Το Spiegel δημοσίευσε στις 15 Ιουλίου 2022, σχεδόν πέντε μήνες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, συνέντευξη με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ.
«- Στην εισαγωγή του νέου σας βιβλίου αναφέρεστε σε μια ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ: “Μελετήστε την Ιστορία. Στην Ιστορία βρίσκονται όλα τα μυστικά της κρατικής τέχνης”. Ποιο ιστορικό προηγούμενο θεωρείτε ότι είναι το πιο διδακτικό για την κατανόηση και τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία;
“Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση στην οποία, με το που τη σκέφτομαι, δεν μπορώ να δώσω άμεση απάντηση. Διότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι σε ένα επίπεδο πόλεμος για την ισορροπία δυνάμεων. Αλλά σε ένα άλλο επίπεδο, έχει πτυχές εμφυλίου πολέμου και συνδυάζει έναν κλασικά ευρωπαϊκό τύπο διεθνούς προβλήματος με έναν εντελώς παγκόσμιο. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος, το ζήτημα θα είναι αν η Ρωσία θα επιτύχει μια συνεκτική σχέση με την Ευρώπη -την οποία πάντα επεδίωκε- ή αν θα γίνει φυλάκιο της Ασίας στα σύνορα της Ευρώπης. Και δεν υπάρχει κανένα καλό ιστορικό παράδειγμα”».
Σωστός ο γκουρού του κυνισμού; Οι Ευρωπαίοι, όμως, ήταν αλλού. Σε σωστές και λάθος πλευρές της Ιστορίας. Μια μπάλα είναι η Ιστορία. Ποιες πλευρές; Αντιμετατίθενται με βάση τις αλλαγές του συσχετισμού δυνάμεων.
Μια μπάλα είναι η Ιστορία και στέλνει τους αφελείς για λουτρά κρύα. Είχε προηγηθεί η ψυχρολουσία με τις τιμές της ενέργειας, ενώ οι παλικαράδες και οι λεβέντισσες των Βρυξελλών θα τσάκιζαν με κυρώσεις τη Ρωσία, όσο ο θείος Τζο ξετύλιγε τα πηνία.
Τώρα, φαίνεται ότι φτάνει στην τρίτη πράξη η μεγάλη αποτυχία. Χωρίς καν να υπάρχει ρόλος και λόγος για τη μυωπική κυρία. ‘Η μάλλον υπάρχει. Να πληρώσει τα χαρακίρια, μετά τα πανηγύρια για το status τής υπό ένταξη στην Ε.Ε. χώρας, η οποία πλέον κινδυνεύει να αποχαιρετήσει εδάφη που στον φάκελο της υποψηφιότητας θα ανήκαν στην Ένωση.
