«Ημέρα καταστροφής»: Ο τίτλος του Economist, με τον Ντόναλντ Τραμπ στο εξώφυλλο να σκοπεύει να αποκόψει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τον υπόλοιπο κόσμο, αντιπροσωπεύει το κλίμα.
Οι ΗΠΑ απειλούν με τη μεγαλύτερη στροφή προστατευτισμού των τελευταίων 95 ετών να προκαλέσουν ένα παγκόσμιο σοκ. Μεγαλύτερο και από την οικονομική κρίση του 2008. Ίσως και από ιδεολογικό «γινάτι» του Τραμπ. Τι πρέπει να γίνει: «Να περιοριστεί η παγκόσμια ζημιά», λέει ο Economist. Αλλά ουδείς ξέρει πώς θα γίνει.
Η Κίνα αντέδρασε αμέσως: Δασμοί στο 34% σε όλα των αμερικανικά προϊόντα.
Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ τρίβει τα χέρια του και ήδη υπολογίζει πόσες χώρες θα γυρίσουν την πλάτη τους στις ΗΠΑ και θα στραφούν προς το Πεκίνο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση το «κλώθει»:
Κάποιοι θέλουν να στοχεύσουν τις ψηφιακές υπηρεσίες των Big Tech, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σταθερό πλεόνασμα με την Ε.Ε.
Ο Τραμπ, στη «φόρμουλα» που επέλεξε για να υπολογίσει τους δασμούς, απέκλεισε άλλωστε με πονηριά τις υπηρεσίες. Αν το είχε κάνει, το αμερικανικό έλλειμμα με την Ε.Ε. θα είχε μειωθεί σε περίπου 50 δισ. και οι δασμοί θα ήταν μόλις 6%, αντί για 20%.
Ένα άλλο όπλο θα ήταν η υποτίμηση του ευρώ. Οι ευρωπαϊκές εξαγωγές θα ωφεληθούν, αλλά το να εξαπολύσει η ΕΚΤ έναν νομισματικό πόλεμο παράλληλα με τον εμπορικό δεν φαίνεται πολύ σοφό.
Μια «δομική» απάντηση θα ήταν η αναζήτηση νέων αγορών. Το κέντρο του παγκόσμιου εμπορίου βρίσκεται στην Ασία και θα πρέπει να πάμε εκεί.
Θα ήταν σκόπιμο να ξεκινήσουν αμέσως οι διαπραγματεύσεις με το Πεκίνο, θεσπίζοντας κανόνες που βασίζονται στην αμοιβαιότητα.
Στη χώρα μας ο ορατός κίνδυνος είναι να μειωθεί δραστικά η επενδυτική δραστηριότητα. Στο ήδη βαρύ κλίμα από την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα, προστίθενται μεγάλες αβεβαιότητες και λόγω των δασμών.
«Θα παλέψουμε να μείνουμε αλώβητοι», είπε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης.
Πώς όμως;
Η ουδέτερη περιγραφή της δασμολογικής καταιγίδας χωρίς συγκεκριμένους στόχους και απτά μέτρα βοήθειας στους κλάδους που πλήττονται, θυμίζει μάλλον ευχολόγιο. Περιμένοντας τι θα πουν οι Βρυξέλλες.
Ο πρόεδρος Τραμπ με τα «μπαστούνια» του γκολφ στα χέρια, δεν ακούει. Ακόμη και όταν ο Έλον Μασκ, ο πιο στενός σύμβουλός του, διαφωνεί με την επιθετική πολιτική έναντι της Ε.Ε. και μιλά για διατλαντική ζώνη ελεύθερου εμπορίου.
