Παρασκευή και 13 σήμερα – ίσως δεν είναι η κατάλληλη μέρα να κοιτάμε τον τραπεζικό λογαριασμό και το πορτοφόλι μας, αν και κάποιοι περιμένουν να το δουν να γεμίζει με το δώρο Χριστουγέννων. Το κράτος όμως κοιτάζει τους δικούς του λογαριασμούς και «χαμογελάει».
Τα ταμεία δεν γεμίζουν απλά, ξεχειλίζουν, όπως δείχνουν τα στοιχεία. Το ταμειακό πρωτογενές πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης εκτινάχθηκε στο 10μηνο στα 14,5 δισ. ευρώ. Ήταν δηλαδή αυξημένο κατά 137 (!) σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Καταπληκτικά νέα θα πει κανείς. Περίπου δηλαδή.
Γιατί είναι ωραίο το κράτος να έχει πλεονάσματα αντί για ελλείμματα. Αλλά βρε παιδί μου όταν έχει και τους πολίτες του με χαμηλότερους μισθούς και αγοραστική δύναμη από εκείνους στο πρώην ανατολικό μπλοκ, είναι και λίγο παράδοξο. Τι να την κάνεις την υπεραπόδοση στα φορολογικά έσοδα και στο πρωτογενές αποτέλεσμα αν δεν «περάσουν» αυτά τα χρήματα στην κοινωνία σε μία εποχή επίμονης ακρίβειας;
Είναι, όπως και να το κάνουμε, και κάπως προκλητικό το πορτοφόλι των νοικοκυριών να είναι συνεχώς άδειο και ο κουμπαράς του κράτους παραγεμισμένος.
Μερίσματα ρεκόρ και χριστουγεννιάτικα δώρα
Το χρήμα ρέει και όχι μόνο στα κρατικά ταμεία. Στα επίπεδα των 4 δισ. ευρώ ανέρχονται τα μερίσματα των εισηγμένων (δηλαδή το ρευστό που επιστρέφουν οι εταιρείες στους μετόχους τους) από τις αρχές του 2024, με τη συγκεκριμένη επίδοση να είναι η καλύτερη από το 2008, λαμβάνοντας ώθηση από τα ισχυρά θεμελιώδη μεγέθη. Επικρατεί αισιοδοξία για ακόμη πιο… κερδοφόρες ημέρες.
Οι αναλυτές πιθανολογούν ότι το ποσό των επιβραβεύσεων μέσα στο 2025 θα φθάσει ή και θα ξεπεράσει τη φετινή επίδοση. Φυσικά, καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζουν οι δεσμεύσεις των διοικήσεων στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, οι οποίες έχουν προαναγγέλλει σαφώς υψηλότερες μερισματικές αποδόσεις σε σχέση με τις φετινές.
Εν τω μεταξύ για όσους δεν το έχουν καταλάβει, ο Γενικός ∆είκτης έχει «τρέξει» ένα ράλι 100 μονάδων μέσα σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες, ανακάμπτοντας εντυπωσιακά από τα χαμηλά της 19ης Νοεμβρίου (1.366 μονάδες). Τα εποχικά «δώρα», όπως το window dressing, το year-end-rally και το January effect, μπορούν να δώσουν συνέχεια σ’ αυτήν την αναρρίχηση, με επόμενο στόχο τις «κορυφές» των 1.502 μονάδων. Εκτός αν κάποιοι… φοβηθούν και επιλέξουν να πάνε ταμείο μέσα στις γιορτές, ρευστοποιώντας πρόωρα τα κέρδη τους. Κάποιοι στο χρηματιστήριο πάντως ελπίζουν να δουν τον Άι Βασίλη στις αρχές του 2025.
Ελπίδα, φόβος και…εκατομμύρια στους ισλαμιστές
Μιλώντας για φόβο και ελπίδα ας περάσουμε στις εξωτερικές εξελίξεις και στη Συρία. Γιατί εκεί το μείγμα αυτό των συναισθημάτων είναι πιο έντονο από οπουδήποτε αλλού. Ένα τυραννικό καθεστώς έπεσε και αυτό είναι πάντα καλό νέο. Αλλά δεν σημαίνει ότι ο δρόμος για καλύτερες ημέρες για τους Σύρους είναι εξασφαλισμένος.
Ο νέος de facto ηγέτης, Αμπού Μοχάμεντ Αλ Τζουλάνι, που κάποιοι στα ελληνικά μέσα παρουσιάζουν ως έναν «ήσυχο, πράο, μετριοπαθή ηγέτη», που «δεν θέλει άλλο πόλεμο», έχει ένα βαρύτατο τζιχαντιστικό παρελθόν. Και μπορεί να έσπασε τους δεσμούς με δύο φριχτές τρομοκρατικές οργανώσεις, την Αλ Κάιντα και το ISIS, αλλά παραμένει υπερσυντηρητικός ισλαμιστής και εθνικιστής.
Παραμένει επίσης καλός φίλος κάτι άλλων… «φιλήσυχων» τζιχαντιστών, των Ταλιμπάν, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν γυρίσει το Αφγανιστάν κάτι αιώνες πίσω. Φημολογείται δε ότι χρηματοδοτείται όλα αυτά τα χρόνια από την Τουρκία και άλλες δυνάμεις με κάτι πολλά εκατομμύρια. Δεν βλάπτει λοιπόν να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί για το πραγματικό του πρόσωπο…
