Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι καταπέλτης για την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό, αλλά και όλο το κομματικό φάσμα. Για μια ακόμα φορά η κοινωνία έδειξε ότι προηγείται των πολιτικών και της πολιτικής που εφαρμόζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Το σημαντικότερο που θα έπρεπε να απασχολήσει όλο το πολιτικό φάσμα, είναι ότι για πρώτη φορά στην πρόσφατη πολιτική ιστορία, οι πολίτες στην πλειονότητά τους εκφράζουν την έντονη δυσπιστία τους σε θεσμούς, όπως αυτός της Δικαιοσύνης. Όταν οι θεσμοί κρίνονται αναξιόπιστοι, τα πράγματα παραείναι σοβαρά, για κυβέρνηση, κόμματα και πολίτες…
-Οι τριγμοί αφορούν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, που δεν δείχνει δρόμους διεξόδου από τη νεοφανή κρίση. Παρά ταύτα, δεν πτοείται κανείς πολιτικός αρχηγός, κομμάτων και κομματιδίων, δεν αντιδρά, δεν κάνει κίνηση απεγκλωβισμού από τα χαμηλά ποσοστά κανείς. Δεν είδαμε ίχνος αυτοκριτικής από κομματικούς μηχανισμούς ή παραιτήσεις από αρχηγικές θέσεις. Οι διάδοχοι αρκετοί και πιθανώς ικανότεροι των σημερινών αρχηγών. Η κοινωνία τους αποδοκιμάζει, αυτοί δεν άκουσαν τίποτα.
-Δεν στερέψαμε από φωτισμένες προσωπικότητες, οράματα και στρατηγικές. Απλώς, οι άξιοι αποστρέφονται την πολιτική όπως αυτή λειτουργεί σήμερα και, πρωτίστως, γνωρίζουν ότι οι «μηντιάρχες» των πολλαπλών συμφερόντων επιλέγουν και στηρίζουν τους χειραγωγήσιμους. Όσοι ορθώνουν ανάστημα πέραν συναλλαγών, αποκλείονται ή υπονομεύονται με το χυδαιότερο όπλο, τη λοιδορία.
-Το ισχυρότερο μήνυμα της δημοσκοπικής καταγραφής είναι αυτό του 86% των ερωτηθέντων που δηλώνει ότι νιώθει απογοήτευση (34%), οργή (33%) και ανασφάλεια (19%). Όταν μόλις το 13% των πολιτών νιώθει ελπίδα (7%), αισιοδοξία (4%) και σιγουριά (2%), για ποια κοινωνική συνοχή μπορούμε να μιλάμε; Δεν άκουσε κανείς τους πρωτοφανείς κοινωνικούς τριγμούς; Ακούσαμε ίχνος σχολιασμού των δημοσκοπήσεων από τα κόμματα;
-Και βέβαια οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές. Και βέβαια στις εκλογές οι πολίτες δίνουν την διακυβέρνηση στον κερδισμένο για τέσσερα χρόνια. Αλλά, όταν υπάρχει τόση δυσαρμονία μεταξύ των προτιμήσεων της κοινωνίας και της κομματικής εκπροσώπησης στη Βουλή; Το είπαν ξεκάθαρα οι πολίτες. Οι μισοί ψηφοφόροι θέλουν πρόωρες εκλογές. Τις αντέχει ο τόπος; Τις αντέχει το κυβερνών κόμμα; Και το «μετά τι;» ταλανίζει τους πολίτες, διευρύνοντας το αίσθημα ανασφάλειας.
