Δεκέμβριος και το Λονδίνο έχει φορέσει τα γιορτινά του και μας περιμένει. Εκεί θα ταξιδέψουμε μαζί με 38 ελληνικές εισηγμένες που θα συναντήσουν πανίσχυρα funds με υπό διαχείριση ενεργητικό τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Καλούνται λοιπόν να πείσουν ότι οι ίδιες και η ελληνική οικονομία έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός success story.
Οι συμμετέχοντες πηγαίνουν με μεγάλο ενθουσιασμό στο συνέδριο των ΕΧΑΕ/Morgan Stanley, αλλά και μία ανησυχία. Τι είναι αυτό που τους προβληματίζει; Ένα σενάριο, το οποίο έχει αφήσει ξεκάθαρο… σημάδι στο σώμα των τραπεζικών μετοχών. Αυτό της επιβολής έκτακτου φόρου στα κέρδη των τραπεζών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κλάδος, ο οποίος έχει μεγάλη βαρύτητα στην ψυχολογία της Αθήνας, έχει διολισθήσει κατά τουλάχιστον -15% από τα πολυετή ρεκόρ του καλοκαιριού, ψαλιδίζοντας σε μονοψήφια επίπεδα τις φετινές αποδόσεις (+8,2%). Κι αυτό, εύλογα, δεν επιτρέπει στην ελληνική αγορά να πάρει τις απαιτούμενες «ανάσες», προκειμένου να ξεκολλήσει από τις 1.400 μονάδες.
Όλοι, λοιπόν, περιμένουν να μάθουν τι θα γίνει με τον έκτακτο φόρο. Θα έχουμε μια επανάληψη των όσων είδαμε πριν μερικούς μήνες με την αντίστοιχη φορολογία στα δύο διυλιστήρια ή… false alarm; Η απάντηση στη βρετανική πρωτεύουσα. Και θα δοθεί από τα πλέον επίσημα χείλη, αυτά του πρωθυπουργού.
Το «πότε» των Γλυπτών του Παρθενώνα
Αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πηγαίνει στο Λονδίνο για να συζητήσει επενδύσεις, εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική (πρωτίστως στην Ουκρανία) και τις σχέσεις της Βρετανίας με την Ε.Ε., η εγχώρια γνώμη για άλλο καίγεται. Αν θα υπάρξει η όποια εξέλιξη στο θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα. Θα συζητηθεί αυτό με τον Κιρ Στάρμερ; Πιθανότατα ναι. Αλλά δεν περιμένουμε και καμιά σοβαρή παρέμβαση από τον Βρετανό πρωθυπουργό. Όχι γιατί του είναι αδιάφορο. Αλλά γιατί δεν λαμβάνει αυτός τις αποφάσεις. Δεν είναι ζήτημα της Ελλάδας με το Ηνωμένο Βασίλειο αυτό, αλλά ζήτημα της Ελλάδας με το Βρετανικό Μουσείο. Και το τελευταίο δεν φημίζεται για διάθεση συνεννόησης.
Ο πρωθυπουργός προχθές άφησε να εννοηθεί ότι κάποιου είδους πρόοδος έχει υπάρξει, λέγοντας ότι το ερώτημα δεν είναι αν θα επιστρέψουν τα Γλυπτά, αλλά πότε. Οι δικές μας πληροφορίες πάντως, λένε, πως αυτό το πότε, κοντά δεν είναι. Αν έρθει η ευχάριστη έκπληξη, μεγαλύτερες πιθανότητες συγκεντρώνει να είναι κοντά στο… 2027. Και τι έχουμε τότε; Τις επόμενες κάλπες.
Οι συνεργασίες μετά τις κάλπες
Σε αυτές τις κάλπες λοιπόν ο πρωθυπουργός λέει ότι θα πάει χωρίς να αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Αν δεν αλλάξει γνώμη έως τότε, λοιπόν, και με βάση τα σημερινά δεδομένα, αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν θα έχουμε. Γιατί είμαστε σε μία Βουλή, που έχει καταφέρει να έχει 9 κόμματα και 23 ανεξάρτητους βουλευτές. Οι δημοσκοπήσεις θέλουν μάλιστα έως και 10 κόμματα να εξασφαλίζουν βουλευτικές έδρες, αν γίνουν εκλογές. Οι Σπαρτιάτες δεν θα είναι (ευτυχώς) μέσα σε αυτά.
