Άπαντες αναρωτήθηκαν μετά τη σύλληψη και τη φυλάκιση του Εκρέμ Ιμάμογλου στην Τουρκία. Δεν αντιλαμβάνεται ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πως έτσι ενισχύει ακόμη περισσότερο τη δημοτικότητα του μεγάλου αντιπάλου του; Δεν καταλαβαίνει ότι τον ηρωοποιεί;
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μάλιστα σχολίασαν πως ο Ιμάμογλου θα μπορούσε να ανέβει στην εξουσία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που το είχε πετύχει ο Ερντογάν.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις εξελίξεις στη Γαλλία; Εδώ δεν έχουμε βεβαίως να κάνουμε με εντολές προέδρου – σουλτάνου και πολιτικές παρεμβάσεις. Δεν αμφισβητεί κανείς την ανεξαρτησία της γαλλικής δικαιοσύνης. Το αποτέλεσμα, ωστόσο (και αναφερόμαστε στην ποινή για στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, όχι στην απόφαση της ενοχής) θα μπορούσε να είναι και σε αυτή η περίπτωση η ηρωοποίηση της Μαρίν Λε Πεν και μία αίσθηση ότι κάποιοι προσπαθούν με άλλα μέσα να ανατρέψουν τα δεδομένα στην πολιτική σκηνή και τη βούληση του λαού.
«Όποιος φοβάται την κρίση των ψηφοφόρων, συχνά βρίσκει παρηγοριά στην κρίση των δικαστηρίων. Στο Παρίσι καταδίκασαν τη Μαρίν Λε Πεν και θέλουν να την αποκλείσουν από την πολιτική ζωή. Ένα κακό έργο που βλέπουμε και σε άλλες χώρες, όπως η Ρουμανία», έγραψε ο Ματέο Σαλβίνι, θυμίζοντας και την ακύρωση του εκλογικού αποτελέσματος στη Ρουμανία – για την οποία έχουν υπάρξει επίσης σφοδρότατες αντιδράσεις. Σοκαρισμένος ο Βίλντερς, στο πλευρό της ο Όρμπαν. Αλλά δεν είναι μόνο οι ακροδεξιοί σύμμαχοί της στην Ε.Ε. που αντέδρασαν.
Ακόμη και ο Μελανσόν, αντιλαμβανόμενος προφανώς τα αντανακλαστικά που μπορεί να πυροδοτήσει στην κοινή γνώμη η απόφαση, σχολίασε πως θα έπρεπε να την κρίνει ο λαός στην κάλπη. Ο πρωθυπουργός, Φρανσουά Μπαϊρού, είχε επίσης σημειώσει πως θα ήταν λάθος ο αποκλεισμός της από την προεδρική κούρσα. Μία σημερινή δημοσκόπηση, λίγες ώρες πριν από την απόφαση του δικαστηρίου, της έδινε πρωτιά με ποσοστό 37%.
Η Λε Πεν αιφνιδιάστηκε. Μόλις χθες δήλωνε πως το δικαστήριο δεν θα «τολμούσε» να φτάσει μέχρι το σημείο να την αποκλείσει από την προεδρική κούρσα. Περίμενε μια περίοδο έκπτωσης από τα πολιτικά της δικαιώματα, ναι – αλλά μια περίοδο που θα τελούσε σε αναστολή ενόψει της έφεσής της, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια τέταρτη υποψηφιότητά της για την προεδρία το 2027.
«Για να είμαστε δίκαιοι, δεν ήταν μόνο εκείνη που έκανε αυτή την πρόβλεψη. Πολλοί αναλυτές έλεγαν ότι θα είχαμε παρωδία της δημοκρατίας αν η πιο δημοφιλής πολιτικός της χώρας δεν μπορούσε να είναι υποψήφια», σχολιάζει ο πολιτικός αναλυτής του BBC, Χιου Σόφιλντ. Όμως συνέβη. Και τώρα η Εθνική Συσπείρωση θα πρέπει να αρχίσει να εξετάζει το Plan Β για το 2027. B…όπως Bardella.
