Από την έντυπη έκδοση
Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]
Όταν στις 2 Ιουλίου στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σχεδόν 4.000 άνθρωποι -αγνοώντας τον καλοκαιρινό καύσωνα συγκεντρώθηκαν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας- υιοθέτησαν την πρόταση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς/Σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα και ενέκριναν τον οδικό χάρτη που εισηγήθηκε, δεν ήσαν πολλοί αυτοί που στοιχημάτιζαν υπέρ της επιτυχίας ενός εγχειρήματος, που είχε να αντιμετωπίσει και να αναμετρηθεί με την αλαζονική υπεροψία του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ και τις ελπίδες που προκαλούσε η προ ολίγων μηνών αλλαγή ηγεσίας στη Ν.Δ. Οι εξελίξεις τους διαψεύδουν.
Με μικρή χρονική μετάθεση των διαδικασιών, «το καραβάνι προχωρά», και η 12η Νοεμβρίου μπορεί -υπό προϋποθέσεις- να αποτελέσει μια ημερομηνία-ορόσημο για την ανασυγκρότηση αυτής της τόσο λοιδορημένης παράταξης, αλλά και για την ανάταξη της χώρας, καθώς όπως επισήμανε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος -ο εγγυητής της εκλογικής διαδικασίας- η παράταξη αυτή έχει συνδεθεί ιστορικά με όλες τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην Ελλάδα. Χθες, κερδήθηκε το πρώτο στοίχημα της συμμετοχής των πολιτών στην κάλπη. Με τη μαζική, πέρα από κάθε υπολογισμό και προσδοκία, συμμετοχή τους οι πολίτες διατράνωσαν, διασκεδάζοντας κάθε αμφιβολία, την απόφασή τους να αναλάβουν και να εγγυηθούν το έργο της ανασύνταξης, της αναδημιουργίας της παράταξης. Μετά από πολλά χρόνια, όλοι αυτοί οι πολίτες που χλευάστηκαν, λοιδορήθηκαν, στοχοποιήθηκαν για τις πολιτικές ταυτίσεις τους, ψήφισαν όχι για να απολογηθούν για το παρελθόν, αλλά για να ανοίξουν νέες λεωφόρους για το μέλλον.
Με την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας, χθες το βράδυ, έπεσαν και οι τίτλοι τέλους σε μια περίοδο καταστροφικής, φθοροποιού ομφαλοσκοπικής μιζέριας. Οι πολίτες δείχνουν να ξανα-αγαπούν, να επανερωτεύονται το πολιτικό σπίτι τους. Η συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία συνιστά ένα οιονεί δημοψήφισμα, χωρίς τον κίνδυνο να αλλοιωθεί η απόφασή τους και στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα, το οποίο έχει παραλήπτες. Οι πολίτες αυτοί δεν βολεύονται με την αφήγηση, τη διαχείριση, την πολιτική πρακτική, το πρόσωπο του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι δεδομένοι… Το ίδιο, δεν είναι έτοιμοι να αποδεχθούν τη «μεταρρυθμιστική ρητορική» της Ν.Δ., καθώς διατηρούν ισχυρές μνήμες και γνωρίζουν ότι ο διακηρυσσόμενος «μεταρρυθμιστικός οίστρος» παραμένει χαρτί προεκλογικής χρήσης. Τίποτε δεν τελείωσε χθες. Ούτε και την επόμενη Κυριακή με την εκλογή του επικεφαλής της παράταξης. Το πραγματικό στοίχημα είναι πλέον η Πολιτική. Αυτή που -από τα μικρά ως τα μεγάλα- θα οδηγήσει και θα εγγυηθεί τη συνολική ανάταξη-ανάσταση της χώρας, πείθοντας τους πολλούς να συναρθρώσουν τον βηματισμό τους σε αυτή την προσπάθεια, αναγνωρίζοντας σ’ αυτήν και το δικό τους μέλλον.