Ποιοι θα είναι οι νέοι που θα εισέλθουν; Η Φωνή της Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου και το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη. Αυτά τα δύο κόμματα – όσο διαφορετικά και εάν φαίνονται – έχουν κάτι κοινό. Είναι ίσως τα πρώτα που θα προσεγγίσουν οι διεκδικητές της εξουσίας για να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας.
Γιατί τι θα κάνει η ΝΔ αν είναι πρώτη χωρίς αυτοδυναμία; Θα κοιτάξει δεξιά της. Τι βλέπει εκεί; Τον Κυριάκο Βελόπουλο με τις επιστολές του Ιησού, τις κεραλοιφές και την «Παναγία την Γκέισα». Τι άλλο βλέπει; Την Αφροδίτη Λατινοπούλου και ένα βίντεο γι ξυραφάκια και πανάδες (ναι, αυτό ήταν που την έδιωξε από τη ΝΔ). Μικρότερο το κακό, σου λέει. Πέρα από την πλάκα, στελέχη του κυβερνώντος κόμματος συζητούν ολοένα και πιο έντονα το γεγονός ότι η Λατινοπούλου δεν έχει «βαρίδια» ανάλογα με εκείνα του Βελόπουλου, ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που σχολιάζουν πως εάν είχε μείνει στο κόμμα, θα ήταν από τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να απευθυνθούν στο πιο «συντηρητικό» κοινό του. Αν μάλιστα, λένε οι ίδιοι, ξεκολλήσει και από την υπεράσπιση Σαμαρά, ακόμη καλύτερα.
Αλλά εκτός από την Αφροδίτη υπάρχει και ο… Στέφανος. Προωθώντας το business friendly πρόσωπο στο νέο κόμμα, πιστεύεται ότι θα μπορούσε να πει «ναι» σε συμμετοχή όχι μόνο σε μία κεντροαριστερή κυβέρνηση, αλλά και σε μία κεντροδεξιά. Αυτό κάποιοι το λένε «απολιτίκ», άλλοι το λένε «πασπαρτού» και άλλοι «όπου φυσάει ο άνεμος» Όπως και να έχει, αν τελικά διατηρήσει ποσοστά κοντά στο 4%, τον ρόλο του θα τον παίξει και αυτό.
Και η παγωμάρα στις Βρυξέλλες
Και μιας και μιλάμε για εκλογές. Αυτή η εκλογή Τραμπ έναν μικρό πανικό τον έχει σπείρει μαθαίνουμε σε Βρυξέλλες (και Στρασβούργο). Το κλίμα τις τελευταίες ημέρες στην πρωτεύουσα της Ε.Ε. ήταν ελαφρώς (έως βαρέως) «παγωμένο». Σε βαθμό που μειώθηκε η κατανάλωση μυδιών και αυξήθηκε εκείνη της σοκολάτας του και του εσπρέσο. Και πώς να μην είναι κιόλας όταν πλέον είναι σαφές πως δεν υπάρχει ενότητα. Η νέα ομάδα της Κομισιόν είχε την ισχνή έγκριση του (σχεδόν) 54%. Πώς θα περάσει η κ. φον ντερ Λάιεν νομοσχέδια από Ιανουάριο, Φεβρουάριο; Τη βλέπουμε να έρχεται πάλι Χανιά για τσικουδιά της παρηγοριάς.
Το ερώτημα που έθεταν όλοι στις Βρυξέλλες με τρόμο ήταν τι θα γίνει αν ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς. Η ευρωπαϊκή οικονομία είναι ήδη επιβαρυμένη, να μην μιλήσουμε για την πολιτική κρίση στους «πυλώνες» της Ένωσης, Γερμανία και Γαλλία. Εμείς βέβαια θέτουμε άλλο ερώτημα. Καλά δεν είχαν καταλάβει ότι θα βγει ο Τραμπ; Ή έστω δεν το αντιμετώπιζαν ως πιθανότητα; Το αν εν τω μεταξύ η ΕΕ βιάστηκε με την Ουκρανία και την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και ουσιαστικά πυροβόλησε τα πόδια της είναι ένα άλλο θέμα. Ας ελπίσουμε να μην πέσει το καράβι στα βράχια τώρα που είμαστε ανάμεσα σε συμπληγάδες.
