Δύο μεγάλα διεθνή ζητήματα είναι πολλά για να τα αντιμετωπίσει η μόνιμα ολιγωρούσα Ευρώπη.
Έχουμε πλέον των τριών ετών τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, ο οποίος έχει διαλύσει την ευρωπαϊκή οικονομία, με την Ε.Ε. να μη γνωρίζει, ακόμα, τι ακριβώς θέλει. Ίσως είναι καλύτερη η δυσκολία λήψης απόφασης, αν ισχύουν οι σκέψεις που διαρρέουν, περί συνέχισης του πολέμου.
Τώρα ενέσκηψαν και οι δασμοί που επιβάλλει ο Ντόναλντ Τραμπ, σχεδόν σε όλο τον κόσμο και στις χώρες της Ε.Ε., οι οποίοι αλλάζουν άρδην τον χάρτη του παγκόσμιου εμπορίου και κλονίζουν συθέμελα τις αγορές.
Η κίνηση του Αμερικανού προέδρου είχε προαναγγελθεί αρκετούς μήνες πριν και στο πλαίσιο αυτό ουδείς νομιμοποιείται να δηλώνει ότι αιφνιδιάστηκε. Ορισμένοι ίσως θεωρούσαν ότι μπλοφάρει, ή ότι στο τέλος θα εξαιρεθούν οι χώρες τους ή ορισμένα προϊόντα, αλλά διαψεύστηκαν.
Έχοντας, όμως, την κρυφή προσδοκία ότι ίσως αποφύγουν τους δασμούς, δεν προετοιμάστηκαν για την αντίδραση και την απάντησή τους, καταστρώνοντας εναλλακτικά σενάρια για όλες τις πιθανές αποφάσεις των ΗΠΑ.
Μεταξύ αυτών είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, καθώς και επιμέρους κράτη-μέλη, που θεωρούσαν πως θα εξαιρεθούν από τους δασμούς.
Τώρα η Ε.Ε. ετοιμάζεται να απαντήσει στους δασμούς Τραμπ, αλλά υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Θα πρέπει προηγουμένως να συνεννοηθούν μεταξύ τους οι 27 ηγέτες, που δεν είναι εύκολο, γιατί η Ε.Ε. είναι μεν μια Ένωση χωρών, αλλά κάθε μία έχει διαφορετικές στρατηγικές και επιδιώξεις σε όλα τα ζητήματα.
Οι διαβεβαιώσεις της προέδρου της Ε.Ε., Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ότι η Ένωση θα βρει τον δικό της δρόμο, που θα την προφυλάξει από νέες κρίσεις, δεν πείθουν, γιατί την προηγούμενη κρίση του 2008 οι ΗΠΑ την ξεπέρασαν σε λίγα χρόνια, και η Ε.Ε. χρειάστηκε τουλάχιστον μία δεκαετία.
Επίσης, η πρόεδρος της Ε.Ε., απευθυνόμενη στους Ευρωπαίους πολίτες είπε «ξέρω ότι πολλοί από εσάς νιώθετε απογοητευμένοι από τον παλαιότερο σύμμαχό μας».
Αν ρωτούσε απευθείας τους πολίτες θα λάμβανε την απάντηση πως πρώτιστα είναι απογοητευμένοι με την ηγεσία της Ε.Ε.
