Τέλος καλό, όλα καλά, λοιπόν. Όπως αναμενόταν, καταψηφίστηκε η πρόταση δυσπιστίας της αντιπολίτευσης με επίκεντρο την τραγωδία των Τεμπών.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε μάλιστα με την ομιλία του στη Βουλή πως θέλει ν’ αφήσει πίσω την «υπόθεση». Απέρριψε την κατηγορία της συγκάλυψης και απέφυγε κάθε αναφορά σε ευθύνες και στα αίτια της έκρηξης.
Κάπου οκτώ στους 10 Έλληνες έχουν όμως διαφορετική άποψη. Και ο πρωθυπουργός επανήλθε με το καθιερωμένο κυριακάτικο μήνυμά του, διαβεβαιώνοντας ότι «δεν γίνεται να ξεχάσουμε τα Τέμπη».
Είναι εμφανές πάντως ότι θέλει ν’ αλλάξει «γήπεδο». Να μεταθέσει τη συζήτηση: Στη συνταγματική αναθεώρηση και το αναμφίβολα «νέο, εξαιρετικά ρευστό γεωπολιτικό τοπίο».
Σημείωσε μάλιστα ότι τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου «συνιστούν για πρώτη φορά απόλυτη δικαίωση παγίων εθνικών θέσεων».
Μόνο που με τη «ρήτρα διαφυγής», με το να μη συνυπολογίζονται οι αμυντικές δαπάνες στα δημοσιονομικά ελλείμματα, που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας, δεν λύνεται το πρόβλημα της διόγκωσης του δημοσίου χρέους.
Γιατί, δεν επιδιώξαμε σθεναρά να υπάρξει ένα ευρωομόλογο -όπως στην πανδημία-, ώστε να μην επιβαρυνθούν οι υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, με νέα δάνεια.
Αλλά, είτε προσμετρώνται είτε όχι, λογιστικά, οι αμυντικές δαπάνες στους κανόνες του Συμφώνου, το πραγματικό έλλειμμα θα επιδεινώνεται, το ίδιο και η υπερχρέωση. Με ό,τι αυτό σημαίνει για επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μάλιστα πως θα παρουσιάσει τις επόμενες ημέρες το νέο 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που κοστολογείται στα 25-28 δισ. ευρώ για τα επόμενα χρόνια.
Με την Τουρκία να εντείνει τις προκλήσεις στην περιοχή, πρέπει φυσικά να αναβαθμιστεί η αμυντική θωράκιση της χώρας. Αλλά το πρόβλημα του χρέους θα διογκώνεται.
Την ίδια ώρα πάντως ενισχύεται και ο ρόλος της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα.
Το αγγλο-γαλλικό σχέδιο, που βαπτίστηκε βιαστικά ως Rearm-Europe, αποδέχεται έναν ενεργό ρόλο της Τουρκίας στο ευρωπαϊκό αμυντικό πλαίσιο. Ως «πάροχος» ασφάλειας της Ε.Ε. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η πρόσφατη συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του ιταλικού αμυντικού κολοσσού Leonardo και της τουρκικής Baykar, του γαμπρού του προέδρου Ερντογάν.
Οι Τούρκοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν «ποικιλοτρόπως» -και φυσικά σε βάρος της χώρας μας- από τη νέα κούρσα εξοπλισμών, που ξεκινά η Ευρώπη. Αλλά εμείς θα έχουμε… «ρήτρα διαφυγής» από τον στενό «κορσέ» του Συμφώνου Σταθερότητας.
