Έχουμε τον λύκο και ψάχνουμε τα ίχνη του λέει μια παροιμία της ορεινής Ελλάδας, και ειδικότερα της Ρούμελης, όταν θέλει να περιγράψει κανείς την αργοπορία στην επίλυση ενός θέματος ή ακόμα και την πρόθεση να πεταχτεί η μπάλα στην εξέδρα.
Από την άλλη εβδομάδα ξεκινά, όπως ενημέρωσε ο υπουργός Εσωτερικών Θ. Λιβάνιος, η υποτιθέμενη αξιολόγηση του Δημοσίου από τους πολίτες… Θα γίνεται δύο φορές ετησίως και θα είναι μόνιμη όπως τα επιδόματα (σε ενοικιαστές και μικροσυνταξιούχους), που θα δοθούν από το πλεόνασμα, το οποίο -ως γνωστόν- δεν είναι μόνιμο και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
Το προτεινόμενο μετανεωτερικό σύστημα αξιολόγησης του κράτους θα περιλαμβάνει ερωτήσεις όπου ο πολίτης θα επιλέγει απαντήσεις, για να τις πάρουν με τη σειρά τους οι αρμόδιοι και να βγάλουν συμπεράσματα. Σαν αστείο ακούγεται αν σκεφτούμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι κυβέρνηση από το 2019 και πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση είχε συντάξει προγράμματα για την ανασύνταξη του κράτους, το οποίο-ως γνωστόν- στην Ελλάδα υπάρχει για τον εαυτό του.
Αρκεί να δει κάποιος την πολυπλοκότητα θεσμών και νόμων, που χρόνια πολλά εντοπίζεται, αλλά ποτέ δεν καταργείται .Και δεν καταργείται γιατί σημαίνει θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, ήτοι ψηφοφόρους για να συνεννοούμαστε.
Παλαιότερα φέρναμε διεθνείς οργανισμούς (από τον καιρό που ήταν πρωθυπουργός ο πατέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη) για να μας πουν πώς θα κάνουμε αποτελεσματικό το Δημόσιο… Εκείνη η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, που μας είχε στοιχειώσει στα χρόνια του μνημονίου, πρότεινε αλλαγές στο κράτος, όπως και η Επιτροπή Πισσαρίδη.
Επίσης επί πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη εμφανίστηκε η έκθεση της επιτροπής του καθηγητή Γιάννη Σπράου, που είχε προτάσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας του κράτους.
Και τι έγινε από αυτά; Σχεδόν τίποτα, όλα ξεχάστηκαν και ξεκινάμε πάλι από την αρχή και κάθε φορά πάμε να ανακαλύψουμε τον τροχό.
Σήμερα εκείνες τις εκθέσεις που έκαναν στο παρελθόν οι ειδικοί, θα τις συντάσσουν οι πολίτες μέσων των απαντήσεών τους… Όπερ εστί, ζητάμε να μας πουν οι Έλληνες τι προβλήματα αντιμετωπίζουν στις σχέσεις τους με το κράτος…
Όπως και να το κάνουμε, μοιάζει με υπεκφυγή, καθώς η Νέα Δημοκρατία είχε και έχει στελέχη που ξέρουν τη λειτουργία του Δημοσίου, καθώς επίσης και τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση εν όψει των εκλογών του 2027 προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και να αναθερμάνει τη σχέση της με τους «αντικρατιστές» ψηφοφόρους του κόμματος. Με την εμπειρία που έχουμε -από την αξιολόγηση στο Δημόσιο που ουδέποτε υλοποιήθηκε, αλλά και με την πανεπιστημιακή αστυνομία, που δεν λειτούργησε αν και έγιναν οι προσλήψεις- καταλαβαίνουμε ότι και τώρα μάλλον στις ελληνικές καλένδες οδηγείται το θέμα.
Το διαρκές διακύβευμα είναι να μεταρρυθμιστεί το μεγάλο σπάταλο κράτος, που ευνοεί τη διαφθορά και υπονομεύει την ανάπτυξη της χώρας.
