Για έναν «Ρωμαίο Πολίτη» ήταν «εύκολο» να διαλέγει να συντάσσεται με την Ρώμη τού «Καίσαρα». Το «αφήγημα» είχε μέσα του «επαρχίες», «κατακτήσεις», λεγεώνες, εκατόνταρχους…. Το να συντάσσεται με την Ρώμη του αυτοκράτορα, ήταν η εύκολη επιλογή… «Η Επιλογή του να είσαι με τον Ισχυρό»
Το ιδιο εύκολο είνα να καμαρώνεις αν είσαι Αμερικανός, αφού ως παιδί που, μεγάλωσες/ μεγαλώνεις στην Αμερική και ανατρέφεσαι με το αφήγημα της «υπεροχής» (το γρηγορότερο πιστόλι της άγριας δύσης), της «δύναμης της επιβολής» (στα «κλασσικά εικονογραφημένα» είναι πάντα πάνω στους «κακούς», του «πλούσιου», του «προηγμένου τεχνολογικά», της «έκστασης της δράσης και της υψηλής αδρεναλίνης»!
Με τα κριτήρια των «εργοστασιακών σου ρυθμίσεων» (όπως χαρακτηρίζει ο φίλος μου Στρατηγός ε.α. (Ι.Κ.) τον τρόπο που πλάστηκε ένας άνθρωπος και η προσωπικότητά του) είναι αυτονόητο να διαλέξεις να είσαι Αμερικανός. Διαλέγεις το να είσαι με το biggest kid on the block…
Το «προπαγανδιστικό παραμύθι» της φτωχής Χώρας
Ως Ελληνόπουλο το πρώτο αφήγημα που σε περιμένει είναι το «προπαγανδιστικό παραμύθι» της φτωχής Χώρας, με ανθρώπους φτωχούς, επειδή η Ελλάδα είναι η χώρα που ξέχασε ο Θεός στην πλάση και την έφτιαξε από περισσεύματα από βράχια, άγονη και περιφρονημένη.
Η ιστορική εμπειρία είναι αυτή του ζυγού της Τουρκιάς, αλλά και στα χρόνια του επίσημου “εληνικου” (δεν είναι ανορθογραφία) κράτους, ο Έλληνας έχει το διαρκές ενεργό βίωμα του Κράτους της γεωπολιτικής καρπαζιάς, του Κράτους της διεθνούς εξάρτησης (με διάφορα αληθινά αλλά κυρίως φανταστικά σενάρια παραγωγής μυθοπλασίας), του αδύναμου κράτους που υποχωρεί συνεχώς χωρίς αξιοπρέπεια, και του Κράτους Εχθρού προς τον ίδιο τον Έλληνα και την Ελληνίδα, ενός κράτους που παίρνει πάντα το μέρος του γεωπολιτικά ισχυρού και όχι της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Κι όμως αυτοί οι τρελοί που λέγονται Έλληνες και Ελληνίδες, δεν διαλέγουν να υιοθετηθούν από τον δυνατό αρνούμενοι τον Εθνισμό τους (όπως θα έλεγε ο Πολυζωίδης στον Μάνσον στη δίκη του Κολοκοτρώνη). Διαλέγουν για Μάννα την Ελλάδα, αυτή που τρίτοι την λοιδορούν και την εκμεταλλεύονται. Αυτήν που την ταπεινώνουν, αυτήν που προσβάλλουν την αξιοπρέπειά της. Και όμως ο Έλληνες αυτήν διαλέγουν για Μάννα.
Μήτρα που βγάζει ανθρώπους με καρδιά
Γιατί η Μήτρα της Μάννας Ελλάδας είναι Μήτρα Ανθρώπων. Μήτρα που βγάζει ανθρώπους με καρδιά που χτυπάει, με ψυχή που σκιρτάει, μήτρα με αυτό που οι «δυνατοί» ανακαλύπτουν σιγά-σιγά υστέρα από αιώνες καθυστέρηση, και ονομάζουν «συναισθηματική νοημοσύνη».
Αυτοί που γεννήθηκαν από την Μήτρα της Ελλάδας, που τους «φύσηξε ζωή» με καρδιά και ψυχή, με συναίσθημα, έχουν την ικανότητα να «βλέπουν» το άυλο -που για άλλους λαούς είναι ακόμα stealth- και μέσα σε αυτό έννοιες (της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ) που του δίνουν την ανωτερότητα απέναντι στον φθαρτό και αναλώσιμο άνθρωπο της χρηστικής ύπαρξης, αλλά και την δύναμη του ανυπότακτου, του άφθαρτου και την επαφή με το υπερβατικό..
Ακριβώς αυτή η δύναμη έφερε του Έλληνες στην «ομοθυμαδόν Επανάσταση του 1821». …
«Φτιάξαμε το πρώτο Εθνος-Κρατος μια εποχή που οι απολυταρχικές, πολυεθνικές αυτοκρατορίες επικρατούσαν». ..είπε στην δήλωσή του μετά την παρέλαση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ακούγοντας την «τινάχτηκα επάνω» ! «Μα και τώρα αυτό δεν είναι το Γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο είναι οι Έλληνες και η Ελλάδα» …σκέφθηκα. Αρα…
Η Σημασία της 25ης Μαρτίου 1821 είναι πάντα σε ισχύ.
Όσον αφορά την αποκοτιά να διαλέγεις να αγαπάς την Ελλάδα, είναι αυτονόητη, αφού η Μήτρα αυτής της Μάνας δίνει ψυχή και καρδιά, και άρα …ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ
*Ο Ανδρέας Αθηναίος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου και πρώην Νομάρχης της Ελληνικής Δημοκρατίας
