Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Αν σταθείς μπροστά στο Orloj, το φημισμένο μεσαιωνικό Αστρονομικό Ρολόι στο κέντρο της Πράγας, τη στιγμή που αλλάζει η ώρα, βλέπεις τον Χάροντα να αναποδογυρίζει την κλεψύδρα του χρόνου. Απέναντί του την προσοχή τραβούν δύο άλλες μορφές: η Ματαιοδοξία, που κοιτάζεται στον καθρέφτη, και η Απληστία, που κρατάει σφιχτά ένα πουγκί.
Δεν ήταν λίγες οι φορές κατά την προεκλογική περίοδο, που αντίπαλοι και αναλυτές, κατηγόρησαν τον δισεκατομμυριούχο Αντρέι Μπάμπις, δεύτερο πλουσιότερο άνθρωπο της Τσεχίας και νέο πρωθυπουργό της, ως άπληστο και ματαιόδοξο. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να κερδίσει τη μάχη με τον χρόνο. Τουναντίον. Όταν λίγους μήνες πριν από την κάλπη ενεπλάκη σε σκάνδαλο φορολογικής απάτης και οι επιθέσεις εναντίον του εντάθηκαν, όχι μόνο δεν σκόνταψε, αλλά έτρεξε ισχυρότερος προς την πρωτιά. Ένας μεγιστάνας των ΜΜΕ αυτοπροβλήθηκε ως «αντισυστημικός» και έπεισε.
Το κόμμα του ΑΝΟ (που στα τσεχικά σημαίνει «Ναι», αλλά προκύπτει από το ακρωνύμιο Δράση των Απογοητευμένων Πολιτών) αυτοπροσδιορίζεται ως κεντρώο, φιλοεπιχειρηματικό και φιλοευρωπαϊκό. Στήριξε όμως την προεκλογική εκστρατεία του σε μία ακραία, φοβική αντιμεταναστευτική ρητορική, σε συνεχείς επιθέσεις κατά των Βρυξελλών και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, σε λαϊκιστικά, διχαστικά διλήμματα και σε δηλώσεις που τον θέλουν να συγγενεύει σε πολλά με τον Όρμπαν της Ουγγαρίας ή και τους αδελφούς Κατσίνκσι της Πολωνίας.
Οι Τσέχοι τώρα περιμένουν από το ΑΝΟ να κάνει πράξη τη θολή υπόσχεσή του: «Τα πράγματα θα πάνε καλύτερα». Για ποιους; Σίγουρα όχι για όσους ήλπιζαν ότι το νέο χάσμα της Ε.Ε., ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, δεν θα ανοίξει επικίνδυνα, κάνοντας εκείνο ανάμεσα σε Βορρά και Νότο να έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Πώς φτάσαμε εδώ; Τα σημάδια ήταν πολλά, αλλά η Ευρώπη έμενε θαρρείς κολλημένη στο γεωκεντρικό σύστημα, με το οποίο σχεδιάστηκε το Orloj: εκείνο που θέλει την πολιτική σκηνή να είναι ένας πλανήτης ακίνητος στο κέντρο του αχανούς σύμπαντος.
