Skip to main content

«Θα γίνει της Κορέας»: Το ραντεβού των Κρητικών, το μήνυμα – «εκβιασμός» και οι αδιάβαστοι

Διαλυμένο γραφείο στη νοτικορεατική Βουλή μετά την εισβολή του στρατού. REUTERS/Kim Hong-Ji

Από το χάος της Κορέας στα δικά μας παράδοξα σε πολιτική σκηνή και χρηματιστηριακή αγορά

Ήταν μία φράση που εμείς οι Millenials ως παιδιά ακούγαμε πολύ συχνά τους μεγαλύτερους να λένε όταν οι καταστάσεις προμήνυαν μεγάλη αναστάτωση, χάος και σφοδρές συγκρούσεις. «Θα γίνει της Κορέας». Τη θυμηθήκαμε με τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν χθες στη Σεούλ. Ένας πρόεδρος βουτηγμένος στα σκάνδαλα θέλησε να βάλει τη δημοκρατία στον πάγο, κηρύσσοντας στρατιωτικό νόμο, με την αστεία πρόφαση της… «κομμουνιστικής απειλής από τη Βόρεια Κορέα».

Σε μία ημέρα κατά την οποία ο Κιμ δεν είχε καν πατήσει το κουμπί των πυραυλικών δοκιμών και που μάλλον είχε να ασχοληθεί με τη συμμαχία του με τη Ρωσία. Η Βουλή είπε στον Γιουν Σουκ Γιόελ ένα ηχηρό «όχι» και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους αναγκάζοντας τον να αποσύρει – άρον άρον – τον στρατιωτικό νόμο.  Ο Νοτιοκορεάτης θέλησε να γυρίσει τη χώρα του 50 χρόνια πίσω, αλλά οι πολίτες δεν τον άφησαν. Το χάος στη Σεούλ τρόμαξε – αλλά για λίγο.

Όπου όμως και εάν στρέψει το βλέμμα του κανείς, θα δει πως «γίνεται της Κορέας». Δεν μιλάμε μόνο για τη Συρία και ευρύτερα τη Μέση Ανατολή ή την Ουκρανία, τα καμώματα του Μπάιντεν λίγο πριν πει αντίο και τις τουλάχιστον παράδοξες επιλογές Τραμπ. Πολύ πιο κοντά μας έχουμε «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση».

Μια Λεπέν θα τους ξυπνήσει;

Η Γαλλία σήμερα πιθανότατα θα μείνει χωρίς κυβέρνηση, αφού η πρόταση μομφής κατά του Μπαρνιέ έχει όλα τα φόντα να περάσει. Και οι αγορές θα ζυγίσουν τις εξελίξεις και θα στείλουν τα αντίστοιχα μηνύματα.

Για κάποιους ήδη ξυπνούν μνήμες από το 2010 – αλλά η Γαλλία δεν είναι η μικρή Ελλάδα, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ. Και η νομισματική ένωση δεν είναι το ανοχύρωτο μπλοκ που είχαμε προς 14ετίας.

Έπαθε και όλο και κάτι έμαθε. Σε επίπεδο αντιμετώπισης των αγορών δηλαδή έμαθε. Γιατί σε πολιτικά αντανακλαστικά, ακόμη κάποιος ή κάτι να την ξυπνήσει. Θα είναι η Λεπέν; Θα είναι ο Τραμπ; Θα είναι ένα εκλογικό σοκ στη Γερμανία; Πάντως να συνεχίσει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου θα είναι τουλάχιστον αυτοκτονικό.

Το «θεσμικό» ραντεβού που άργησε τρία χρόνια

Εδώ εμείς πολιτική κρίση δεν έχουμε μεν, αλλά ένα κατακερματισμένο σκηνικό στη Βουλή που θυμίζει έντονα ημέρες κρίσης έρχεται να χτυπήσει τα δικά του καμπανάκια. Θα τα σχολιάσουν αναμφίβολα στο σημερινό ραντεβού τους – που έρχεται με 3 χρόνια καθυστέρηση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης λοιπόν έλεγαν ότι η συνάντηση έχει «θεσμικό χαρακτήρα» και ότι υπάρχει πρόθεση να συζητηθούν τα μεγάλα ζητήματα, που απασχολούν τη χώρα: οικονομικά, εθνικά, δημογραφικό, στεγαστικό. Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για μείωση ΦΠΑ και η τροπολογία για τη φορολόγηση των τραπεζών (που το κόμμα υπολογίζει ότι είχαν κέρδος 9,5 δισ. από την επιτοκιακή διαφορά και τις χρεώσεις το 2023 και το 2024) θα τεθούν από τον έναν Κρητικό επί τάπητος.

