Έβρεξε χρήμα χθες και φαίνεται ότι οι δημοσκοπήσεις «άγγιξαν» την κυβέρνηση, που βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, καθώς έχει υποχωρήσει πολύ από τα ποσοστά των εθνικών εκλογών του 2023.
Και τα πλεονάσματα καλούνται να ανατάξουν την πολιτική φθορά, μέσω νέων επιδομάτων (σε ενοικιαστές και μικροσυνταξιούχους), στη γνωστή πεπατημένη όλων των κυβερνήσεων που αποφεύγουν να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα και να ενισχύσουν με όλα τα μέσα την παραγωγική βάση της οικονομίας.
Για όσους έχουν διαθέσιμο εισόδημα κάτω των 1.450 ευρώ, η επιβάρυνση από το κόστος στέγασης σήμερα φτάνει σχεδόν στο 60% του μηνιαίου εισοδήματός τους. Η επιστροφή ενός ενοικίου που εξήγγειλε η κυβέρνηση σε αυτούς είναι κάτι σημαντικό, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα της οικιστικής φούσκας. Η τελευταία έχει τροφοδοτηθεί και από τα στεγαστικά προγράμματα «Σπίτι μου 1» και «Σπίτι μου 2», που μέσω των δανείων που χορηγούν βγάζουν στην ουσία τα σπίτια σε πλειστηριασμό, για να τα πάρει όποιος δίνει τα περισσότερα. Μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία, Ιταλία κ.λπ.) βάζουν στην εξίσωση και την κοινωνική κατοικία, με σπίτια που χτίζει το κράτος και χορηγεί μετά σε ενδιαφερόμενους.
Παρομοίως αξία έχουν και τα 250 ευρώ επιπλέον στους χαμηλοσυνταξιούχους και άλλους αναξιοπαθούντες, που μαστίζονται από την ακρίβεια και της οποίας η αντιμετώπιση επείγει μέσω της διάλυσης των ολιγοπωλίων, όπως σημειώνει μονότονα η Τράπεζα της Ελλάδος.
Για να είμαστε δίκαιοι με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ένα τμήμα (500 εκατ.) από τα παραπάνω λεφτά που μαζέψαμε θα πάει στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ας ελπίσουμε μόνο ότι αυτά θα πιάσουν τόπο και δεν θα χαθούν σε έργα του εθνικού σκέλους που εν όψει της κυβερνητικής ανασύνταξης θα δοθούν για να ικανοποιηθούν τοπικές κοινωνίες με κριτήρια ψηφοθηρικά. Πολλά μεγάλα έργα έχουν προβλήματα με τις χρηματοδοτήσεις, ενώ και οι καθυστερήσεις στις πληρωμές των κατασκευαστών επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι τα μέτρα αυτά θα είναι μόνιμα… αρχής γενομένης από φέτος και όπως είπε τα χρήματα δίνονται γιατί η οικονομία πάει καλά και επιστρέφει στους αναξιοπαθούντες ένα τμήμα από το πλεόνασμα.
Τα πλεονάσματα και ακόμα περισσότερο τα υπερπλεονάσματα εν προκειμένω δεν προέρχονται από την πραγματική άνοδο του ΑΕΠ, αλλά από τη φορολόγηση που καταντάει υπερφορολόγηση, μέσω της διατήρησης των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες από τον πληθωρισμό τιμές, τα νέα τεκμήρια κερδοφορίας κοκ.
Η υπερφορολόγηση όπως όλοι αντιλαμβάνονται έχει ημερομηνία λήξης, εκτός και αν κάποιοι πιστεύουν ότι έτσι πιάνουν το μαύρο χρήμα, με τον πέλεκυ να πέφτει επί δικαίων και αδίκων.
«Τα υπερπλεονάσματα στραγγίζουν την οικονομία» έλεγε το 2018 ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και είχε δίκιο, καθώς η λύση είναι: οι επενδύσεις και η δημιουργία ισχυρής παραγωγικής βάσης με μείωση του κράτους.
