Oι τρεις τελευταίες εβδομάδες ήταν υπεραρκετές για να συνειδητοποιήσουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν έναν πρόεδρο μιας εταιρείας, που βλέπει τον κόσμο ως επιχείρηση. Και ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να επωφεληθεί από αυτό.
«Η Αμερική θα γίνει ξανά πλούσια», είπε ο Αμερικανός, υπογράφοντας τα διατάγματα με τα οποία επιβάλλονται δασμοί 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα μέτρα αυτά πρόκειται να τεθούν σε ισχύ στις 4 Μαρτίου, «χωρίς εξαιρέσει», όπως προειδοποίησε ο Τραμπ Ωστόσο, λίγο αργότερα, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αυστραλό πρωθυπουργό Άντονι Αλμπανέζε, είπε ότι η Αυστραλία θα μπορούσε να αποτελέσει μια εξαίρεση: «Έχουμε πλεόνασμα με την Αυστραλία. Είναι μια από τις λίγες χώρες», τόνισε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Αντίθετα, ο Τραμπ διαβεβαίωσε πώς η Ευρώπη δεν θα εξαιρεθεί, καθώς το αμερικανικό εμπορικό έλλειμμα έναντι της ΕΕ είναι τεράστιο.
Το θέμα πρόκειται να συζητήσει σήμερα στο Παρίσι η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, Τζέι Ντ. Βανς, στο περιθώριο της συνόδου για την τεχνητή νοημοσύνη, που διοργανώνει ο Εμμανουέλ Μακρόν.
Η ΕΕ έχει προειδοποιήσει- έστω και χλιαρά- ότι θα απαντήσει στους αμερικανικούς δασμούς. Προς το παρόν πάντως , οι δασμοί στον χάλυβα και το αλουμίνιο δεν επηρεάζουν πολύ την Ευρώπη καθώς οι εξαγωγές της στις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτούς τομείς, δεν είναι μεγάλες. Δεν πλήττονται δηλαδή τα ευρωπαϊκά «ζωτικά κέντρα».
Οι δασμοί στα αγροδιατροφικά προϊόντα της ΕΕ θα ήταν πιο προβληματικοί. Κάτι που, ωστόσο, θα είχε επίσης σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών. Και αυτό γιατί, ταυτόχρονα με την καταστολή της μετανάστευσης, που απομακρύνει το ανθρώπινο δυναμικό από τα χωράφια, οι τιμές των αμερικανικών αγροτικών προϊόντων θα αυξηθούν δραματικά. Μαζί τους θα απογειωθεί και ο πληθωρισμός, ο οποίος έχει ήδη αυξηθεί σημαντικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάτι που θα προκαλούσε δυσαρέσκεια στους Αμερικανούς πολίτες.
Σχεδόν παντού σε όλον τον κόσμο έχει δημιουργηθεί ένα πολιτικό και ιδεολογικό κλίμα σύμφωνα με το οποίο είναι καλύτερο να παράγει κανείς ό,τι χρειάζεται, στο σπίτι του.
Δεν είναι τυχαίο ότι το διεθνές εμπόριο δεν έχει αυξηθεί εδώ και τρία χρόνια. Η παγκοσμιοποίηση ουσιαστικά έχει τελειώσει. Δεν θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες, αλλά σίγουρα μείωση του συνολικού ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ σε έναν κόσμο που οι πόλοι του απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο.
Τα «ατού» της ΕΕ
Έχει η Ευρώπη κάποια πλεονεκτήματα για να διαπραγματευτεί με τις ΗΠΑ, ώστε να αποφύγει την επιβολή αυστηρών δασμών; Η ΕΕ έχει αρκετά «ατού»: Για παράδειγμα, οι κορυφαίοι κλάδοι στις ΗΠΑ σήμερα αφορούν τα προϊόντα της Big Tech, συμπεριλαμβανομένης της Τεχνητής Νοημοσύνης, την οποία η ευρωπαϊκή νομοθεσία μπορεί να περιορίσει σε κάποιο βαθμό.
Επιπλέον, υπάρχει πάντα το ζήτημα των αμυντικών δαπανών και των πιέσεων από τον Τραμπ στα ευρωπαϊκά κράτη μέλη να τις αυξήσουν στο 5% του ΑΕΠ.
Τέλος, είναι γνωστό ότι το ουκρανικό έδαφος είναι πλούσιο σε σπάνιες γαίες, που θα ήταν χρήσιμες για την ΕΕ, αλλά που ενδιαφέρουν και τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και τη Ρωσία.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Βρυξέλλες ζητούν να εμπλακούν στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, που ο Τραμπ θέλει να κάνει μόνο με τον Πούτιν!
Το παγκόσμιο γεωπολιτικό σκηνικό θυμίζει λοιπόν όλο και περισσότερο ένα μεγάλο παζάρι. Όπου οι ισχυροί θα έχουν το πάνω χέρι…
