Εγκλωβισμένη ανάμεσα στις Συμπληγάδες των δασμολογικών πολιτικών Τραμπ και της πολιτικής ντάμπινγκ της Κίνας για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, η Ευρώπη προσπαθεί να διαμορφώσει τη δική της βιομηχανική στρατηγική και αυτονομία για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις από Ουάσιγκτον και Πεκίνο. Η «πυξίδα ανταγωνιστικότητας», η απάντησή της στην έκθεση Ντράγκι, θέτει μία σειρά από μεγαλεπήβολους στόχους, χωρίς ωστόσο η Ευρώπη να έχει ακόμη ξεριζώσει το μεγάλο «αγκάθι», την αδυναμία εναρμόνισης των εθνικών πολιτικών που περιορίζει αυτομάτως την εύρεση νέων πηγών χρηματοδότησης, όπως οι εκδόσεις κοινού χρέους.
Ακόμη και την τελευταία στιγμή, μετά από μια δεκαετία συζητήσεων και αδιεξόδων, προτείνεται το ημίμετρο του «συνασπισμού των προθύμων», όπως ετέθη διά στόματος της επιτρόπου για τις Χρηματοοικονομικές Υποθέσεις, για την ένωση των αγορών κεφαλαίου, ένα βήμα που αφήνει και πάλι ημιτελή την εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς. Την ώρα που τόσο η Κίνα όσο και οι ΗΠΑ υπερενισχύουν τους δικούς τους μεταποιητικούς τομείς, η Ευρώπη βλέπει ακόμη και τους πλέον ανταγωνιστικούς εξαγωγικούς τομείς της να αντιμετωπίζουν το δικό τους «κινεζικό σοκ».
Η παραγωγή στη Γερμανία βρίσκεται σε πτώση εδώ και πέντε χρόνια και δεδομένου ότι η μεταποίησή της αντιπροσωπεύει το 20% της ευρωπαϊκής οικονομίας και 5,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, η Ευρώπη τείνει να μετατραπεί σε έναν οικονομικά και πολιτικά μη βιώσιμο τόπο. Ακόμη, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν την έχει βάλει άμεσα στη δασμολογική του «φαρέτρα», όμως οι οικονομικές πιέσεις έχουν ήδη ξεκινήσει με την αναγγελία των προθέσεών του. Περισσότερες αγορές αμερικανικών αγαθών και δη ενέργειας, την ώρα που η ενεργοβόρος βαριά βιομηχανία της Γερμανίας αναζητά ματαίως φθηνή ενέργεια στη φημολογούμενη προσδοκία επανεκκίνησης των ρωσικών ροών φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας. Η σκέψη αυτή και μόνο φέρεται να έχει εξοργίσει τις Βρυξέλλες και Αμερικανούς εξαγωγείς LNG.
Τα διακυβεύματα μεγάλα, όπως επίσης και οι ατέλειες κόντρα στα χρονικά περιθώρια που στερεύουν. Και τα ερωτήματα πολλά που όσο δεν απαντώνται, το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι τείνει σε άκρα.
