Όποια πέτρα και αν σηκώσει κανείς στην ελληνική οικονομία, ένα είναι βέβαιο: κάτω της θα βρει και μια υπόθεση φοροδιαφυγής.
Πρόσφατα η κυβέρνηση ανακοίνωσε το μέτρο για την επιδότηση των ενοικιαστών με ένα μηνιαίο ενοίκιο κάθε χρόνο, αρχής γενομένης από τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Όμως, από το ίδιο το κείμενο της ανακοίνωσης προκύπτει, πως η ετήσια δαπάνη για ενοίκιο κατοικίας στην Ελλάδα είναι 3.058 ευρώ και το μέσο μηνιαίο ενοίκιο είναι μόλις 254,83 ευρώ.
Ο συγκεκριμένος πίνακας δεν τιμά κανέναν. Ούτε την κυβέρνηση ούτε τους ιδιοκτήτες ούτε τους ενοικιαστές.
Πρωτίστως δεν τιμά την κυβέρνηση και ειδικά το υπουργείο Οικονομικών που αποδέχονται, ως φυσιολογικό φαινόμενο, να δηλώνονται σήμερα ενοίκια ο μέσος όρος των οποίων είναι κάτω από τα 255 ευρώ.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που το κόστος της ενοικίασης κατοικίας έχει εκτοξευτεί στα ύψη με διψήφιες αυξήσεις, δεν αναρωτήθηκαν πού άραγε υπάρχουν αυτά τα ενοίκια; Το μέσο μίσθωμα των 255 ευρώ σημαίνει πως δηλώνονται και χαμηλότερα του εν λόγω ποσού.
Είναι σαφές πως τα πραγματικά μισθώματα που καταβάλλουν οι ενοικιαστές και εισπράττουν οι ιδιοκτήτες είναι πολλαπλάσια εκείνων που δηλώνονται στην εφορία, που σημαίνει πως τα ποσά πάνω από τη «συμβολική» τιμή καταβάλλονται σε μετρητά, «μαύρα» κατά το κοινώς λεγόμενο.
Και είναι απορίας άξιο, γιατί το υπουργείο Οικονομικών δεν εστίασε συγχρόνως, με την ανακοίνωση της επιδότησης και στην πάταξη της φοροδιαφυγής στα μισθώματα.
Ψιθυρίστηκε, από κυβερνητικής πλευράς, πως η επιδότηση των ενοικιαστών θα τους ωθήσει να πιέσουν τους ιδιοκτήτες για να δηλώσουν στην ΑΑΔΕ τα πραγματικά ενοίκια, ώστε να λαμβάνουν υψηλότερη κρατική επιδότηση.
Με το τεράστιο στεγαστικό πρόβλημα που υφίσταται, πόσο τολμηρός πρέπει να είναι ο ενοικιαστής για να υποβάλει το σχετικό αίτημα στον ιδιοκτήτη;
Αφήστε, δε, που αν γίνουν οι υπολογισμοί με μολύβι και χαρτί, για το τι συμφέρει αμφότερα τα μέρη, το μέσο ύψος των ενοικίων ίσως χαμηλώσει περαιτέρω.