-Φιλοκυβερνητικός Τύπος για τις δημοσκοπήσεις: «Ξεκάθαρη πρωτιά της ΝΔ». Ούτε λέξη για το πώς και γιατί το 41% των εκλογών έγινε 23,6%…
-Πρώτος ο Δένδιας (26%) ως πλέον επιτυχημένος υπουργός στις προτιμήσεις των πολιτών, δεύτερος ο Πιερρακάκης (14%) και τρίτος ο Χατζηδάκης (8%). Μηνύματα διαδοχής προς τον πρωθυπουργό;
-Το 82% των ερωτηθέντων είναι καθόλου έως λίγο ικανοποιημένοι από την απόδοση της κυβέρνησης και κατά 78% από τον κ. Μητσοτάκη. Το 54% θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας. Μήπως ωριμάζουμε ως λαός;
-Το 54% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι το μπάζωμα, η αλλοίωση τεκμηρίων στα Τέμπη, έγινε με κυβερνητική εντολή. Στο ερώτημα «Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση κατανόησε τα μηνύματα των συγκεντρώσεων για τα δύο χρόνια από το δυστύχημα των Τεμπών;» το 58% απάντησε όχι. Ποιο άλλο τεκμήριο αναξιοπιστίας χρειάζεται και τι θα μπορούσε να διασώσει ο πρωθυπουργός;
-Η δεύτερη θητεία του Τραμπ, κατέδειξε με απόλυτο κυνισμό, αυτό που όλοι βλέπαμε εδώ και δεκαετίες. Δεν κυβερνούν τον κόσμο οι πολιτικοί, αλλά το χρήμα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με
οδηγό το κέρδος των ολίγων σε βάρος των πολλών και οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν καμιά αξία. Εξέλιπαν οι ηγέτες, τα οράματα, η ελπίδα. Just business as usual…
-Ευρωπαϊκός παραλογισμός; Μιλούν για Ευρωπαϊκό στρατό δίχως κοινή ευρωπαϊκή πολιτική. Μιλούν για εξοπλισμούς, οι οικονομίες τους «τραβούν την κατηφόρα», το κοινωνικό κράτος υπό κατάρρευση, οι πολίτες στενάζουν. Μιλούν για ειρηνευτική δύναμη στην Ουκρανία, προφανώς με τα όπλα στραμμένα στη Ρωσία. Ξόδεψαν δεκάδες εκατομμυρίων για την ενίσχυση του Ζελένσκι, καταχρεώνονται γυρνώντας την πλάτη στα ρωσικά -κατά πολύ φτηνότερα του αμερικανικού- πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ξεχνούν τι κόστισε ο Β΄παγκόσμιος πόλεμος στην Ευρώπη και τον κόσμο. Στα τρία χρόνια πολέμου οι ευρωπαϊκές φωνές για ειρήνη ελάχιστες, για εξοπλισμούς πολλές…
-Ο Μακρόν έγινε «ιέραξ πολέμου» και μιλά για επανεξοπλισμό και αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία όταν οι τόκοι των χρεών της Γαλλίας αποτελούν την δεύτερη σε μέγεθος κρατική δαπάνη. Η άρτι πολεμοχαρής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προτείνει 800 δισ. ευρώ για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας τα επόμενα χρόνια. Η πάλαι ποτέ ισχυρή οικονομικά Γερμανία, εξετάζει τρόπους οικονομικής ανάκαμψης. Για την πανίσχυρη Ελλάδα -που έχει λύσει όλα τα προβλήματα με σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού κάτω του ορίου φτώχειας- οι πρόσθετες αμυντικές δαπάνες για το 2026 ανέρχονται σε 500 εκατ. ευρώ. Η δε κυβέρνηση θα κάνει το θαύμα: Θα κάνει πρόσθετους εξοπλισμούς, θα δώσει τις φοροελαφρύνσεις που υποσχέθηκε και δεν θα υπάρξει δημοσιονομικός εκτροχιασμός…
-Ο ανεξάρτητος Μπέρνι Σάντερς στα 83 χρόνια του θυμήθηκε ότι πρέπει να καταπολεμηθεί το καθεστώς Τραμπ και άρχισε περιοδείες στις αμερικανικές πολιτείες με σύνθημα «Πολεμήστε την ολιγαρχία». Οι Αμερικανοί αντιδρούν θετικά, κατά χιλιάδες στο κάλεσμά του. Οι Ευρωπαίοι πώς αντιδρούν στην καταιγίδα της παμφάγας ολιγαρχίας Τραμπ; Ε, αντίδραση είναι και το υποτακτικό σκύψιμο του κεφαλιού των ηγετίσκων…
-Διαβάζουμε συχνά για θύτη εγκλημάτων ή για αυτόχειρα ότι «είχε ψυχολογικά προβλήματα», όπως αποφαίνονται οι φωστήρες της ειδησεογραφίας. Συνειρμός: Όποιος έχει ψυχολογικά προβλήματα σκοτώνει ή αυτοκτονεί. Όσοι επιζούν και δεν σκοτώνουν, δεν έχουν ψυχολογικά προβλήματα…
-Κάποτε οι τίτλοι των ειδήσεων περιείχαν την ουσία της είδησης. Για παράδειγμα έλεγαν: Μεγάλες χιονοπτώσεις στην Αττική. Τώρα βάζουν σαν τίτλο ερωτηματικά: Τι καιρό θα κάνει στην Αττική ή πόσο θα ακριβύνουν τα λάχανα. Δημοσιογραφία επιπέδου! Ας μην μιλήσουμε για την πολυτραυματισμένη ελληνική γλώσσα κυρίως από τους ραδιοτηλεοπτικούς ενημερωτές μας…
