Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών εμφανίζουν την Πλεύση Ελευθερίας και την Ζωή Κωνσταντοπούλου να διεκδικούν τη θέση του δευτέρου κόμματος.
Αν μη τι άλλο οι εξελίξεις στην υπόθεση των Τεμπών και οι πύρινες τοποθετήσεις της κυρίας Κωνσταντοπούλου στη Βουλή, της έχουν δώσει ώθηση.
Μπορεί, ωστόσο, ένα κόμμα μονοθεματικά να κρατήσει ή και να αυξήσει δυνάμεις μέχρι και το 2027, όταν και είναι προγραμματισμένες – εκτός απροόπτου – να γίνουν οι επόμενες εθνικές εκλογές;
Δύσκολο να εκτιμηθεί αυτό, δύο και πλέον χρόνια πριν τις εκλογές.
Πέραν των Τεμπών, όμως, ποιες είναι οι θέσεις της Πλεύσης Ελευθερίας για βασικά ζητήματα γύρω από την οικονομία, παιδεία υγεία, εργασία;
Οι βασικές θέσεις του κόμματος
Με μια περιήγηση στην ιστοσελίδα του κόμματος της Πλεύσης Ελευθερίας, δεν βλέπει κανείς κάποιες συνοπτικές, παρά μόνο τη διακήρυξη.
Μεταξύ άλλων, η διακήρυξη κάνει λόγο για «έναν ανυποχώρητο αγώνα για την αποτίναξη του ζυγού της μνημονιακής δεσποτείας, του ολοκληρωτισμού της ευρωγραφειοκρατίας, της χρεοκρατίας, της τραπεζοκρατίας και των συμφερόντων και ολιγαρχιών που υποστυλώνουν, τροφοδοτούν και ωφελούνται από αυτό το αντιδημοκρατικό καθεστώς, που περιφρονεί τη δημοκρατία και δικαιώματα κατακτημένα με θυσίες και με την αυτοθυσία πολλών πριν από εμάς, που έδωσαν τη ζωή, την υγεία, την ελευθερία τους».Είναι προτάσεις και θέσεις που εκφράστηκαν έντονα κατά την περίοδο των μνημονίων και της έντονης πόλωσης.
Παράλληλα, δίνεται αγώνας «για την κυριαρχική αποκήρυξη και διαγραφή του παράνομου και επονείδιστου δημοσίου χρέους», κάτι το οποίο είχε προσπαθήσει και κατά τη σύντομη θητεία της ως Προέδρου της Βουλής το 2015 με τη σύσταση της «Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.
Επιπλέον, η διακήρυξη του κόμματος ή κινήματος, όπως το αποκαλούν και οι ίδιοι, τονίζει ότι παλεύουν «για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, την επαναθεμελίωσή της στη βάση της ισότητας και του ανθρωπισμού, την εμπέδωση και εμβάθυνση διαδικασιών δημοκρατικής, ισότιμης και δημιουργικής συμμετοχής, με διαφάνεια και δημοκρατικό κοινωνικό έλεγχο σε κάθε επίπεδο και μορφή εξουσίας αλλά και στην παραγωγή, την οικονομία και τα μέσα συγκρότησης και ανάπτυξής τους».
Η λίστα
Δημιουργεί ένα ερωτηματικό το παραπάνω αν θυμηθεί κανείς πως στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου του 2023, όπου έγιναν με λίστα, η Πλεύση Ελευεθερίας και εν προκειμένω η πρόεδρός της κυρία Κωνσταντοπούλου επέλεξε η ίδια ποιοι θα ηγούνται της λίστας σε κάθε εκλογική περιφέρεια, αγνοώντας και αδιαφορώντας ποιους είχαν επιλέξει οι πολίτες ως εκλόγιμους ήδη από τις πρώτες κάλπες του Μαΐου του 2023.
Οι απαντήσεις της κυρίας Κωνσταντοπούλου τότε ήταν πως «αυτό το γνώριζαν όλοι οι υποψήφιοι», «ήταν προσυμφωνημένο», «ο αρχηγός είναι ο προπονητής της ομάδας, μπορεί κάποιους να τους αφήσει στον πάγκο», ενώ τόνισε ότι δεν είναι πρωτότυπο καθώς κάτι αντίστοιχο έκαναν και…. οι κκ Βελόπουλος και Βαρουφάκης.
Επιπλέον, η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα κίνημα χωρίς δομές επί της ουσίας. «Δεν έχει ιεραρχική δομή. Συγκροτείται με οριζόντιο τρόπο, με Πυρήνες Ελευθερίας», έγραφε το μανιφέστο των εκλογών του 2023.
Ίσως όλα τα παραπάνω για κάποιους να είναι γοητευτικά και να επιθυμούν συγκρούσεις εφάμιλλες του 2012, του 2014 και του 2015. Ενδεχομένως και να αγνοούν όλα τα παραπάνω και να εντάσσονται απλά σε ένα εφήμερο ρεύμα, όπως τον προηγούμενο εντάσσονταν – δημοσκοπικά – στο ρεύμα της Φωνής Λογικής και της κυρίας Λατινοπούλου.
Είναι πολύ πρόωρο, λοιπόν, να μιλήσει κανείς σήμερα για ανατροπή πολιτικού σκηνικού ή και για επαναφορά ενός μοντέλου που προτείνει πολιτικές συνταγές του χθες.
Λίγη υπομονή και προγραμματικός έλεγχος χρειάζεται, τόσο από τους πολίτες όσο και από τα ίδια τα ΜΜΕ.
Γιατί κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να δοξαστεί καμουφλαρισμένος ή κρυπτόμενος…
