση και την εσωτερική της μυθολογία περί περικύκλωσης.
Την ίδια ώρα πάντως το ΚΥΣΕΑ επιβεβαίωσε πως η πόντιση του καλωδίου μετατίθεται για το…μέλλον.
Με το βλέμμα στις ΗΠΑ
Και την ώρα που το Αιγαίο γίνεται μονίμως… διάδρομος διέλευσης γεωπολιτικών νεύρων, κάποιοι Έλληνες επιχειρηματίες διαλέγουν πιο ήρεμα νερά: τον Ατλαντικό. Μετά τους TITAN, Sunlight, Alumil και λοιπούς, κι άλλες εταιρείες ετοιμάζονται για το ταξίδι στην Αμερική.
Το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο στήνει παράρτημα στην Ουάσινγκτον — έτσι, για να έχουμε έδρα και στην πρωτεύουσα του πλανήτη.
Μένοντας στις ΗΠΑ, δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε τις αλλεπάλληλες «αποκλειστικότητες» του Breitbart που αφορούν τη χώρα μας. Αποκλειστική η συνέντευξη του πρωθυπουργού, αποκλειστική η συνέντευξη του υπουργού Υγείας, που έχρισαν αντιπρόεδρο της χώρας, αποκλειστικές οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου, αποκλειστική και η πληροφορία ότι η Γκιλφόιλ έχει «κύμα υποστήριξης» στη χώρα.
Η εκκρεμότητα μετά το Πάσχα
Να πάμε όμως μια βόλτα και στο χρηματιστήριο. Μία «ανάσα» από τα 10,5 δισ. ευρώ ανέρχεται μέχρι στιγμής η αθροιστική κερδοφορία των εισηγμένων του Χρηματιστηρίου Αθηνών για το 12μηνο του 2024, επιβεβαιώνοντας τις προσδοκίες ότι η αγορά τελεί σε τροχιά επίτευξης νέου ρεκόρ 17ετίας. Μάλιστα, μετά το Πάσχα -και έως το τέλος του Απριλίου- αναμένεται η δημοσίευση και των υπόλοιπων δεκάδων εταιρειών, οι οποίες μέχρι στιγμής κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους.
Το γεγονός ότι ανάμεσα σ’ αυτές συγκαταλέγονται μεγάλα ονόματα, όπως η Jumbo, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η Ελλάκτωρ κ.α., καθιστά αισιόδοξους τους αναλυτές ότι ο συνολικός υπολογισμός του έτους θα προσεγγίσει ακόμη περισσότερο το ορόσημο των 11 δισ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί δε ότι η εικόνα της εταιρικής κερδοφορίας θα ήταν αισθητά καλύτερη, αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι ζημιές της Attica Bank, ύψους 327 εκατ. ευρώ, οι οποίες προέκυψαν από την τιτλοποίηση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων.
Έως και σήμερα, τον τίτλο της πλέον κερδοφορίας εισηγμένης κατέχει η Eurobank με καθαρό αποτέλεσμα 1,4 δισ. ευρώ, ενώ από τις μη τραπεζικές εταιρείας η «πρωτιά» ανήκει στην Coca – Cola HBC με κέρδη 820 εκατ. ευρώ.
Χρήσιμοι αντίπαλοι
Ο συντονιστής του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, Λευτέρης Καρχιμάκης, έκανε μια εύστοχη παρατήρηση κατά τη χθεσινή του εμφάνιση στην τηλεόραση της Ναυτεμπορικής.
Ο φορέας και το πολιτικό πρόσωπο που τηρεί χαμηλούς τόνους – σχεδόν αφωνία- για τις αποκαλύψεις για την αυτοαποκαλούμενη “Ομάδα Αλήθειας”, είναι η Πλεύση Ελευθερίας και η κυρία Κωνσταντοπούλου.
Το γιατί θα πρέπει να το εξηγήσει η ίδια και το κόμμα της.
Αλλά θα πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι στην πολιτική υπάρχουν οι αντίπαλοι και οι “χρήσιμοι” αντίπαλοι. Μεγάλη διαφορά…
