Ο Απρίλιος του 2025 θα αναφέρεται στην οικονομική ιστορία στο μέλλον με τον ίδιο δραματικό τρόπο, όπως τον Ιούλιο του 1944 και τη διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς, που άλλαξε τον μεταπολεμικό κόσμο.
Αλλά και τον Αύγουστο του 1971 όταν ο Νίξον κατάργησε τον κανόνα του χρυσού για το δολάριο ή τον Σεπτέμβριο του 2008 που η χρεοκοπία της Lehman Βrothers προκάλεσε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Η εμπορική σύγκρουση που ξεκίνησε με τον δασμολογικό πόλεμο του προέδρου Τραμπ προκαλεί τον μεγαλύτερο συναγερμό για την τροχιά της παγκόσμιας εμπιστοσύνης στην αμερικανική-κεντρική χρηματοπιστωτική τάξη, που επικρατεί από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Αμερικανός πρόεδρος μπορεί να ανέστειλε για 90 ημέρες την ισχύ των περισσότερων δασμών σε όλον τον κόσμο, αλλά αποφάσισε να συνεχίσει τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα.
Ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου , η σύγκρουση κλιμακώνεται: η κινήσεις στην εμπορική πολιτική ήταν δραματικές, με τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου να φορολογούν πλέον η μία τις εισαγωγές της άλλης σε ποσοστό άνω του 100%. Εάν διατηρηθεί, αυτό θα έκλεινε ουσιαστικά το εμπόριο μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.
Ωστόσο, η Επιτροπή Τελωνείων στο Πεκίνο έκανε μια εκπληκτική ανακοίνωση: δεν θα αυξήσει παραπάνω τους δασμούς στα αμερικανικά εμπορεύματα, ακόμη κι αν οι ΗΠΑ κλιμακώσουν τον εμπορικό πόλεμο ξανά. Η Κίνα θα αγνοήσει δηλαδή το παιχνίδι δασμών των ΗΠΑ, στο μέλλον.
Ωστόσο, το Πεκίνο προειδοποίησε ότι θα βασίζεται πλέον όλο και περισσότερο σε μη δασμολογικά αντίμετρα, ως απάντηση .
Πρόσφατα, αυστηροποιίησε τους ελέγχους στις εξαγωγές σημαντικών σπάνιων γαιών και είχε ξεκινήσει αρκετές έρευνες εναντίον αμερικανικών εταιρειών στην Κίνα .
«Πυρηνική βόμβα»
Επιπλέον , η Κίνα είναι ο δεύτερος -μετά την Ιαπωνία-μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ. Κατέχει περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου. Αν συνεχίσει να τα ξεφορτώνεται μαζικά,θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη κρίση στην αγορά ομολόγων και στην Αμερικανική υπερδύναμη.
Ιάπωνες και Κινέζοι επενδυτές που προκαλέσαν ήδη την πτώση της αγοράς ομολόγων στις ΗΠΑ αυτή την εβδομάδα. Μέσα σε λίγες ημέρες, η απόδοση των των 10ετών αμερικανικών ομολόγων κυριολεκτικά εκτοξεύτηκε στα ύψη, φτάνοντας στο 4,5%. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει από το 1982 για αυτό το είδος χρηματιστηριακού προϊόντος που χρησιμοποιείται από επενδυτές ως ασφαλές καταφύγιο και εγγύηση για την κάλυψη των συναλλαγών τους.
Η Ασία συνολικά κατέχει 3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά ομόλογα . Τα μέσα πίεσης αυτής της γεωγραφικής περιοχής στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι επομένως πολύ σημαντικά.
Αυτή η επαπειλούμενη έκρηξη της «πυρηνικής βόμβας» των ομολόγων, σε συνδυασμό με την απότομη πτώση του δολαρίου σε σχέση με το «καλάθι» των σημαντικότερων νομισμάτων, έπεισε τον Ντόναλντ Τραμπ να υποχωρήσει στους δασμούς του .
Από την πλευρά της αμερικανικής οικονομίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα “Τ-ομόλογα” (κρατικά ομόλογα) διαδραματίζουν απόλυτα κεντρικό ρόλο: χρηματοδοτούν τουλάχιστον το 30% του τεράστιου αμερικανικού χρέους και ζυγίζουν συνολικά 29.000 δισεκατομμύρια δολάρια, γεγονός που την καθιστά τη σημαντικότερη χρηματοπιστωτική αγορά στον κόσμο.
Εν ολίγοις, μια κατάρρευση της αγοράς ομολόγων των ΗΠΑ θα οδηγούσε σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση χειρότερη από αυτή του 2008.
Ο κρίσιμος Οκτώβριος
Το πραγματικό «τεστ εμπιστοσύνης» για την αμερικανική οικονομία θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο: «Το 30% του αμερικανικού χρέους λήγει εκείνη τη στιγμή. Η χώρα θα πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί. Θα δούμε πώς θα πάει», λένε με σκεπτικισμό Αμερικανοί οικονομολόγοι
Ως τότε, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ένα πολύ σύντομο παράθυρο ευκαιρίας. Σε έξι μήνες θα ξεκινήσει και η προεκλογική εκστρατεία για τις ενδιάμεσες εκλογές για την ανανέωση του Κογκρέσου το φθινόπωρο του 2026 . Αν ο Αμερικανός πρόεδρος δεν φέρει καλά οικονομικά νέα μέχρι τότε, το μέλλον του Ρεπουμπλικανού κόμματος θα είναι ζοφερό. Αν ο Τραμπ χάσει την πλειοψηφία στο Κογκρέσο, δεν θα μπορεί να νομοθετεί στα τελευταία δύο χρόνια της θητείας του.
«Με δεμένα τα χέρια , ο Αμερικανός πρόεδρος θα περιπλανιέται σαστισμένος και θα μοιάζει όλο και περισσότερο με τον Μάο Τσε Τουνγκ στην Κινεζική «Πολιτιστική επανάσταση». Και όλοι ξέρουμε πώς τελείωσε η διαβόητη αυτή «επανάσταση»: ο Μάο πέθανε μόνος του και οι οπαδοί του εξοντώθηκαν. Και χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να επαναληφθεί στην Κίνα η πίστη στον «Μεγάλο Τιμονιέρη».
