Με την επιθετική, εκβιαστική του διπλωματία ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σημειώνει τις πρώτες του «νίκες»: Ανέστειλε για έναν μήνα την επιβολή δασμών 25% στο Μεξικό και τον Καναδά, καθώς οι δύο χώρες συμφώνησαν να ενισχύσουν τη φύλαξη των συνόρων τους με τις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης και της διακίνησης του θανατηφόρου οπιοειδούς, φαιντανύλη.
Για να είναι αποτελεσματικές άλλωστε οι απειλές, πρέπει να είναι και αξιόπιστες. Και με τον Τραμπ, φαίνεται πώς είναι. Με την τακτική αυτή, μέσα σε δύο εβδομάδες στον Λευκό Οίκο, εξασφάλισε παραχωρήσεις από το Μεξικό, τον Καναδά, την Κολομβία και τον Παναμά.
Το ερώτημα είναι βέβαια τι θα γίνει με τους «μεγάλους» εμπορικούς ανταγωνιστές των ΗΠΑ, την Κίνα πρωτίστως και κατά δεύτερον με την Ευρώπη.
Ηδη, το Πεκίνο ανακοίνωσε σειρά αντιποίνων, απέναντι στους δασμούς 10% που εξήγγειλε ο Τραμπ κατά της Κίνας.
Οσο για την Ευρώπη; Περιμένει να κάνει «κέρματα» ο Τραμπ τις απειλές του για δασμούς. Γιατί αναμφίβολα, κάτι θα αξιώσει «εκβιαστικά» ο Αμερικανός πρόεδρος για να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την ΕΕ.
Αλλά, πριν ακόμη ανακοινωθούν τα μέτρα του Τραμπ, το μεγάλο πρόβλημα για την ΕΕ υπάρχει και είναι ο πληθωρισμός. Στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο, οι τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών αυξήθηκαν απροσδόκητα κατά 2,5%, όπως ανακοίνωσε η Eurostat. Οι Ευρωπαίοι δηλαδή, θα χρειαστεί να σκάψουν λίγο πιο βαθιά στις τσέπες τους, για να τα βγάλουν πέρα.
Ο πληθωρισμός στις 20 χώρες της ζώνης του ευρώ αυξάνεται πλέον επί τέσσερις συνεχόμενους μήνες. Τα στοιχεία του ΑΕΠ για το τελευταίο τρίμηνο του 2024 στην ευρωζώνη κάνουν λόγο για μηδενική ανάπτυξη.
Και τώρα έρχεται ο Τραμπ και απειλεί με δασμούς, αν η Ευρώπη δεν αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες-αγοράζοντας φυσικά περισσότερα όπλα από τις ΗΠΑ- και να πληρώσει ακόμη πιο πολλά για εισαγωγή αμερικανικού LNG και σχιστολιθικού πετρελαίου.
Από την πλευρά του, ο Τραμπ «καλά κάνει»: Εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ, τα οποία δεν είναι και ταυτόσημα με τα δικά μας. Τα συμφέροντα της Ευρώπης.
Αυτό που θα πρέπει να κάνει η ΕΕ είναι να προσπαθήσει να διευρύνει τις εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία. Πρέπει να δούμε πού μπορεί να υπάρχουν πιθανές ευνοϊκές διέξοδοι για τα προϊόντα μας.
Η Ευρώπη δεν χρειάζεται να απαντήσει στον Τραμπ: η Ευρώπη πρέπει να απαντήσει στον εαυτό της, πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να κάνει η ίδια για να γίνει και πάλι μεγάλη δύναμη.
