Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
«Μην ψάχνετε για ανώνυμους συμβούλους, η ευθύνη του κακού χειρισμού αυτής της ιστορίας είναι αποκλειστικά δική μου». Ο Ντέιβιντ Κάμερον σηκώνει στους ώμους του το πολιτικό κόστος από την ανάμιξή του στην πολύκροτη υπόθεση των Panama Papers.
Σε μια κίνηση εξιλέωσης, ο Βρετανός πρωθυπουργός έδωσε στη δημοσιότητα όλες τις φορολογικές του δηλώσεις από το 2009 έως και σήμερα, έχοντας ήδη παραδεχθεί ότι επωφελήθηκε οικονομικά από οffshore εταιρεία με έδρα στον Παναμά. Και μπορεί η παραδοχή του να μη συνιστά απόδειξη φοροδιαφυγής, σίγουρα όμως υπενθύμισε στον βρετανικό λαό ότι ο κ. Κάμερον συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσίων.
«Οι πολιτικοί με πολύ χρήμα ή, ακόμη χειρότερα, με ύποπτο χρήμα, δεν αρέσουν στο λαό», υπενθυμίζει ο Μπράιαν Κάθκαρτ, καθηγητής δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Kingston του Λονδίνου. Η παραδοχή Κάμερον ήταν πρωτοσέλιδο σχεδόν στο σύνολο του βρετανικού Τύπου. «Δαιμονοποιώντας τους υπερπλούσιους, ο Ντέιβιντ Κάμερον έπεσε ο ίδιος στην παγίδα», σχολιάζει σε άρθρο της η «Guardian».
Οι αποκαλύψεις ήλθαν τη χειρότερη στιγμή, λίγους μήνες πριν από το κρίσιμο δημοψήφισμα του Ιουνίου, που θα κρίνει το μέλλον της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο κ. Κάμερον δέχθηκε έντονα πυρά από τους Εργατικούς, που τον κατηγόρησαν για υποκρισία, καθώς η κυβέρνησή του έχει ανοίξει μέτωπο κατά των μεγάλων πολυεθνικών και φυσικών προσώπων που αποφεύγουν την καταβολή φόρων. Οι κατηγορίες για υποκριτική στάση είναι πολύ πιο επικίνδυνες -ή «τοξικές», σύμφωνα με κύκλους της Ντάουνινγκ Στριτ- από τον κίνδυνο ενός Brexit. Τώρα ο κ. Κάμερον έχει μπροστά του δύο επικίνδυνα μέτωπα, που καλείται να αντιμετωπίσει ταυτοχρόνως. «Το λάθος ήταν δικό μου. Πήρα το μάθημά μου», δηλώνει ταπεινά, βλέποντας τη δημοτικότητά του να καταποντίζεται. Αυτή τη φορά, όμως, το «mea culpa» ίσως να μην είναι αρκετό…
