Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ακόμη και οι περιπλανώμενοι στα σεντόνια της νύχτας δεν θα μιλούσαν έτσι δημοσίως για τις παρηγορήτρες των ορμών.
Ένας τσάρος όμως μπορεί. Τι κι αν συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από τη Ρωσική Επανάσταση, που ανέτρεψε την τσαρική αυτοκρατορία. Στα χάσματα του χρόνου, παίγνιο και ειρωνεία, σαρκασμός και κομπασμός, όπως καθετί που σχετίζεται με την πώληση του σεξ, αν και επιτρέπεται η αγορά του.
«Εκείνοι οι οποίοι διαδίδουν ψεύδη… εκείνοι που τα επινοούν και τα χρησιμοποιούν στην πολιτική μάχη είναι χειρότεροι από τις πόρνες, επειδή δεν έχουν κανέναν απολύτως ηθικό φραγμό… Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ενήλικος και έχει ασχοληθεί με διαγωνισμούς ομορφιάς για πολλά χρόνια και έχει συναντήσει τις ωραιότερες γυναίκες στον κόσμο… Θεωρώ απίθανο να έσπευσε σε κάποιο ξενοδοχείο για να συνευρεθεί με κορίτσια ελευθερίων ηθών, παρότι τα δικά μας είναι αναμφισβήτητα τα καλύτερα στον κόσμο».
Λίγο πριν από την ορκωμοσία του να χαρακτηρίζεις -σύμφωνα πάντα με το Bloomberg- τον πρόεδρο των ΗΠΑ «ενήλικο, που διοργάνωνε καλλιστεία» δεν είναι και εξόχως κολακευτικό, αλλά εκείνο που σε βρίσκει ανέτοιμο είναι η αξιολόγηση των Ρωσίδων θεραπαινίδων του αγοραίου έρωτα από τον ένοικο του Κρεμλίνου.
Αναγνωρίζω τη σκωπτική διάθεση, μπορώ να δεχτώ και την αγανάκτηση του ανδρός για τις «άδικες κατηγορίες» και τις «ανοησίες ότι τρέχουν οι υπηρεσίες πληροφοριών πίσω από κάθε Αμερικανό δισεκατομμυριούχο», μα να διαλαλεί θέλγητρα ωσάν εταιροτρόφος; Άδραξε την ευκαιρία για να τονώσει την οικονομία;
Εκτός αν είναι μία συγκεκαλυμμένη παραδοχή ότι «η πολιτική είναι το δεύτερο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου που έχει πολλά κοινά με το πρώτο», όπως έλεγε όταν βρέθηκε στο δωμάτιο της εξουσίας ο Ρόναλντ Ρίγκαν.
Στις «πολιτείες που έγιναν πορνεία», των καιρών τα σημεία δεν είναι οι πολιτικιές (σ.σ.: οι ιερόδουλες), αλλά η ασχημία.
