Στην ετήσια ενημέρωση των μετόχων της πανίσχυρης JP Morgan, ο CEO της τράπεζας Jamie Dimon εξέφρασε την ανησυχία του για τον βαθμό που θα επηρεάσουν οι δασμοί του προέδρου Τραμπ το πλέγμα στρατηγικών οικονομικών συμμαχιών της Αμερικής, θεμελιώδες στοιχείο της «εξαιρετικής» θέσης που απολαμβάνει στο διεθνές περιβάλλον, αν και επί του παρόντος δεν πήρε θέση στο κατά πόσο οδεύουμε σε ύφεση ή απλά σε επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Την ίδια στιγμή ο Larry Fink, CEO του επενδυτικού κολοσσού Blackrock, δήλωσε ότι το σύνολο των συνομιλητών-πελατών του είναι πιο ανήσυχοι για την παγκόσμια οικονομία από όσο μπορεί να θυμηθεί.
Ακούγοντας μόνο αυτές τις δύο τοποθετήσεις, μπορεί να καταλάβει ο οποιοσδήποτε το αποτύπωμα της πολιτικής του προέδρου Τραμπ, ο οποίος για πολλούς φαίνεται σαν να άνοιξε το κουτί της Πανδώρας για την παγκόσμια οικονομία, σε μία στιγμή που οι προκλήσεις είναι τόσο ραγδαίες και σύνθετες (περιβάλλον, γεωπολιτικές ισορροπίες, ενέργεια, ανισότητες, κοινωνική συνοχή, ψυχολογική κόπωση) όπου όλοι μας πλέουμε διαρκώς σε αχαρτογράφητα και εξαιρετικά τρικυμιώδη νερά.
Είναι αλήθεια ότι, σε λιγότερο από εκατό μέρες στο Οβάλ Γραφείο, ο πρόεδρος Τραμπ έχει διαταράξει με πρωτόγνωρο τρόπο την Αμερική αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, προτάσσοντας τη βαθιά του πεποίθηση για την ανάγκη αναδιαμόρφωσης του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, αλλά και των παραδοσιακών σχέσεων και συμμαχιών που επέτρεψαν την επιστημονική, τεχνολογική και οικονομική πρόοδο και την κοινωνική ευημερία που εν πολλοίς χαρακτήρισε μεταπολεμικά τον δυτικό κόσμο. Με κόστος πολύτιμους φίλους, 9,5 τρισεκατομμύρια δολάρια από το κατρακύλισμα των διεθνών χρηματιστήριών μόνο τις πρώτες ημέρες της νέας πολιτικής, αλλά και μία ευρεία επιχειρηματική και κοινωνική ανασφάλεια στις ΗΠΑ και σε ολόκληρο τον κόσμο, ο πρόεδρος Τραμπ αλλάζει πολλά από όσα θεωρούσαμε δεδομένα.
Σε αυτή την παγκόσμια θύελλα, η Ελλάδα μας καλείται να ισορροπήσει ένα σύνθετο σύνολο παραμέτρων, σε μία στιγμή όπου ακόμα μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την κακοδαιμονία των ραγδαίων εξωγενών κρίσεων που λειτουργούν ως φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια στην προσπάθειά μας για την εκ βάθρων ανάταξη του οικονομικού και παραγωγικού μοντέλου μας, την εδραίωση νέων εποικοδομητικών αντιλήψεων και την απελευθέρωση του δυναμικού που κρύβει ο τόπος μας και ιδιαίτερα το επιχειρηματικό οικοσύστημα της χώρας μας.
Μολονότι η Ελλάδα φαίνεται να πλήττεται πρωτογενώς σε λιγότερο βαθμό από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι συνέπειες μιας κλιμάκωσης της επιβολής δασμών μεταξύ ΗΠΑ, Ε.Ε. αλλά και άλλων χωρών και κατ’ επέκταση μιας παγκόσμιας αναπτυξιακής επιβράδυνσης, πόσο μάλλον ύφεσης, θα είναι σημαντικές.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα απαιτείται σύνεση, σύνθεση και συντονισμένη προσπάθεια στη βάση γνώσεων και προσβάσεων ικανών να αναδείξουν και να ενισχύσουν το αναπτυξιακό μας αφήγημα και τις σημαντικές προοπτικές που έχει η Ελλάδα τόσο για τις ΗΠΑ όσο και χώρες με σημαντική επιρροή και ισχυρό ρόλο στις ευρύτερες περιφερειακές γεωοικονομικές και γεωπολιτικές ισορροπίες. Πρέπει να αποφύγουμε να αυτοεγκλωβιστούμε σε ατέρμονες αναλύσεις ή να αναλωθούμε σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και κορόνες και να δείξουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της ελληνικής επιχειρηματικότητας με άξονα την ισχυρή δυναμική και το βάθος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.
* Αλέξανδρος Κωστόπουλος, Γενικός γραμματέας του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου
