Ο λόγος του άμεσος, ευθύς, παρηγορητικός, υποστηρικτικός, ελπιδοφόρος, χαρούμενος. Ο «άνθρωπος του Θεού και του μικρού», του αδύναμου, του απόβλητου, του φτωχού, απενοχοποίησε το γέλιο, επικαλούμενος το Ευαγγέλιο, «που μας καλεί να γίνουμε σαν τα μικρά παιδιά για τη σωτηρία μας (Ματθαίος 18:3), μας υπενθυμίζει να ξαναβρούμε την ικανότητα να χαμογελάμε».
Χαμογελούσε και διακονούσε. Ήρεμα, απλά, όχι χαμηλόφωνα, με συστολή ή φοβικά. Σε δυο παπούτσια μαύρα, ανατομικά. Τα περίφημα κόκκινα δερμάτινα παπικά του έπεφταν στενά. Τα υποδήματα δεν κάνουν τον παπά, αλλά ο παπάς τα υποδήματα. Τέτοια μικρά αρκετά στην παποσύνη του Φραγκίσκου, έπειτα από 14 Κλήμηδες, 16 Βενέδικτους και 21 Ιωάννηδες.
«Μερικές φορές, δυστυχώς, εμφανιζόμαστε ως πικραμένοι, λυπημένοι ιερείς, περισσότερο αυταρχικοί παρά αυθεντικοί, περισσότερο σαν ηλικιωμένοι εργένηδες παρά παντρεμένοι με την Εκκλησία, περισσότερο σαν υπάλληλοι παρά ποιμένες, περισσότερο υπεροπτικοί παρά χαρούμενοι».
Χαμογελώ. Για τα μεταρρυθμιστικά, τα γεωπολιτικά, τα αντίστροφα ιεραποστολικά, τα δογματικά, τα σκοτεινά ας μιλήσουν άλλοι. Η χωμάτινη πλευρά είναι ζάλη. Ιδίως, όταν η ισχύς είναι πολύ μεγάλη.
Οι πιστοί Καθολικοί έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο. Οι υπόλοιποι έναν καλό άνθρωπο. Ακόμα και μια μέρα πριν από τον θάνατό του, μίλησε για την «τόση βούληση θανάτου, κάθε μέρα, στις τόσες συρράξεις», όπως και «τη βία στις οικογένειες, σε βάρος των γυναικών και των παιδιών» και «την έλλειψη σεβασμού προς τους ασθενέστερους, τους μετανάστες, τους περιθωριοποιημένους».
Ακόμα και μια μέρα πριν από τον θάνατό του, απηύθυνε πάλι έκκληση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και απελευθέρωση των ομήρων, όπως και να «παρασχεθεί βοήθεια στον κόσμο, ο οποίος πεινάει και προσμένει ένα μέλλον ειρήνης».
Ακόμα και μια μέρα πριν από την εκδημία του, προσευχήθηκε να επικρατήσει μια δίκαιη και διαρκής ειρήνη στην Ουκρανία, όπως και η σταθερότητα στον Λίβανο και στη Συρία.
Ήταν θρησκευτικός ηγέτης, θα πεις. Εκπρόσωπος ενός πανίσχυρου θεσμού. Ήταν. Ήταν, όμως, και μια ευπροσήγορη φωνή. Ανθρώπινη, χωμάτινη και γι’ αυτό επιδραστική.
