Το χώμα έχει τους δικούς του ρυθμούς, η φύση τους δικούς της ακολουθεί. Κάποιοι άνθρωποι βαριοί δεν πιάνουν συχνά τις συχνότητες εκείνες. Δεν ακούν, δεν πιάνουν μυρωδιές, δεν βλέπουν, όμως, χρώματα, πράσινα, καταπράσινα, να υψώνονται απ’ τη γη;
Μιλώ για τους ανθρώπους των γραφείων, των μινίστρων, των υπουργείων. Μέχρι το τέλος Απρίλη θέλουν να αποκεφαλίσουμε τη φυτική καύσιμη ύλη από οικόπεδα ή ακάλυπτους χώρους και να το δηλώσουμε στην ηλεκτρονική πλατφόρμα.
Εξακολουθώ να μην παρακολουθώ τον συλλογισμό. Αφού θα καθαρίσω, θα κόψω, θα συγυρίσω, πρωτίστως για τη δική μου ασφάλεια, τι εξυπηρετεί να το δηλώσω και μάλιστα στα «ακαθάριστα»; Για να μη μου επιβληθεί πρόστιμο για καθαρισμένα και μη δηλωμένα;
Δηλώνω υπευθύνως ότι με τον βροχερό Απρίλη έχουν πάρει μπόι τα αγριόχορτα, βρίσκουν το πράσινο εύκολο και το κιτρινιάρικο δεν είναι εύκαιρο.
Φυσικά, θα καθαρίσω, γιατί μου αρέσει το ίσιο και με την ατομική ευθύνη δεν θα δυσανασχετήσω, αλλά δεν είναι ακόμη ξερόχορτα. Καίγονται και τα χλωρά;
Σίγουρα θα καεί πάλι η τσέπη μας, γιατί όταν η προθεσμία περιορίζεται σε 22 ημέρες -βγάζω τις ημέρες από τη Μεγάλη Πέμπτη έως τη Δευτέρα του Πάσχα- εκτοξεύονται οι τιμές της προσφοράς.
Λέω να μην αγοράσω. Γιατί εκεί σου λένε διάλεξε. Διαλέγεις και μετά, ξεφορτώνεις λεφτά. Ενώ εκείνο το έτυχε τι πούπουλο…
Δεν το μάθατε από μένα, αλλά με περίπου 200-300 ευρώ το στρέμμα, μαύρα, κινείται η αγορά η σκλάβα. Και όχι μόνο μία φορά. Είπαμε. Το χώμα έχει τους δικούς του ρυθμούς, η φύση τους δικούς της ακολουθεί. Τα φυτά μεγαλώνουν ξανά και ο ιδιοκτήτης, για να είναι ασφαλής -άσε τα πρόστιμα-, πρέπει να μεριμνά.
Φέτος, και για τη μεταφορά των κλαδιών και των χόρτων με δικό του μέσο, «σε χώρο που θα του υποδείξει ο οικείος δήμος». Άλλο έξοδο αυτό, άλλος χρόνος, άλλος κόπος.
Η νέας κοπής ατομική ευθύνη δεν έχει τρόπο.
