Όλα δείχνουν πως οδεύουμε προς κάποιου είδους διευθέτηση του πολέμου στην Ουκρανία, υπό τις ευλογίες του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Ποιος δεν θα ήθελε να τελειώσει ο πόλεμος αυτός που κλείνει σε λίγες ημέρες τρία χρόνια; Πάνω από όλα το θέλουν οι Ουκρανοί που μετρούν χιλιάδες θύματα στα πεδία των μαχών και αμάχους, αλλά και οι Ρώσοι πολίτες, παρά τις σχετικά φαινομενικά μικρότερες απώλειες.
Εκατομμύρια Ουκρανοί πρόσφυγες έχουν εκτοπιστεί κυρίως στην Πολωνία, ενώ μην ξεχνάμε και πως χιλιάδες Ρώσοι κατέφυγαν στη Γεωργία και άλλες γειτονικές χώρες για να γλιτώσουν τη στράτευση.
Οι Ευρωπαίοι πολίτες θέλουν επίσης να τερματιστεί ένας πόλεμος που έχει προκαλέσει γενικευμένη ανασφάλεια. Τον πληρώνουν άλλωστε ποικιλοτρόπως.
Φυσικά, ακόμη δεν ξέρουμε τι ακριβώς κομίζει το σχέδιο Τραμπ και αν αυτό θα γινόταν δεκτό από τους άμεσα εμπλεκόμενους: τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ουκρανό ομόλογό του Βολοντιμίρ Ζελένσκι.
Τις τελευταίες ημέρες, ωστόσο, από τις δηλώσεις τόσο του Αμερικανού προέδρου όσο και του υπουργού Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ, οι γενικές αρχές του σχεδίου φαίνεται να είναι: μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και αποδοχή των ρωσικών τετελεσμένων – της κατοχής δηλαδή των ουκρανικών εδαφών.
Πρόκειται για σχέδιο ειρήνης ή παράδοσης; Ένα σχέδιο το οποίο καλείται μάλιστα να επικυρώσει ένας κατά τη Ρωσία «μη νόμιμος» πρόεδρος. Η θητεία του Ζελένσκι έχει λήξει, μπορούν ωστόσο να γίνουν νέες εκλογές μέσα σε κλίμα πολέμου;
Το σχέδιο Τραμπ είναι προβληματικό και για έναν πρόσθετο λόγο. Λαμβάνει υπόψη το διεθνές δίκαιο και τις διακηρύξεις του ΟΗΕ περί μη βίαιης αλλαγής συνόρων; Αν στο όνομα μιας πολιτικής κατευνασμού γίνουν αποδεκτά τα ρωσικά τετελεσμένα, ποιος εγγυάται πως δεν θα επιχειρηθούν διά των όπλων παρόμοιες «ειρηνευτικές» διευθετήσεις στο μέλλον;
