Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Πριν από λίγες ημέρες το στοίχημα για την επανεκλογή της Μέρκελ στην καγκελαρία ήταν σχεδόν σίγουρο. Παρά την αποδυνάμωσή της, εξαιτίας της στάσης της στο προσφυγικό, αλλά και για τους χειρισμούς της στην κρίση της Ευρωζώνης, δεν υπήρχε αντίπαλον δέος για τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Η εκλογή όμως του Μάρτιν Σουλτς στην ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος αλλάζει τα δεδομένα. Μπορεί, ωστόσο, ο Μάρτιν Σουλτς να «εκθρονίσει» την Άγκελα Μέρκελ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου; Έπειτα από 23 χρόνια καριέρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο -του οποίου προήδρευε από το 2012 μέχρι και την παραίτησή του, στα μέσα Ιανουαρίου- ο 61χρονος πολιτικός επιστρέφει δυναμικά στην «αρένα» της Γερμανίας.
Τα ποσοστά δημοτικότητας του SPD δεν συγκρίνονται με εκείνα των Χριστιανοδημοκρατών, όμως ο κ. Σουλτς ως προσωπικότητα είναι εξίσου αγαπητός, απολαμβάνοντας ποσοστά δημοφιλίας συγκρίσιμα με εκείνα της Γερμανίδας καγκελαρίου: Σε ερώτηση για τον ποιον θα επέλεγαν εάν μπορούσαν να ψηφίσουν απευθείας για καγκελάριο, Μέρκελ και Σουλτς δίνουν μάχη στήθος με στήθος, απολαμβάνοντας το ίδιο ποσοστό δημοτικότητας (41%).
Το σημαντικότερο πλεονέκτημά του είναι ότι αποτελεί ένα πρόσωπο που εισέρχεται για πρώτη φορά στον εσωτερικό πολιτικό στίβο της Γερμανίας, χωρίς να έχει επιβαρυμένο πολιτικό παρελθόν, όπως συνέβαινε με τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, πρώην στενό συνεργάτη του Γκέρχαρντ Σρέντερ, η κυβέρνηση του οποίου είχε προωθήσει ριζικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και δραστικές περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα.
Η επιλογή του Σουλτς επιτρέπει στο SPD να προσφέρει στον γερμανικό λαό μια εναλλακτική επιλογή, πέραν του status quo και της κυρίας Μέρκελ ή της στροφής προς το ξενοφοβικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία. Δεν αρκεί όμως μόνο το αφήγημα του «άφθαρτου» πολιτικού για να αναλάβει κανείς τα ηνία της μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης στην Ευρώπη. Ο Μάρτιν Σουλτς μιλάει άπταιστα έξι γλώσσες, ένα προσόν που σίγουρα τον βοήθησε στην καριέρα του στις Βρυξέλλες. Δεν είναι ωστόσο σίγουρο ότι θα μιλήσει τη «γλώσσα» των Γερμανών ψηφοφόρων…
