Skip to main content

Τα τρία «Τ» της επιτυχίας

Από την έντυπη έκδοση

Του Γιώργου Κούρου
[email protected]

Ο Οδυσσέας Ελύτης έλεγε ότι τα τρία «Τ» της επιτυχίας είναι: ταλέντο, τόλμη και τύχη. Αξιωματικά, λοιπόν, η επιτυχία πρέπει να θεωρείται δεδομένη για τη νέα κυβέρνηση.

Ταλέντο και τόλμη αναμφισβήτητα υπάρχουν, στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, όπως και η τύχη, αν αναλογιστούμε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών κανείς ή έστω λίγοι, ακόμη και στο κυβερνών κόμμα, το περίμεναν.

Ούριος λοιπόν άνεμος στα πανιά του νέου, καθόλου ολιγομελούς, κυβερνητικού σχήματος.

Ομως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι… ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.

Τα τρία «Τ» θα πρέπει να συνοδεύουν και όλους τους υπουργούς και αναπληρωτές. Ειδικά τους… μνημονιακούς, δηλαδή όλους αυτούς που από σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με την αμείλικτη πραγματικότητα της απαρέγκλιτης εφαρμογής του μνημονίου.

Ολοι ελπίζουμε να είναι… ταλαντούχοι για να μπορέσουν να διαπραγματευτούν, όσο καλύτερα μπορούν για το συμφέρον του συνόλου, με το κουαρτέτο.

Να έχουν ιδέες και προτάσεις, αν όχι για να εφαρμόσουν ένα… παράλληλο πρόγραμμα, αλλά για να μπορέσουν εμπράκτως να αποδείξουν ότι έχουν την ικανότητα να βρουν ισοδύναμα ώστε να ελαφρύνουν τα βάρη που επωμίζονται οι φορολογούμενοι.

Η τόλμη είναι απαραίτητη, γιατί πολλές φορές θα βρεθούν μπροστά στα τείχη των δανειστών, που δεν φαντάζουν μόνο αλλά έχουν αποδειχθεί απόρθητα, και επομένως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η τόλμη δεν σημαίνει μόνο «κόντρα» αλλά και «υποχώρηση».

Αν μη τι άλλο, τύχη χρειαζόμαστε όλοι, όχι μόνο η κυβέρνηση και οι υπουργοί, αφού με τα μέχρι σημερινά δεδομένα ούτε το νέο μνημόνιο… βγαίνει.

Την τύχη μας, όμως, πολλές φορές την προκαλούμε μόνοι μας. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά με τους προηγούμενους, που προκάλεσαν την τύχη τους γιατί απλά δεν αποφάσισαν να συγκρουστούν….

Απομένει λοιπόν στους νέους να προκαλέσουν την τύχη τους, διότι εάν δεν προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις και ριζικές αλλαγές σε κράτος και δημόσια διοίκηση, απλά θα έχουν και αυτοί την… τύχη των προηγουμένων.

Εξάλλου, λύση δεν είναι… τα γεμιστά, όπως είπε χθες η υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου.

Λίγες ντομάτες, λίγο ρύζι και το φαγητό έτοιμο, υπονοώντας ότι κόψε λίγα από εδώ, βάλε λίγα εκεί… λύθηκε το πρόβλημα και βρέθηκε η «συνταγή».

Διότι ξεχνά ότι τη «συνταγή» αυτή πρέπει να την ακολουθήσουμε κατά γράμμα.

Θα κοπούν συντάξεις, θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, θα αλλάξουν επί τα χείρω οι εργασιακές σχέσεις, θα αυξηθεί η φορολογία για όλους ανεξαιρέτως.

Και δυστυχώς, στην κουζίνα των μνημονίων άλλος είναι ο… σεφ, ο οποίος δεν θέλει και καθυστερήσεις για να μην «καεί» το φαγητό.

Αρα, για την επιτυχία της «συνταγής», η κυβέρνηση δεν πρέπει να ξεχάσει κι ένα ακόμη «Τ»: τρέξιμο.