Ύστερα από έναν «άστατο» Μάρτιο ετοιμαζόμαστε για έναν «καυτό» Απρίλιο – τουλάχιστον όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά.
Γιατί εκεί που όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με χαμόγελα και δηλώσεις περί «ήρεμων νερών» τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην Άγκυρα, ο «σουλτάνος» αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να εξοντώσει πολιτικά τον Εκρέμ Ιμάμογλου σπρώχνοντας τη χώρα του ακόμη πιο κοντά σε καθεστώς απολυταρχίας. Η φυλάκιση του κυριότερου αντιπάλου του θα μπορούσε να αποδειχθεί τελικά η κίνηση με την οποία ο Ερντογάν πυροβολεί το πόδι του. Προς το παρόν όμως ο ίδιος αισθάνεται ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο. Και οι χλιαρές ανακοινώσεις από σύσσωμη τη Δύση του τονώνουν ακόμη περισσότερο το «εγώ».
Το τετ – α – τετ
Το εάν και πότε θα γίνει τελικά η συνάντηση Ερντογάν – Μητσοτάκη θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το πώς θα εξελιχθεί το τετ – α – τετ Φιντάν – Γεραπετρίτη στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ στις 3 και 4 Απριλίου. Αυτό που βεβαίως καίει την Αθήνα είναι να ξεπεραστεί το «βραχυκύκλωμα» με το καλώδιο της Κάσου για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ. Στόχος είναι έως το τέλος Απριλίου να επανεκκινήσουν οι θαλάσσιες έρευνες για την πόντισή του.
Πριν γίνει αυτό θα έχει καταφθάσει στην Αθήνα ο Γάλλος υπουργός Άμυνας. Όπως έγραψε πρώτη η Ναυτεμπορική, θα επισκεφτεί τη χώρα μας στις 14 Απριλίου (Μεγάλη Δευτέρα) και θα μπουν τα πάντα στο τραπέζι. Ακόμη και οι METEOR που θέλει να αγοράσει η Τουρκία. Κάπου εκείνες τις ημέρες θα είναι στον Πειραιά και το αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκωλ. Από τους Γάλλους (όπως και από τους Ισραηλινούς βεβαίως) περιμένουμε στήριξη και στο θέμα του καλωδίου.
Αγανάκτηση, ηττοπάθεια, θυμός
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο επόμενος μήνας θα είναι απολύτως κρίσιμος. Τον τελευταίο χρόνο φαίνεται να παίζουμε συνεχώς «άμυνα» ενώ οι γείτονες είναι μονίμως στην είθεση. Ευχή όλων λοιπόν να αποφύγουμε τουλάχιστον στις συναντήσεις του Απριλίου τα «αυτογκόλ». Βάλαμε άλλωστε ένα ήδη με την επιλογή του υφυπουργού Ενέργειας.
Όχι τίποτα άλλο αλλά πλησιάζει και το Πάσχα και θα θέλαμε να δούμε στα εθνικά μια «Ανά(σ)ταση». Αν αυτό δεν χτυπάει καμπανάκι, δεν ξέρω τι. Στην τελευταία δημοσκόπηση της Prorata τα συναισθήματα που επικρατούν για την διεθνή θέση της χώρας μας μεταξύ των Ελλήνων είναι μόνο αρνητικά. Το 55% νιώθει ανασφάλεια, το 34% αγανάκτηση και τον θυμό με την ηττοπάθεια μοιράζεται ένα 26%. Α και μην ξεχνιόμαστε, υπάρχει και ένα 60% (αυτό μας το έδειξε άλλη έρευνα, της ΓΣΕΕ) – των μισθωτών αυτό – που δεν τα βγάζει πέρα, δεν έχει κοινώς να πληρώσει λογαριασμούς, νοίκι, τα προς το ζην.
Αλλαγή ατζέντας και νέα…κόμματα
Για αυτό λοιπόν και το Μαξίμου θέλει αλλαγή ατζέντας. Όχι άλλο ελληνοτουρκικά και – προς Θεού- όχι άλλα Τέμπη και εξεταστικές. Έβγαλε λοιπόν τον Βορίδη μπροστά να «κόψει» ηρωικά τις παρατάσεις στις άδειες παραμονής και να κλείσει δομές (που ήταν ήδη κλειστές), αλλά…τσουπ πετάχτηκε μπροστά το ΣτΕ και έδωσε ένα ωραιότατο και ηχηρότατο ράπισμα. Κάηκε λοιπόν και το χαρτί της «σκληρής στάσης» στο μεταναστευτικό και έτσι επιστρέφουμε στα της οικονομίας. Με το βλέμμα σε αυτό το 60% που λέγαμε παραπάνω, θα ανακοινωθεί σήμερα ο νέος κατώτατος μισθός.
