Η 22η Μαρτίου σηματοδοτεί την Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Το νερό είναι ζωή. Είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από κάθε ύπαρξη στη Γη, το θεμέλιο του πολιτισμού μας, της υγειας μας και της πνευματικότητάς μας,ο αόρατος κρίκος που ενώνει κοινωνίες, οικονομίες και οικοσυστήματα.
Σήμερα ομως, πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό.
Η κλιματική αλλαγή, η υπερκατανάλωση και η ρύπανση εξαντλούν τους υδάτινους πόρους με ρυθμούς που δεν επιτρέπουν στη φύση να ανακάμψει. Εάν δεν αλλάξουμε πορεία, το νερό – αυτό το πολύτιμο δώρο της φύσης – κινδυνεύει να γίνει προνόμιο λίγων και όχι δικαίωμα όλων.
Ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο πρώτος από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, έλεγε ότι το νερό είναι η αρχή των πάντων, ”Ἀρχὴ τῶν πάντων τὸ ὕδωρ” και εκφράζει τη βασική του πεποίθηση ότι το νερό αποτελεί την πρωταρχική ουσία (ἀρχή) από την οποία προέρχονται όλα τα πράγματα.
Σήμερα, καθώς η ξηρασία εξαπλώνεται και τα ποτάμια στερεύουν, η σοφία του γίνεται προειδοποίηση: Χωρίς νερό, δεν υπάρχει ζωή. Δεν υπάρχει ανάπτυξη. Δεν υπάρχει μέλλον.
Σημερα πιστεύουμε οτι το μεγαλύτερο πρόβλημα της σπατάλης του νερού είναι η αλόγιστη οικιακή χρήση. Η πραγματική κρίση βρίσκεται αλλού.
Το 70% του νερού καταναλώνεται στη γεωργία. Οι εντατικές καλλιέργειες, η αποξήρανση υγροτόπων και η καταστροφή φυσικών αποθεμάτων επιταχύνουν τη λειψυδρία.
Η λύση είναι η δραση που ξεκινά από όλους μας: Το Μέλλον είναι στα Χέρια μας.
Εάν θέλουμε να προστατεύσουμε το νερό, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που παράγουμε την τροφή μας.
Να στηρίξουμε βιώσιμες γεωργικές πρακτικές και να αγοράζουμε τρόφιμα από παραγωγούς που σέβονται το περιβάλλον. Η μετάβαση σε πιο βιώσιμες καλλιεργητικές μεθόδους, η χρήση ακριβέστερης άρδευσης και η διατήρηση των φυσικών υγροτόπων και η μείωση της βιομηχανικής ρύπανσης είναι απαραίτητες και μπορούν να μειώσουν την κατανάλωση νερού.
Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλει με μικρές αλλαγές, π.χ. να διορθώνει διαρροές, να χρησιμοποιεί έξυπνα το νερό στην κουζίνα και στο μπάνιο, να επιλέγει οικολογικές λύσεις στην κατανάλωση.
Από τα αρχαία ελληνικά λουτρά έως τη σύγχρονη διαχείριση των υδάτινων πόρων, το νερό ήταν πάντα συνώνυμο της ανάπτυξης και του πολιτισμού. Σήμερα, βρίσκεται σε κίνδυνο. Η ευθύνη βαραίνει κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και πολίτες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού (22 Μαρτίου) δεν είναι απλώς μια υπενθύμιση μια ευκαιρία για προβληματισμό. Είναι μια πρόσκληση για δράση. Το νερό δεν είναι ανεξάντλητο. Όμως αν το προστατεύσουμε σήμερα, θα υπάρχει και για τις επόμενες γενιές.
Ας κάνουμε κάθε σταγόνα να μετράει.
