Για μια πιθανή συμφωνία με τη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, έκανε λόγο ο πρόεδρος Τραμπ. Λεπτομέρειες δεν είναι ακόμη γνωστές, αλλά σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ, ο απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, θα συναντηθεί –για τέταρτη φορά- με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, την Παρασκευή.
Ο Αμερικανός πρόεδρος κατηγόρησε μάλιστα τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για την παράταση του πολέμου. «Αν θέλουν την Κριμαία, γιατί δεν πολέμησαν για αυτήν πριν από 11 χρόνια, όταν παραδόθηκε στη Ρωσία χωρίς να ρίξουν ούτε μια σφαίρα;», έγραψε στην πλατφόρμα Truth Social ο Τραμπ.
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες απορρίπτουν πάντως, κάθε πιθανότητα μείωσης του επιπέδου αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, έστω και μέσω μιας «νέας Γιάλτας». Αλλά ταυτόχρονα όμως, ακολουθούν τις υποδείξεις των Αμερικανών για αύξηση των αμυντικών δαπανών.
Δυστυχώς, υπάρχει… μηδενική συζήτηση στην Ευρώπη, για την ειρήνη. Η Κομισιόν, αλλά και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, δεν εκφράζουν και τόσο ενθουσιασμό για την ιδέα, καθώς κυριαρχεί ο παροξυσμός του επανεξοπλισμού της ΕΕ. Σαν να μην υπάρχει αύριο!
Φρένο, ευτυχώς, στα σχέδια «έκτακτης πολεμικής ανάγκης» της Κομισιόν έβαλε η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων (JURI) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η Νομική επιτροπή έκρινε πώς δεν υπάρχει καμία έκτακτη ανάγκη για να γίνει επίκληση στο σχετικό άρθρο 122 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να προχωρήσει άμεσα ο επανεξοπλισμός της ΕΕ. Πρόκειται για το διαβόητο σχέδιο Rearm Europe, που μετονομάστηκε σε «Ετοιμότητα 2030».
Αλλωστε είναι προφανές ότι δεν υπάρχει βραχυπρόθεσμη «έκτακτη ανάγκη» επειδή τα χρήματα για τον επανεξοπλισμό θα δαπανηθούν τουλάχιστον μέχρι το 2030.
Το νομικό ζήτημα κρύβει ένα εξαιρετικά πολιτικό διακύβευμα. Είναι μια πολιτική απόρριψη. Γιατί βάζει φρένο στη νομιμοποίηση της Κομισιόν να επικαλείται την έκτακτη ανάγκη, ώστε να προσπερνά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα
Δεν έχουμε βέβαια, ψευδαισθήσεις. Κάποια συμφωνία θα βρεθεί για να προχωρήσει ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης.
Η πίεση σε οποιαδήποτε κυβέρνηση στην ΕΕ που δεν θα θέλει να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες, είναι και θα είναι, τεράστια. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει παράκαμψη δημοκρατικών διαδικασιών στη λήψη των αποφάσεων. Όπως ήδη συμβαίνει…
Δεν χρειάζεται καν το …φύλλο συκής. Το βασικό αποτέλεσμα του προγράμματος επανεξοπλισμού της ΕΕ ,είναι ο μετασχηματισμός της ευρωπαϊκής βιομηχανικής βάσης.
Το λεγόμενο «στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα», που ήδη έχει γεννηθεί και στην Ευρώπη.
Το σύμπλεγμα που είχε τόσο σφοδρά επικρίνει στην Αμερική, το 1961, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, προειδοποιώντας για την «αδικαιολόγητη επιρροή» και τον κίνδυνο που αποτελούσε για το έθνος
Το Ευρωπαϊκό στρατιωτικό-βιομηχανικό-τεχνολογικό σύμπλεγμα, στην πράξη θα καταναλώνει πολύ περισσότερα χρήματα από φόρους των Ευρωπαίων πολιτών και θα τροφοδοτεί τις μεγαλύτερες πολεμικές βιομηχανίες- παραγωγούς όπλων, με πολύ περισσότερα χρήματα. Πρώτα και κύρια της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας.
Το «δόλωμα»
Υπάρχει και το «δόλωμα» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης: Για 4 χρόνια οι αμυντικές δαπάνες δεν θα συνυπολογίζονται στο δημοσιονομικό έλλειμμα.
Και μετά; Το έγγραφο της Κομισιόν είναι πολύ ξεκάθαρο: τα κράτη θα πρέπει να «προτεραιοποιήσουν εκ νέου» τις δαπάνες τους.
Άλλα έξοδα θα πρέπει να περικοπούν, ξεκινώντας από το κοινωνικό κράτος. Και το παλιό σύνθημα «κανόνια αντί για βούτυρο» θα επανέλθει ακόμη πιο ηχηρά…
