Στο δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος» η δημοσκοπική απάντηση είναι «χάος».
Σχεδόν όλες οι μετρήσεις, με τελευταία και ίσως πιο ενδεικτική εκείνη της Metron Analysis, δείχνουν μια κυβέρνηση σε αποδρομή, δείχνουν βαθιές ρωγμές στο προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο του Κυριάκου Μητσοτάκη, και καταγράφουν πλειοψηφικό κοινωνικό αίτημα για εκλογές εδώ και τώρα.
Δείχνουν επίσης ότι απέναντι σε έναν αποδυναμωμένο πρωθυπουργό και σε μια απονομιμοποιημένη κυβέρνηση βρίσκονται μόνον ο «Κανένας» και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ο μεν πρώτος ως απόδειξη της παράλληλης αποδρομής των παλαιών διπόλων και ανταγωνιστών της εξουσίας (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ), η δε δεύτερη ως σύμπτωμα και αποτέλεσμα μιας συγκυρίας που εξοστρακίζει οτιδήποτε είναι, ή μοιάζει, συστημικό.
Στο διά ταύτα, εάν αύριο στήνονταν κάλπες η Ν.Δ. θα κατέγραφε νίκη ισοδύναμη με βαριά ήττα, τρία με τέσσερα κόμματα θα κινούνταν λίγο πάνω από το 10% με 12% και από και πέρα το χάος.
Μπορεί όμως να πρόκειται για ένα βολικό -για την κυβέρνηση- χάος. Υπό τον όρο να ευοδωθούν οι προσδοκίες του Μαξίμου για πλήρη απονεύρωση του ΠΑΣΟΚ μέσω της ανόδου της Πλεύσης και της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη δεύτερη θέση. Ένα τέτοιο απονευρωμένο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να συρθεί σε μια αναγκαστική συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ.
Μπορεί να είναι και δημιουργικό χάος. Υπό την προϋπόθεση η Πλεύση Ελευθερίας να αποκτήσει, εκτός από το ρεύμα των Τεμπών, θέσεις, πρόγραμμα και σχέδιο πολιτικής αλλαγής.
Μπορεί, επίσης, να είναι και ευεργετικό χάος. Είτε -το λιγότερο πιθανό- γιατί θα αφυπνίσει, έστω και την ύστατη ώρα,
προοδευτικές αντιστάσεις και δυνάμεις. Είτε -το περισσότερο πιθανό- γιατί θα επιταχύνει την πτώση ενός εξαντλημένου πολιτικού συστήματος που έχει ως μοναδικό στόχο την αυτοαναπαραγωγή του. Δεν είναι βέβαιο πως η πτώση αυτή δεν θα γεννήσει τέρατα, δεν είναι απίθανο όμως η ίδια η κοινωνία να δώσει και τις διεξόδους…