Ο άλλος Κρητικός προτιμά να συζητήσει για άρθρο 16 (ιδιωτικά πανεπιστήμια), επέκταση της επιστολικής ψήφου και περιθώρια συναινέσεων. Σε άλλη χώρα βέβαια θα ήταν αστείο να ζητάει ο πρωθυπουργός συναίνεση από έναν πολιτικό αρχηγό που είχε μπει στο στόχαστρο ΕΥΠ και Predator. Σε άλλη χώρα, θα μου πείτε, ίσως να μην ήταν καν πρωθυπουργός ύστερα από την αποκάλυψη ενός τόσο ηχηρού σκανδάλου. Το να παρακολουθουν οι μυστικές υπηρεσίες (των οποίων είσαι πολιτικός προϊστάμενος) όχι μόνο πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και υπουργούς, στρατιωτικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους δεν είναι και λίγο πράγμα. Αλλά εμείς οι Έλληνες είμαστε large στις ανοχές μας σε τέτοια μικροπράγματα όπως το κράτος δικαίου.

Δεν θα κατέβουμε ποτέ στους δρόμους για κάτι τέτοιο. Για τις τραπεζικές προμήθειες αντιθέτως, δεν το αποκλείω να φτάσουμε στις διαδηλώσεις.

Το μήνυμα

Και μιας και λέμε για τις τράπεζες, η αγορά έχει ένα βασικό ερώτημα. Γιατί αφού η κυβέρνηση δεν είχε καμία πρόθεση να επιβάλλει έκτακτη φορολόγηση στα τραπεζικά κέρδη, άφησε τη φήμη να διακινείται και να χτυπάει ανελέητα τις μετοχές των τραπεζών στο χρηματιστήριο;

Κάποιοι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ήθελε να στείλει ένα μήνυμα, να ασκήσει ένα είδος πίεσης, αφήνοντας τις φήμες να κυκλοφορούν και τις μετοχές να πέφτουν, για να «ενθαρρύνει» τις τράπεζες να πουν το ναι σε αισθητά μειωμένες προμήθειες. Έμμεσο εκβιασμό θα το έλεγαν οι κακές γλώσσες αυτό. Αλλά εμείς ως καλοπροαίρετοι τηρούμε αποστάσεις. Εξάλλου εκ του αποτελέσματος (νέες μειώσεις στις προμήθειες προς το παρόν δεν ανακοινώθηκαν) δεν βλέπουμε να έχουν αισθανθεί και καμία ιδιαίτερη πίεση οι τραπεζίτες.

Και οι αδιάβαστες εισηγμένες

Αφού φτάσαμε όμως και στα του χρηματιστηρίου, όμως, δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε ότι πολλές από τις εισηγμένες εταιρείες, οι οποίες σπεύδουν τις τελευταίες μέρες να βγάλουν ανακοινώσεις σχετικά με την ολοκλήρωση του φορολογικού ελέγχου και τη λήψη φορολογικού πιστοποιητικού, αποδεικνύονται εντελώς αδιάβαστες. Επικαλούνται το άρθρο 4.1.3.1 το οποίο ίσχυε στον παλιό κανονισμό του Χρηματιστηρίου και πλέον δεν υπάρχει στο νέο.

Από τον περασμένο Μάϊο, που έχει αλλάξει ο κανονισμός του Χ.Α., η υποχρέωση αυτή δεν υφίσταται και το άρθρο που επικαλούνται στις ανακοινώσεις τους αρκετές εισηγμένες αφορά σε κάτι άσχετο. Και δεν είναι μόνον οι εταιρίες που ακόμα δεν έχουν ενημερωθεί ως οφείλουν. Το ίδιο το χρηματιστήριο ανέχεται να γίνεται αναφορά σε ανακοινώσεις που αναρτά σε άσχετο άρθρο του ισχύοντος κανονισμού του!