Οι προβαλλόμενες ως αντι-συστημικές δυνάμεις, αριστερά και δεξιά, ενισχύονται αισθητά. Η τοξικότητα στον λόγο ενισχύεται. Η αφοριστική διάθεση επιστρέφει. Η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη χάνεται, οι πολιτικές παρεμβάσεις σε αυτή θεωρούνται δεδομένες. Οι θεσμοί είναι σε κρίση. Ο πρωθυπουργός φοβάται ότι θα γίνουμε «ζούγκλα».
Και ποιος κ. πρωθυπουργέ για όλα αυτά; Ποιος αρνήθηκε την προανακριτική για ευθύνες υπουργών; Ποιος γελοιοποίησε την εξεταστική για τα Τέμπη;
Ποιος έδωσε (αν όχι για συγκάλυψη έστω από ανοησία) εντολή για το «μπάζωμα», το οποίο ακόμη και γαλάζιοι βουλευτές χαρακτηρίζουν ως μία απόφαση «για τα μπάζα»; Ποιος χλεύαζε τους γονείς που ζητούσαν να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι ως συνωμοσιολόγους ή τους απέδιδε ως κίνητρο την επιδίωξη να βγάλουν χρήματα ή να κάνουν πολιτική καριέρα; Ποιος φταίει που εμφανίζονται ξαφνικά 3 νέα βολικά για το κυβερνητικό αφήγημα βίντεο (τα οποία είχαν διαγραφεί, αλλά είχαν κρατηθεί δύο χρόνια σε κάδο ανακύκλωσης (!)).
Φταίει το ΠΑΣΟΚ, η Κωνσταντοπούλου και η Λατινοπούλου; Δεν ήταν όλα αυτά αποτέλεσμα των κυβερνητικών χειρισμών; Μήπως πρέπει κάποια στιγμή ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης να σκεφτεί πώς το δικό του σύστημα έθρεψε το αντι – συστημικούς, τους οποίους τώρα εγκαλεί;
Τη συνέντευξή του στην Καθημερινή η στήλη τη σχολίασε και χθες. Αν κάτι μου έκανε περισσότερο εντύπωση από όλα ήταν η επιλογή της εφημερίδας να μην της δώσει κεντρική θέση στο πρωτοσέλιδο και κυρίως να την παρουσιάσει χωρίς φωτογραφία του πρωθυπουργού. Αντιθέτως δέσποζε η φωτογραφία του Στιβ Μπάνον με τον «click- bait» (και ας πρόκειται για έντυπο) τίτλο «Με ποιον μιλάτε στην Ελλάδα κ. Μπάνον».
Γιατί βεβαίως ο στενός συνεργάτης του Τραμπ και ιδεολογικός καθοδηγητής των κινημάτων MAGA (και εσχάτως MEGA) αρνήθηκε να αποκαλύψει ποιοι είναι συνομιλητές του στη χώρα μας. Είπε μόνο πόσο μας αγαπά και γιατί εμείς πρέπει να αγαπάμε τον Τραμπ. Αν ξεχώρισε πάντως κάτι στη συνέντευξή του ήταν ο χαρακτηρισμός της CIA ως «καρκίνου» και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως «του πιο επικίνδυνου ανθρώπου στον κόσμο», αφού όπως εξήγησε έχει σαφές όραμα να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Για αυτό και το μπλουζάκι με το σύνθημα «Ελευθερώστε την Κωνσταντινούπολη», εξήγησε. Αυτό που δεν εξήγησε είναι τι σημαίνει το γεγονός ότι ο Τραμπ έχει επανειλημμένα αναφερθεί με θαυμασμό στον «πιο επικίνδυνο άνθρωπο στον κόσμο». Φαντάζομαι θα το δούμε στην πράξη.
Τώρα βεβαίως ο Τραμπ έχει άλλα να ασχοληθεί. Θέλει μέσα σε λίγες εβδομάδες να έχει κλείσει μία συμφωνία ειρήνευσης στην Ουκρανία με τον Πούτιν. Μία συμφωνία στην οποία δεν έχουν κανέναν λόγο και ρόλο οι Ευρωπαίοι – που όμως δεν έχουν κανέναν άλλο παρά τους εαυτούς τους να κατηγορούν για το πώς βρέθηκαν πάλι στην εκτός.
Εδώ στην Ελλάδα πάντως, με το που ακούσαμε για σχέδιο ειρήνευσης και ανοικοδόμησης, άρχισαν τα σενάρια για το πώς θα μπορούσαν να ωφεληθούν οι μεγάλες κατασκευαστικές της χώρας. Ο ρόλος της Ελλάδας στα βόρεια παράλια της Μαύρης Θάλασσας (Οδησσός και λοιπές περιοχές) είναι αξιοσημείωτος, κάτι που φάνηκε και στην επίσκεψη του πρωθυπουργού. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δύσκολα μπορεί να εξασφαλίσει μια ισχυρή παρουσία των ελληνικών εταιρειών, καθώς η πρωτοβουλία των διαδικασιών βρίσκεται στα χέρια των Αμερικανών. Εκτός και εάν θελήσει να παρέμβει βρε αδερφέ ο Μπάνον.
Θα πατήσει το… κουμπί η Helleniq Energy;
Δεν ανοίγει όμως μόνο η όρεξη για έργα ανοικόδομησης. Την όρεξη για νέα placements έχουν ανοίξει στους βασικούς μετόχους των εισηγμένων τα διαδοχικά υψηλά 14ετίας του Χρηματιστηρίου Αθηνών, το οποίο βρίσκεται σε επίπεδα που αγνοούνταν από τον Μάρτιο του 2011.
Δεν είναι τυχαίο ότι η αγορά ήδη μιλά για τα επόμενα placements, τα οποία θα μπορέσουν να βελτιώσουν την εμπορευσιμότητα των μετοχών και να φέρουν «φρέσκο» χρήμα στο ταμπλό. Φυσικά, καταλυτικός είναι ρόλος και του νέου κανονισμού της ΕΧΑΕ για το free float, καθώς δεν είναι λίγες οι εταιρείες, οι οποίες καλούνται να αυξήσουν τη μετοχική διασπορά, προκειμένου να αποφύγουν μια πιθανή «υποβάθμιση» στην Εναλλακτική Αγορά.
Ανάμεσα στα διάφορα σενάρια που ακούγονται, αυτό που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφορά τις προσεχείς κινήσεις της οικογένειας Λάτση και του ελληνικού δημοσίου στο μετοχολόγιο της Helleniq Energy.
Στα τέλη του 2023, οι δύο ισχυροί βασικοί μέτοχοι είχαν παραχωρήσει από κοινού το 11%, με αποτέλεσμα σήμερα να κατέχουν από 40,41% και 31,18% αντίστοιχα. Πέρυσι, αρκετές φορές είχαν κυκλοφορήσει φήμες για νέα πώληση μετοχών. Φαίνεται ότι πλέον οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και δεν αποκλείεται μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα οι δύο μέτοχοι να πατήσουν το… κουμπί για ένα ποσοστό που ενδέχεται να φθάσει έως και το 20% (από 10% για κάθε πλευρά).
