Στην αρχική, και προεκλογική, εκδοχή ο Ντόναλντ Τραμπ θα επέβαλλε οριζόντιους δασμούς 10% σε όλα τα εισαγόμενα αγαθά στις ΗΠΑ, 25% στις εισαγωγές από τον Καναδά και το Μεξικό, και 60% στα προϊόντα και τις υπηρεσίες κινεζικής προέλευσης.
Στην πρώτη μετεκλογική εκδοχή η ατζέντα των δασμών έμεινε στο stand by. Κανένα από τα περίπου 100 διατάγματα που υπέγραψε ο Αμερικανός πρόεδρος στα δύο πρώτα 24ωρα της νέας θητείας του δεν περιλαμβάνει είτε καθολικούς είτε στοχευμένους δασμούς. Από την ομιλία της ορκωμοσίας Τραμπ απουσίασε σχεδόν οποιαδήποτε αναφορά στην Κίνα, η Ευρώπη δέχθηκε μια γενική προειδοποίηση να αγοράζει περισσότερο αμερικανικό πετρέλαιο εάν δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπη με δασμούς, και έμεινε απλώς να αιωρείται η απειλή για επιβολή δασμών στον Καναδά και το Μεξικό από την 1η Φεβρουαρίου.
Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εγκατέλειψε εν μια νυκτί την ατζέντα του επιθετικού εμπορικού προστατευτισμού. Σημαίνει όμως ότι προτεραιότητα και στρατηγικός του στόχος δεν είναι ένας μετωπικός και καθολικός εμπορικός πόλεμος. Προτεραιότητα και βασική του επιδίωξη είναι να διαπραγματευτεί και να κάνει deals. Και για να πετύχει αυτό τον στόχο κρατά και επισείει ως σκληρό και διαπραγματευτικό χαρτί την απειλή των δασμών.
Σημαίνει επίσης ότι και ο ίδιος -ή τουλάχιστον το επιτελείο του- γνωρίζει καλά αυτό που λένε όλοι οι αναλυτές στον πλανήτη: πως ένας καθολικός πόλεμος δασμών θα έχει ως πρώτο θύμα την ίδια την αμερικανική οικονομία με την ανατροφοδότηση του πληθωρισμού. Και ότι, όπως επισημαίνει το Bloomberg, αρκούν μόνον οι δασμοί σε Καναδά και Μεξικό για να τσακίσουν την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία, καθώς οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές των ΗΠΑ εισάγουν τουλάχιστον το 30% της παραγωγής τους από τις συγκεκριμένες δύο χώρες.
Μένει να φανεί πόσο καλά γνωρίζουν ο Τραμπ και το επιτελείο του και τις αγορές. Οι οποίες μπορούν ενδεχομένως να απορροφήσουν και να αφομοιώσουν όλα τα σοκ, ακόμη κι έναν εμπορικό πόλεμο, μισούν όμως την αβεβαιότητα. Εξ ου και χθες δεν έδειξαν κανέναν ενθουσιασμό για το θολό τοπίο που άφησε να αιωρείται ο Αμερικανός πρόεδρος στο θέμα των δασμών – εξ ου και ο Τραμπ μπορεί να έχει «καλά χαρτιά» στα χέρια του για να παίξει, αλλά δεν έχει απεριόριστο χρόνο…