Για να είμαστε πάντως ειλικρινής αν κάποιος έχει περισσότερο ανάγκη αυτή τη στιγμή την αλλαγή ατζέντας (από τα Τέμπη) δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Φωνή Λογικής. Όσο η Ζωή και ο αντισυστημισμός ανεβαίνει τόσο εκείνα πιέζονται. Μπορεί κάποιος να σταματήσει την Κωνσταντοπούλου; Ένα «κόμμα Καρυστιανού» λένε κάποιοι – όσο και αν αυτό επισήμως διαψεύδεται. Από το νέο κόμμα της κεντροαριστεράς για το οποίο μιλάνε άλλοι πάντως, πολύ πιο πιθανό είναι αυτό των Τεμπών. Τα σημερινά δεδομένα δεν δίνουν χώρο ούτε σε επιστροφή Τσίπρα – καλά είναι στην Αμερική – ούτε στις περιβόητες «διεργασίες» που διαφημίζονται σε τηλεοπτικά παράθυρα.
Τα 200άρια του Μαρτίου
Θα αφήσουμε όμως τη σκοτείνια της πολιτικής ζωής του τόπου, για να πάμε εκεί που επικρατεί ευφορία. Ναι, σωστά μαντέψατε. Στη Λεωφόρο Αθηνών. Η χαρά που επικρατεί στο Χρηματιστήριο δεν αποτυπώνεται μόνο στη πορεία του Γενικού Δείκτη, αλλά και σε αρκετά ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως είναι για παράδειγμα ο ημερήσιος τζίρος των συναλλαγών.
Στο α’ δίμηνο η μέση ημερήσια αξία των αγοραπωλησιών διαμορφώθηκε στα 155 εκατ. ευρώ, καταγράφοντας άνοδο κατά +11% σε σχέση με τον μέσο όρο του 2024 (139 εκατ. ευρώ) αλλά και κατά +35% σε σχέση με τον μέσο όρο του περσινού διμήνου Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου (114 εκατ. ευρώ). Τα πράγματα, όμως, δείχνουν ακόμη καλύτερα μέσα στον Μάρτιο. Από τις 15 συνεδριάσεις του μήνα, ο τζίρος μόλις τέσσερις φορές δεν ξεπέρασε το όριο των 200 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένης και της 17ης Μαρτίου, όταν έλαβε το περίφημο black-out της ΕΧΑΕ. Κάπως έτσι, ο μέσος όρος του Μαρτίου εκτοξεύεται σε περισσότερα από 249 εκατ. ευρώ -ένα νούμερο που θυμίζει την προ κρίσης περίοδο, όταν το Χ.Α. συγκαταλεγόταν στις Αναπτυγμένες Αγορές.
Και οι νέοι κωδικοί
Όλα αυτά, εύλογα, έχουν αντίκτυπο και στο ενδιαφέρον των Ελλήνων επενδυτών απέναντι στο Χρηματιστήριο. Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μια σταθερά αυξητική τάση στον αριθμό των ενεργών κωδικών.
Τα στοιχεία του Φεβρουαρίου δείχνουν ότι οι ενεργές μερίδες φθάνουν στις 26.589, την ίδια στιγμή που τον Ιανουάριο του 2025 ανέρχονταν σε 23.566 και τον Δεκέμβριο του 2024 κυμαίνονταν σε 21.142. Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει ο αριθμός των νέων κωδικών, ο οποίος τον Φεβρουάριο διαμορφώθηκε σε 1.652 και τον Ιανουάριο ανήλθε σε 2.617 έναντι 1.288 τον Δεκέμβριο. Από τη σχεδόν χρεοκοπία του 2015 έως και την πανδημία του κορωνοϊου ο αριθμός των νέων κωδικών σπανίως ξεπερνούσε τις 1.000 σε μηνιαίο επίπεδο, οδηγώντας σε μια τεράστια φυγή επενδυτών από το ελληνικό χρηματιστήριο, η οποία ευτυχώς έχει αρχίσει να αντιστρέφεται. Φυσικά απαιτείται και συνέχεια, καθώς μην ξεχνάμε ότι μέχρι και το 2010 τα μηνιαία νούμερα ήταν σταθερά άνω των 2.000 – 3.000. Αλλά το νερό φαίνεται ότι έχει ήδη μπει στο αυλάκι.
