Επέστρεψε στον Λευκό Οίκο με μια σαρωτική ομιλία. Υποσχόμενος να αλλάξει και να αποκαταστήσει την εικόνα της Αμερικής για τη μετανάστευση, την οικονομία και την οικογένεια.
Αν κάποιος εξακολουθούσε να ελπίζει σε μια δεύτερη, ελαφρώς πιο ενωτική εκδοχή του Ντόναλντ Τραμπ, ήταν αρκετά τα 30 λεπτά της ομιλίας του, μετά την ορκωμοσία, για να αλλάξει γνώμη.
Χρησιμοποιώντας γλώσσα ωμής σαφήνειας, ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ έδειξε σε αντιπάλους, αλλά και στους συμμάχους του, να μην έχουν αμφιβολίες για αυτό που έχει στο μυαλό του: Διαγραφή της κληρονομιάς του Κλίντον, του Μπους, του Ομπάμα και φυσικά του Μπάιντεν.
Και όμως: Ο Τραμπ υπερασπίστηκε όλα όσα είχε πει στην προεκλογική του εκστρατεία και τα οποία ενέκρινε με την ψήφο του, το αμερικανικό εκλογικό σώμα. Περιστοιχιζόμενος από μεγιστάνες, υποσχέθηκε να επιστρέψει στους πολίτες την εξουσία που τους «άρπαξε» το σύστημα, το «βαθύ, σάπιο κράτος»
Δεν πρέπει λοιπόν να αποτελεί έκπληξη η διάθεση «χιονοστιβάδας» με την οποία εγκαινίασε ο Τραμπ τη δεύτερη θητεία του στο Λευκό Οίκο. Ο «Τραμπ 2.0» είναι ο ίδιος με τον «Τραμπ 1», αλλά με αδιανόητα περισσότερη ισχύ. Είναι παντοδύναμος, έχοντας στο πλάι του τουλάχιστον την μισή Αμερική και κυρίως τη «σιδερένια φτέρνα» του 21ου αιώνα: Τους κολοσσούς της υψηλής τεχνολογίας, που μπορούν να ελέγξουν τα «μυαλά» της άλλης μισής .
Ο 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ περιέγραψε για άλλη μια φορά μια χώρα σε ερείπια. Βυθισμένη σε μια βαθιά «κρίση εμπιστοσύνης», όπου η εγκληματικότητα είναι αχαλίνωτη στις πόλεις, η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη δεν λειτουργούν, τεράστιοι πόροι σπαταλούνται στο εξωτερικό. Και την ίδια στιγμή που η χώρα δέχεται εισβολή εκατομμυρίων παράτυπων μεταναστών, «εγκληματιών, κλεφτών, ψυχικά ασθενών».
Δεν αποτελούν έκπληξη όλα αυτά. Αλλά τα λόγια του – και, πάνω απ` όλα, οι ενέργειες που θα ακολουθήσουν – πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Νόμος και τάξη στο σπίτι, σκληρό χέρι στο εξωτερικό, ακόμα κι αν είναι να επιβάλει την ειρήνη. Αποκομίζοντας επαίνους για την απελευθέρωση των ισραηλινών ομήρων, ο νέος Πρόεδρος μιλά για τον τερματισμό των ένοπλων συγκρούσεων και, κυρίως, ότι δεν θα εμπλέξει τις ΗΠΑ σε άλλες.
Η προσέγγισή του για τον κόσμο θα είναι απλή: τι μπορεί και πρέπει να κερδίσει η Αμερική. «Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να μας εκφοβίσει», είπε και πρόσθεσε: «Θα αντιμετωπίζουμε πάντα τα πάντα με θάρρος». Σαν να ήθελε να επαναλάβει τον μακρινό πλέον απόηχο της διάσημης ομιλίας του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ, κατά την ορκωμοσία του, το 1933. «Το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο ίδιος ο φόβος», είχε πει ο Ρούσβελτ σε μια καταρρακωμένη Αμερική, στον απόηχο της Μεγάλης Ύφεσης.
Ο Τραμπ δεν φαίνεται να έχει φιλοδοξίες χαμηλότερες από αυτές του Ρούσβελτ, που θεωρείται ο μεγαλύτερος πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία μετά τον Τζορτζ Ουάσιγκτον τον 18ο αιώνα και τον Αβραάμ Λίνκολν τον 19ο.
«Βρισκόμαστε στο κατώφλι της μεγαλύτερης τετραετίας στην αμερικανική ιστορία». Ηταν το κλείσιμο της ομιλίας του. Το περίπλοκο κομμάτι ξεκινά τώρα και δεν ξέρουμε πότε και πώς θα τελειώσει.
