Πάνω που ελπίζαμε πως ο κόσμος θα μπορούσε να μπει σε μια πορεία σχετικής σταθερότητας, ήλθε ο τυφώνας Τραμπ να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του, θέτοντας νέες παραμέτρους και αλλάζοντας τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Για το αύριο δεν γνωρίζει κανείς.
Σε λιγότερο από έναν μήνα από τότε που ορκίστηκε, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει καταφέρει να ξανακάνει την Αμερική κυρίαρχο του παιχνιδιού. Εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας, επικοινωνία με τον Πούτιν και άμεση έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων για την Ουκρανία (χωρίς την Ευρώπη και χωρίς το Κίεβο). Δασμοί επί δασμών σε παγκόσμια κλίμακα. Χωρίς να αναφέρουμε τις εσωτερικές πολιτικές για μετανάστευση, εξυγίανση του δημόσιου τομέα κ.ά.
Ο Αμερικανός πρόεδρος είχε εξαγγείλει πως οι πρώτες 100 ημέρες του στον Λευκό Οίκο θα ήταν πραγματικά εντυπωσιακές. Και ήδη το έχει καταφέρει.
Ζαλισμένες από την ταχύτητα με την οποία κινείται η Ουάσιγκτον, σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο, η Ευρώπη και η Κίνα -οι δύο βασικοί ανταγωνιστές των ΗΠΑ- προσπαθούν να βρουν τρόπους αντιμετώπισης του Τραμπ. Στο Πεκίνο, η κυβέρνηση προσέγγισε ξανά τους Κινέζους επιχειρηματίες, θέλοντας να δείξει πως η οικονομική ισχύς της Κίνας είναι εδώ, ενιαία, απέναντι στις προκλήσεις. Στην Ευρώπη, τα πράγματα θα είναι πολύ πιο δύσκολα. Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως, το μεγάλο πρόβλημα της γηραιάς ηπείρου είναι η απουσία ενιαίας πολιτικής φωνής και η έλλειψη πραγματικής ενοποίησης. Και η χθεσινή μίνι-σύνοδος στο Παρίσι το κατέδειξε αυτό για πολλοστή φορά. Οι «έχοντες» συναντήθηκαν για να ανακοινώσουν στους υπόλοιπους εταίρους τους πώς θα πορευτεί η Ευρώπη. Δεν νομίζω ότι είναι καιρός για αστεία. Γιατί το χθεσινό στο Παρίσι μάλλον για αστείο φάνηκε.