Το Αρκτικό Συμβούλιο έχει οκτώ μέλη (Ρωσία, ΗΠΑ, Σουηδία, Καναδάς, Φινλανδία, Ισλανδία, Δανία και Νορβηγία). Τι μας μέλλει; Αν και οι δραστηριότητες των χωρών αυτών έχουν, μέχρι τώρα, περιοριστεί στον αρκτικό κύκλο, η επέκταση γίνεται για κάποιους ζωτική. Η κατάσταση στην Αρκτική αποτελεί μικρόκοσμο της παγκόσμιας γεωπολιτικής.
Το 2007, ρωσικές δυνάμεις κάρφωσαν μία σημαία στον βυθό του Βόρειου Πόλου. Μπορεί να ήταν χωρίς νομική βάση η κίνηση αυτή, αλλά το σύμβολο της προσπάθειας ρωσικής κυριαρχίας στην περιοχή δεν έμεινε εκεί. Τον Φεβρουάριο του 2023, Επιτροπή του ΟΗΕ (CLCS) έκρινε πως μεγάλο μέρος των αξιώσεων της Ρωσίας δικαιολογείται λόγω της γεωλογίας, αν και εγείρουν θέμα επέκτασης της υφαλοκρηπίδας τους και ο Καναδάς και η Δανία. Συγκρατήστε τα ονόματα των χωρών.
Σύμφωνα με το International Cryosphere Climate Initiative (ICCI) είναι εξαιρετικά πιθανά καλοκαίρια δίχως πάγο στην Αρκτική πριν από το 2050, καθώς η περιοχή έχει θερμανθεί τρεις-τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον μέσο όρο της Γης. Ευκαιρίες στην κλιματική κρίση να δεις… Ο Τραμπ -μετά τη Ρωσία και την Κίνα, η οποία μπήκε σφήνα- τις βλέπει και στο λιώσιμο των πάγων προσβλέπει. Ανοίγει η ναυσιπλοΐα από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό, πιο γρήγορες, άρα πιο οικονομικές μεταφορές απ’ ό,τι μέσω Σουέζ, ενώ θεωρητικά διευκολύνεται η αξιοποίηση πρώτων υλών, υδρογονανθράκων και ορυκτών, μεταξύ των οποίων και σπάνιων γαιών.
Ο Τραμπ επιχειρηματίας είναι, ευκαιρίες αναζητά. Ήδη από την προηγούμενη προεδρική θητεία έλιωνε για τη Γροιλανδία και πρότεινε το 2019 στη Δανία να την αγοράσει. Αυτό ξέρει, αυτό εμπιστεύεται. «Τόσα δίνω, πόσα θες». Θες γιατί οι ΗΠΑ -καλά, για την Ευρώπη δεν λέμε, στενοχωριέμαι- από τη διακυβέρνηση Ομπάμα είχαν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην κινεζική απειλή, θες γιατί δεν διέγνωσαν εγκαίρως τις προκλήσεις, την περιοχή είχαν παραμελήσει. Εντάξει, έχουν μία αεροπορική βάση και έναν σταθμό ραντάρ, μα αλλού είναι το άγαρ, αν και δεν μιλάμε για χορτοφάγους σε έναν κόσμο σαρκοφάγων.
