Από την έντυπη έκδοση
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το δημογραφικό και οι ανισότητες που δημιουργεί είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Το οποίο προστιθέμενο σε άλλα εξίσου σοβαρά προβλήματα μπορεί να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, με αυτές τις τελευταίες να είναι ήδη ορατές και αισθητές. Διότι μεταναστευτικές ροές και δημογραφία συνδέονται και η σύνδεση αυτή γίνεται εκρηκτική όταν συναντά και τον θρησκευτικό φανατισμό.
Την ώρα λοιπόν που στον αναπτυγμένο κόσμο ο πληθυσμός υποχωρεί και το μέσο προσδόκιμο ζωής ανεβαίνει, η δημογραφική αύξηση που παρατηρείται σε άλλες περιοχές, ουσιαστικά είναι μια ωρολογιακή βόμβα. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι προβλέψεις του ΟΗΕ για τον παγκόσμιο πληθυσμό, κάνουν λόγο για 9,6 δισεκατομμύρια κατοίκους στον πλανήτη μας το 2040, με σταθεροποίηση του αριθμού αυτού στα 11-12 δισεκατομμύρια στο υπόλοιπο του 21ου αιώνα. Όσο για την αύξηση του πληθυσμού, παρατηρείται αποκλειστικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου χάρη στην εισαγωγή δυτικής ιατρικής τεχνολογίας, η παιδική θνησιμότητα έχει πέσει στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα. Αντιστρόφως, ο δυτικός κόσμος γνωρίζει πτώση στις γεννήσεις, με θεαματική πτώση του μέσου όρου παιδιών ανά γυναίκα από 3 παιδιά σε 1,4 τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα όμως αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής στη Δύση, όπου οδεύει αισίως προς τα 100 έτη το 2080!
Υπολογίζεται έτσι ότι το 2030, στον πλανήτη Γη 5 στους 10 ανθρώπους θα είναι Ασιάτες, 2 Αφρικανοί και Άραβες, 2 Αμερικανοί και Νοτιαμερικανοί και ένας Ευρωπαίος. Από την πλευρά τους οι οικονομικές ανισότητες ναι μεν θα έχουν αμβλυνθεί γενικά, πλην όμως θα είναι έντονες στα ενδότερα των διάφορων περιοχών. Για παράδειγμα, μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κίνας ή Κεντρικής και Βόρειας Αφρικής. Θα υπάρχουν έτσι σε παγκόσμιο επίπεδο σοβαροί θύλακες φτώχειας, μέσα στους οποίους θα αναπτύσσονται και τα ανάλογα λαϊκίστικα κινήματα τυφλής βίας και παραλογισμού με θρησκευτικό μανδύα. Και από την άποψη αυτή τα πρώτα δείγματα γραφής είναι χαρακτηριστικά και εύγλωττα. Η ασύμμετρη τρομοκρατική δράση του Ισλάμ επιβεβαιώνει τού λόγου το ασφαλές.
Ο επινοητής της πολεμολογίας Γκαστόν Μπουτούλ, ειδικός στις αναλύσεις και μελέτη των συρράξεων, θεωρούσε τον υπερπληθυσμό μια από τις βασικότερες αιτίες των συγκρούσεων και εξηγούσε τις διαβρωτικές κοινωνικές και οικονομικές του επιπτώσεις. Με αυτές τις τελευταίες να είναι πηγές αναπτύξεως της βίας και της οικονομικής καθίζησης που οδηγεί στον παραλογισμό και τις δολοφονικές του πρακτικές. Σήμερα λοιπόν, η δημογραφία και όχι μόνο μπορεί να γίνει ισχυρό όπλο στη διάθεση αδίστακτων ομάδων κακοποιών και βίαιων πολιτικών και να χρησιμοποιηθεί, όπως θα έλεγε και ο Κλάουζεβιτς για άσκηση πολιτικής με άλλα μέσα. Ήτοι πολεμικά, τρομοκρατικά και εκβιαστικά. Υπό αυτήν την έννοια, η δημογραφική υποχώρηση στη χώρα μας είναι μια τάση που θα πρέπει να ληφθεί πολύ πιο σοβαρά υπόψη από τις συνήθεις καφενειακές συζητήσεις.
Διότι αφενός η Ελλάδα χάνει πολύτιμο για την ανάπτυξη της ανθρώπινο δυναμικό, την ίδια στιγμή όμως βλέπει να αυξάνονται ισλαμικοί πληθυσμοί που την περιβάλλουν. Με βάση δε την πιθανή γεωπολιτική συγκυρία αύριο και μεθαύριο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι πληθυσμοί αυτοί θα έχουν απέναντι στη χώρα μας τα ευγενέστερα των συναισθημάτων. Επαναλαμβάνουμε, για όσους το ξεχνούν, ότι ο Ελληνισμός έχει κάποιους ανοικτούς λογαριασμούς με ορισμένες αυτοκρατορίες, όπως για παράδειγμα η Οθωμανική και η Περσική. Μπορεί δε η Ιστορία να μην επαναλαμβάνεται πάντα με τον ίδιο τρόπο, αλλά να έρχεται στο προσκήνιο με βάση τα δεδομένα μιας νέας εποχής. Έτσι λοιπόν στη σημερινή εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και της ταχύτατης διάδοσης ψευδών και συνθημάτων μίσους και βίας, κανείς δεν γνωρίζει τι θα μπορούσε αύριο να προκύψει για τη χώρα. Ιδιαίτερα δε όταν είναι πλέον βέβαιο ότι οι προσεχείς πόλεμοι, κατά το περιοδικό «Foreign Affairs», θα έχουν έντονο ψηφιακό και άρα ιντερνετικό χρώμα και θα επιδιώκουν τον έλεγχο των πληροφοριών βέβαια αλλά και αυτόν των μυαλών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός έτσι ότι οι ΗΠΑ από χρόνια τώρα ασχολούνται σοβαρά με την απειλή μιας ενορχηστρωμένης επίθεσης εναντίον των δικτύων τους με στόχο να αποφύγουν ένα ηλεκτρονικό Περλ Χάρμπορ.
Στην Ελλάδα λοιπόν τι κάνουμε στο επίπεδο αυτό και πώς; Ποια είναι η προετοιμασία μας μπροστά στο ενδεχόμενο ενός ηλεκτρονικού πολέμου ή ακόμα και κλεφτοπολέμου; Ιδού μια σειρά από ερωτήματα τα οποία συνδυαζόμενα με τη δημογραφική παρακμή της χώρας, θα έπρεπε κάποιους να τους απασχολούν λίγο σοβαρότερα από κάποια προεκλογικά ψίχουλα. Διότι μια χώρα σε οικονομική και ανθρώπινη καθυστέρηση είναι πλέον εξαιρετικά ευάλωτη όχι σε υπεράριθμους εχθρούς της, αλλά σε αυτούς που γνωρίζουν και άρα μπορούν να βλέπουν καλύτερα την πραγματικότητα.
