Skip to main content

Η «διαδρομή απελπισίας» ενός εργαζομένου με τον ΗΣΑΠ

(ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI)

Μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ποιες είναι ακριβώς οι παρεμβάσεις στον ΗΣΑΠ;

«Πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα, αυτό απαιτούν οι πολίτες από εμάς», διεμήνυε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, μιλώντας για σύγκρουση με το «βαθύ κράτος» και για «μια διαφορετική εικόνα των μέσων μαζικής μεταφοράς έως το 2027».

«Λόγια» και «δεσμεύσεις» που αρμόζουν σε ένα πρωθυπουργό των πρώτων εκατό ημερών, όχι σε μια κυβέρνηση που διανύει τον έκτο χρόνο διακυβέρνησης.

Αντιλαμβάνομαι πως λόγω επικαιρότητας, το κυβερνητικό επιτελείο θα ρίξει όλο το βάρος στην σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών – Θεσσαλονίκης, στον απόηχο της τραγωδίας των Τεμπών και της κοινωνικής αποδοκιμασίας που εισπράττει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα.

Αλλά μόνο η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη είναι προβληματική; Μήπως θα έπρεπε το αρμόδιο υπουργείο να στρέψει το ενδιαφέρον του και προς τα μέσα σταθερής τροχιάς εντός λεκανοπεδίου;

Μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ποιες είναι ακριβώς οι παρεμβάσεις σε παραδοσιακό μέσο, που συνδέει την Κηφισιά με τον Πειραιά, και δεν είναι άλλο από τον ΗΣΑΠ; Έχουν βελτιωθεί οι χρόνοι αναμονής; Έχουν αλλάξει ή βελτιωθεί οι συρμοί; Οι σταθμοί εξασφαλίζουν την στοιχειώδη πρόσβαση σε όλους τους πολίτες, με λειτουργικούς ανελκυστήρες;

Η απάντηση είναι μόνο μία και αδιαμφισβήτητη: Παταγώδης αποτυχία.

Στην πραγματικότητα όποιος εργαζόμενος μετακινείται από και προς τον χώρο εργασίας του με τον ΗΣΑΠ βιώνει – χωρίς καμία υπερβολή – μια «διαδρομής απελπισίας». Δεν γνωρίζει πότε θα φτάσει, δεν γνωρίζει αν θα αναγκαστεί να κατέλθει του συρμού λόγω «τεχνικών λόγων», δεν γνωρίζει πόση ώρα θα πρέπει να περιμένει σε έναν σταθμό, καθώς η αναμονή σε ώρα αιχμής εργάσιμης ημέρας μπορεί να σπάσει και το «φράγμα» των 10 λεπτών αναμονής.

Ποιος λογοδοτεί για όλα αυτά; Ο αρμόδιος υπουργός – ο όποιος υπουργός – δηλώνει κάθε φορά πως «θα τα αλλάξει όλα» και η ΣΤΑΣΥ περιορίζεται κάθε φορά σε απλά δελτία τύπου. Ο μόνιμος χαμένος όμως σταθερά είναι ο πελάτης – επιβάτης.

Ωστόσο, υπάρχει ένα ειλικρινές ερώτημα απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ: Πώς κατάφερε μετά από έξι χρόνια να έχει τον ΗΣΑΠ σε χειρότερη μοίρα από αυτή που βρισκόταν μέχρι και τον Ιούλιο του 2019 που ανέλαβε τα κλειδιά του κράτους;